تهران بدون بارش چه خواهد كرد؟
بحران آب در تهران ديگر يك هشدار دوردست نيست؛ نشانه‌هاي آن از سال‌ها پيش در تصميمات شهري، توسعه بي‌ضابطه و بارگذاري‌هاي جمعيتي بر پيكره يك دشت خشك نمايان شده است. حالا كارشناسان مي‌گويند اگر تا پايان پاييز بارشي رخ ندهد و سدها خالي بمانند، تهران ناچار به عبور از مرحله‌اي خواهد شد كه تنها با تخليه موقت بخشي از جمعيت مي‌توان از آن گذر كرد.
بحران آب در تهران ديگر يك هشدار دوردست نيست؛ نشانه‌هاي آن از سال‌ها پيش در تصميمات شهري، توسعه بي‌ضابطه و بارگذاري‌هاي جمعيتي بر پيكره يك دشت خشك نمايان شده است. حالا كارشناسان مي‌گويند اگر تا پايان پاييز بارشي رخ ندهد و سدها خالي بمانند، تهران ناچار به عبور از مرحله‌اي خواهد شد كه تنها با تخليه موقت بخشي از جمعيت مي‌توان از آن گذر كرد.
به گزارش ايسنا، تهران امروز بيش از ۱۳ ميليون جمعيت ساكن و حدود ۲ ميليون جمعيت غيربومي دارد كه روزانه در آن تردد مي‌كنند. اين شهر از دهه ۳۰ تاكنون پايگاه اصلي صنايع كشور بوده و بخش بزرگي از بار صنعتي ايران را بر دوش كشيده است. اما اين‌بارگذاري سنگين بر دشت تهران، سرانجامي جز وضعيت بحراني امروز نداشته است.
سدهاي پيرامون تهران بيش از ۷۰ درصد منابع آب اين شهر را تأمين مي‌كنند و حدود ۷۰۰ حلقه چاه آب شرب نيز مابقي آب مصرفي را فراهم مي‌كنند. در كنار آن، بيش از ۲۵۰ حلقه چاه ديگر براي تأمين آب فضاي سبز مورد استفاده قرار مي‌گيرد. داريوش مختاري، كارشناس ارشد مديريت منابع آبي در اين رابطه به ايسنا گفت: با فرض خالي‌شدن كامل سدها و كاهش آب‌دهي برخي چاه‌هاي شرب، همچنان بخشي از نياز آبي تهران قابل تأمين است، اما اين مقطع زماني دقيقا نقطه بحراني است؛ وضعيتي كه عبور از آن بدون تخليه موقت بخشي از جمعيت شهر ممكن نخواهد بود. به گفته وي در چنين شرايطي، توزيع آب موجود بايد با دقت و اولويت انجام شود؛ مصارف اضطراري مانند بيمارستان‌ها، آتش‌نشاني‌ها و مراكز پرخطر در اولويت نخست قرار دارند. وي با تاكيد بر اينكه هرچند پاسخگويي به بحران آب شهري در ظاهر بر دوش شركت‌هاي آب و فاضلاب است، اما ريشه اصلي آن را بايد در مصوبات طرح‌هاي جامع و تفصيلي شهرهاي بزرگ توسط شوراي عالي شهرسازي و معماري كشور جست‌وجو كرد، گفت: بحران از جايي آغاز شد كه حريم شهرها توسعه يافت، تراكم‌فروشي بي‌رويه رواج گرفت و شهرداري‌ها مجوزهايي را صادر كردند كه مبناي آن، مصوبات كميسيون ماده ۵ و سياست‌هاي كلان‌شهرسازي بود. نتيجه، رشد بي‌رويه جمعيت و بارگذاري سنگين بر منابع محدود آبي پايتخت بود. اين كارشناسان تأكيد كرد: شركت آب و فاضلاب تهران بايد به‌طور شفاف و منظم اطلاع‌رساني كند تا با جلب اعتماد شهروندان، مشاركت آنان را در مديريت بحران به دست آورد. آبرساني با تانكر مي‌تواند به‌صورت موقت بخشي از مناطق را پوشش دهد و همزمان، شهرونداني كه امكان خروج از تهران را دارند، مي‌توانند با كاهش بار جمعيتي شهر به مديريت بحران كمك كنند. البته چنين اطلاع‌رساني رسمي بايد از سوي شركت آب و فاضلاب تهران، نهادهاي ذي‌ربط و رسانه‌هاي عمومي اعلام شود.
مختاري با بيان اينكه برنامه اقدام اضطراري براي زماني طراحي شده است كه تا ميانه يا اواخر آذرماه سدها كاملا خالي بمانند و عملا هيچ منبع آب سطحي در مدار شبكه تهران نباشد، در چنين شرايطي، هرچند با دشواري زياد، امكان عبور موقت از بحران وجود دارد، اما ضروري است شهرداري‌ها صدور هرگونه پروانه ساختماني جديد را متوقف كنند و شركت آب و فاضلاب نيز از صدور مجوز انشعاب جديد براي چند دهه آينده خودداري كند. وي با تاكيد بر اينكه شركت آب و فاضلاب استان تهران مي‌تواند با مديريت توزيع و استفاده هدفمند از منابع زيرزميني، بحران را به‌صورت موقت كنترل كند، گفت: با اين حال، بايد بررسي دقيقي انجام تا مشخص شود آيا منابع آب چاه‌ها مي‌توانند دوره كم‌بارشي و نبود جريان رودخانه‌ها را جبران كنند يا نه.
