انتقال آب طالقان به تهران؛ نسخه موقت براي بحران بي‌سابقه آب شرب پايتخت
معاون محيط‌زيست انساني سازمان حفاظت محيط‌زيست گفت: تا زماني كه مديريت درست مصرف آب در كشور را نداشته باشيم، پروژه‌هايي ازجمله انتقال آب طالقان به تهران، ريختن آب در ظرف سوراخ است. تهران اين روزها درگير يكي از حادترين بحران‌هاي آبي دهه‌هاي اخير است.
معاون محيط‌زيست انساني سازمان حفاظت محيط‌زيست گفت: تا زماني كه مديريت درست مصرف آب در كشور را نداشته باشيم، پروژه‌هايي ازجمله انتقال آب طالقان به تهران، ريختن آب در ظرف سوراخ است. تهران اين روزها درگير يكي از حادترين بحران‌هاي آبي دهه‌هاي اخير است. كاهش بي‌سابقه بارش‌ها طي پنج سال اخير و وضعيت بحراني ذخيره مخازن آب در سدهاي تأمين‌كننده شرب، شرايطي اضطراري را رقم زده و ضرورت اقدام فوري را به‌وضوح آشكار ساخته است. در پاسخ به اين وضعيت، پروژه انتقال آب از سد طالقان به پايتخت در دستور كار قرار گرفته تا بخشي از كمبود منابع آب شرب تهران را جبران كند. به‌گفته مقامات ارشد وزارت نيرو، اين طرح كه شامل ساخت خط انتقال جديد و تسريع در اجراي آن است تا پايان مرداد فاز اول انتقال آب به كرج را عملياتي و تا نيمه مهر ماه كل ظرفيت سهم تهران را فعال خواهد ساخت. در رابطه با اين موضوع، دكتر صديقه ترابي؛ معاون محيط‌زيست انساني سازمان حفاظت محيط‌زيست به تسنيم مي‌گويد: به‌طوركلي، موضوع طرح‌هاي انتقال بين‌حوزه‌اي با هر هدفي كه باشد، جزو طرح‌هاي بزرگ محسوب مي‌شود كه مي‌تواند اثرات غيرقابل جبراني بر محيط زيست داشته باشد، بنابراين اين طرح‌ها مشمول رده 7 هستند و حتماً نياز به مجوز زيست‌محيطي دارند. اين پروژه نيز مجوز زيست‌محيطي دريافت كرده است و مجوز آن سال‌ها توسط وزارت نيرو پيگيري مي‌شده است. وي بيان كرد: درباره تهران، باز هم مي‌بينيم كه يك طرح جديد تعريف مي‌شود، البته اين پروژه جديد نيست و جزو برنامه‌ريزي‌هاي قبلي براي تأمين آب تهران بوده، فقط در شرايط كم‌آبي اخير، اجراي آن تسريع شده است. شايد هيچ‌كس فكر نمي‌كرد پنج سال پياپي خشكسالي اتفاق بيفتد و وضعيت منابع آب تهران به اين حد برسد، در واقع اين شرايط همه را غافلگير كرد. معاون سازمان حفاظت محيط‌زيست با انتقاد از اين رويه كه «آب را مي‌آوريم، جمعيت اضافه مي‌كنيم و هيچ راهكار ديگري نداريم»، گفت: دو كار اساسي بايد درباره تهران و تمام كلان‌شهرهايي كه سهم آب شرب در آنها رو به افزايش است، انجام شود. يكي از اين كارها، مربوط به كاهش نشتي در طرح‌هاي آبرساني و شبكه توزيع آب شرب است، هرچند درصد نشتي در تهران نسبتاً پايين‌تر است، اما باز هم وجود دارد و بايد كاهش يابد. وي اضافه كرد: نكته دوم، كه حتي مهم‌تر از نكته اول است، مربوط به الگوي مصرف در كلان‌شهرهاست. در تهران، مشهد و ساير شهرهاي بزرگ، چرا بايد به همان اندازه گذشته كشاورزي داشته باشيم؟ ما در تهران حدود 1.5 تا 1.65 ميليارد مترمكعب آب براي كشاورزي مصرف مي‌كنيم.
