براساس آمارهای اعلام شده از سوی متخصصان حوزه جمعیت، نرخ رشد جمعیت از سال ۱۳۶۵ تا ۱۳۸۵ و طی ۲۰ سال، از نرخ ۳.۹ به ۱.۶ و از سال ۱۳۸۵ تا سال ۱۴۰۰ به ۰.۶ کاهش یافته؛ با این تفاسیر پیش‌بینی‌ها حاکی از آن است که از سال ۱۴۲۰ به بعد رشد جمعیت منفی شود، در این میان یک پژوهشگر تحولات جمعیت با تاکید بر لزوم طراحی سیاست‌های مشوق جمعیتی و تاثیر آن در افزایش زادآوری می‌گوید: علاوه بر راهبردهای اقتصادی باید پیوست‌های رسانه‌ای و فرهنگی هم وجود داشته باشد تا سبک زندگی که امروز فرزند را ارزش نمی‌پندارد، تغییر کند. دکتر صالح قاسمی، کارشناس و پژوهشگر تحولات جمعیت درباره نقش رشد جمعیت در توسعه اقتصادی کشور اظهار کرد: رشد متوازن جمعیت عبارت درست و زیبا و قابل دفاعی است؛ اما تعریف آن باید دقیق باشد.
رشد جمعیت موتور محرک رشد اقتصاد است
او رشد جمعیت را لازمه رشد اقتصادی دانست و افزود: در حال حاضر بیش از ۸۰ دانشمند اقتصادی به این مطلب قائل‌اند که رشد جمعیت موتور محرک رشد اقتصاد است و رشد اقتصادی بدون رشد جمعیت امکان‌پذیر نیست. این پژوهشگر تحولات جمعیت گفت: جمله‌ای که در پژوهش‌های اخیر خیلی پرتکرار شده این است که طی ۸۰ سال گذشته هیچ نمونه‌ای در دنیا نداریم که رشد جمعیتی مثبتی داشته باشد و رشد اقتصادی آن ثابت مانده باشد؛ بنابراین اینکه رشد جمعیت در کشوری منجر به رکود اقتصادی شود جمله دقیق و علمی نیست و ریشه رکود اقتصادی را باید در جای دیگری به جز رشد جمعیتی جست‌وجو کرد. قاسمی با اشاره به رشد شاخص‌های اقتصادی کشورمان نسبت به ۴۰ سال گذشته تصریح کرد: جمعیت برای رشد اقتصادی شرط لازم است؛ اما کافی نیست و نیازمند نظامات مدیریتی و برنامه‌ریزی هستیم. او افزود: باتوجه به اینکه فشار تقاضا موجب ارتقای بهره‌وری و مدیریت می‌شود، در بازار اقتصادی هم همین‌طور است و این راهی ندارد جز رشد جمعیت.
گره فرهنگی «تجردگرایی» را باز کنیم
دکتر ناهید دیناروند (جمعیت‌شناس و مشاور خانواده) نیز با اشاره به جدایی جوانی از جمعیت اظهار کرد: زیاد بودن جمعیت و فعال بودن قشر جوان سرمایه ملی و از مولفه‌های قدرت در هر سرزمین به خصوص در کشور اسلامی ماست. ما در منطقه مدعی قدرت هستیم و یکی از نشان دادن این قدرت فرزندآوری و جوان کردن جمعیت است و هر کدام از افراد جامعه باید این دغدغه را داشته باشند چون جمعیت ما رو به سالمندی می‌رود. دیناروند با اشاره به اینکه قانون جوانی جمعیت در کاهش پیری جمعیت بی‌تاثیر نیست، افزود: موضوع جمعیت، دولتمردان را واقف و مسوول کرده که در این رابطه اندیشه و قوانین اجرایی را تصویب کنند، به خصوص برای زنان شاغل؛ چون عمده مشکل، زنان شاغلی هستند که در حال تحصیل و کارند و به همین دلیل ازدواج نمی‌کنند یا بچه‌دار نمی‌شوند.
او افزود: مساله بسیار مهم در فرزندآوری مساله ذهنی و فرهنگی است؛ یعنی مردم باید به این نتیجه برسند فردگرا نباشند، کشورهای اروپایی و امریکایی سال‌ها روی کشور ما کار کردند تا فرهنگ سنتی ایرانی که خانواده‌گرا بود را از بین ببرند. خانواده‌های شلوغ با چند فرزند در کنار پدربزرگ و مادربزرگ جزو اصالت ایرانی است و از لحاظ قلبی و عاطفی در درون هر ایران این نهفته است اما متاسفانه فرهنگ کشور ما به سمت فردگرایی و تجردگرایی رفت، باید این گره فرهنگی را هر کدام از ما در درون و ذهن خود حل کنیم.
ایجاد سیستم پایدار رصد و مانیتورینگ جمعیت
این جمعیت‌شناس در مورد ورود دستگاه‌های متولی حوزه جوانی جمعیت عنوان کرد: سازمان‌هایی مثل صدا و سیما، آموزش و پرورش، ارشاد اسلامی و حتی سازمان‌های مردم نهادی که از جوشش مردم است را باید پای کار آورد تا در زمینه‌های آموزشی و فرهنگی کار کنند؛ تغییر رفتار و نگرش متضمن یک حرکت مستمر است. جوانان برای ازدواج باید پایه و اساس آن را آموزش ببینند تا بتوانند با یکدیگر ارتباط درستی برقرار کنند، خیلی از خانواده‌ها تمکن مالی دارند اما ازدواج و فرزندآوری انجام نمی‌دهند؛ البته مسائل اقتصادی در این زمینه موثر است ولی پایه و اساس نیست پایه و اساس آن است که جوان مهارت‌های ارتباطی با همسر و نحوه تربیت فرزند را بدانند.
افزایش توقعات موجب افزایش هزینه‌های زندگی شده است
او افزود: عده‌ای از جمعیت‌شناسان در دنیا موافق جمعیت ثابت هستند؛ اما طرفداران جمعیت حد متناسب معتقدند باید بین جمعیت و منابع و زیرساخت‌ها تناسب برقرار شود. دیناروند بااشاره به عدم ثبات رشد جمعیتی اضافه کرد: در سال ۱۴۰۰ حدود یک میلیون و ۷۵ هزار تولد و ۴۱۷ هزار فوت داشتیم که هم تولد و هم فوتی‌ها زیاد شدند و نگرانی ما این است که به‌مرور زمان به دلیل عدم اقبال زوجین از فرزندآوری، باروری کاهش پیدا کند. به گفته این جمعیت‌شناس، به‌طور کلی سیاست‌های کاهش باروری در اکثر کشورها جواب داده اما سیاست‌های افزایش باروری خیلی کم جواب می‌دهد دلیلش هم این است که برخی زوجین حاضر نیستند اوقات فراغت و ادامه تحصیل و رفاه‌طلبی خود را از دست بدهند. او با بیان اینکه برای افزایش جمعیت، فقط سیاست‌های اقتصادی کافی نیست و سیاست‌های فرهنگی هم لازم است گفت: افزایش توقعات موجب افزایش هزینه‌های زندگی شده است، آموزش و پرورش و آموزش عالی هم صرفاً روی مدرک‌گرایی و نخبه‌پروری تصنعی متمرکز شدند و ارزش‌های خانوادگی و مسائل فرهنگی کم‌رنگ شده است.
