ذخاير آب چهارمين شهر بزرگ تركيه خشكيد

بورسا كه چهارمين شهر پرجمعيت تركيه و يك مركز بزرگ صنعتي و كشاورزي است، پس از خشك شدن كامل دو مخزن اصلي خود، با كمبود بي‌سابقه آب مواجه شد. به گزارش ايسنا، مجموع ذخاير آب نزديك به ۱۸۵ ميليون متر مكعب كه زماني آب بيش از سه ميليون نفر از ساكنان بورسا را تامين مي‌كرد، به صفر رسيده و مقامات را مجبور كرده قطع آب در سراسر اين شهر را اجرايي كنند. طبق داده‌هاي اداره آب و فاضلاب بورسا، سطح آب مخازن نيلوفر و دوغانجي طي مدت ۱۷ روز، به‌شدت كاهش يافت. مخزن نيلوفر با ظرفيت ۶۰ ميليون متر مكعب، از ۲.۳۳ درصد در ۲۸ سپتامبر، به ۰.۴۹ درصد در ۱۲ اكتبر، ۰.۱۵ درصد در ۱۵ اكتبر و در نهايت به صفر درصد تا ۱۷ اكتبر كاهش يافت. مخزن ۱۲۵ ميليون متر مكعبي دوغانجي كه بخش عمده‌اي از آب منطقه شهري را تامين مي‌كند، نيز به وضعيت بحراني رسيده است. خشك شدن سريع مخازن آب، مناطق ييلديريم، عثمان قاضي، نيلوفر، گورسو، كستل و بخش‌هايي از مودانيا را با عدم دسترسي منظم به آب مواجه كرده است. اداره آب و فاضلاب بورسا، از اول اكتبر، قطع ۱۲ ساعته برنامه‌ريزي شده آب را در اين مناطق اعمال كرده است. نياز روزانه بورسا به آب كه بين ۴۰۰ تا ۵۰۰ هزار متر مكعب تخمين زده مي‌شود، اكنون تنها تا حدي از طريق منابع جايگزين تامين مي‌شود. روزانه حدود ۱۰۰ هزار متر مكعب آب از مخزن چنارجيك منتقل مي‌شود و بقيه از چاه‌هاي زيرزميني و چشمه‌هاي طبيعي تامين مي‌شود. مقامات از ساكنان خواسته‌اند كه در مصرف آب صرفه‌جويي كنند و از مصرف غيرضروري خودداري كنند، زيرا ذخاير همچنان در حال كاهش است. با وجود بارندگي‌هاي گاه به گاه در اوايل ماه جاري، بارش‌هاي محدود براي پر كردن مخازن آب كافي نبوده و شهر بورسا را با يكي از شديدترين خشكسالي‌هاي تاريخ خود روبرو كرده است. كارشناسان تركيه‌اي نسبت به بحران كشاورزي و تامين مواد غذايي هشدار مي‌دهند. طرفداران محيط زيست هشدار داده‌اند كه تاثير بحران آب بسيار فراتر از مصرف خانوار است. مراد دمير، رييس انجمن حفاظت از طبيعت و محيط زيست گفت: اين كمبود آب، معيشت محلي و همچنين تامين مواد غذايي گسترده‌تر تركيه را تهديد مي‌كند. آب بورسا نه تنها براي آشاميدن، بلكه براي توليد ميوه‌ها و سبزيجاتي كه بخش عمده‌اي از تركيه را تغذيه مي‌كنند نيز حياتي است. اگر اين وضعيت ادامه يابد، ممكن است ديگر گوجه فرنگي، بادمجان يا هلو را روي ميزهاي خود نبينيم. او تاكيد كرد كه روش‌هاي ناكارآمد آبياري، خشكسالي را بدتر مي‌كنند و افزود: «كشاورزان همچنان از آبياري غرقابي استفاده مي‌كنند كه مقادير زيادي آب را هدر مي‌دهد. اگر مي‌خواهيم از خسارات بيشتر جلوگيري كنيم، مقامات كشوري و محلي بايد فورا از گذار به سيستم‌هاي قطره‌اي و باراني حمايت كنند».