«آرش» براي ايران و كويت است

يك كارشناس حوزه انرژي گفت: از نظر ما ميدان آرش بين ايران و كويت مشترك است. هرچند اين كشور عربستان را نيز وارد ماجرا كرده و مدعي شده‌اند كه ميدان متعلق به آنها است و ايران سهمي ندارد. هدايت‌الله خادمي در گفت‌وگو با ايلنا، در ارزيابي همكاري ايران و عراق براي توسعه يكپارچه ميادين مشترك نفت اظهار داشت: اولا با عراق در خشكي مشترك هستيم و اختلاف مرزي و مخزني هم با عراق نداريم كه بخواهيم با توسعه مشترك اين موضوعات را حل كنيم و پروژه را باهم پيش ببريم و ميدان را توسعه و برداشت داشته باشيم، همكاري و توسعه مشترك در يك ميدان در جايي موثر است كه اختلاف وجود دارد يا يكي از طرفين منابع مالي در اختيار دارد. وي افزود: ما با عراق در خشكي مشترك هستيم كه براي توسعه اين ميدان امكانات، دانش فني و تجهيزات لازم داخل كشور فراهم است. ظرفيت توليد نفت عراق در گذشته بسيار كمتر از ما بود و باوجودي كه 3 جنگ را سپري كرده اكنون با به‌كارگيري و همكاري شركت‌هاي بزرگ بين‌المللي از ما پيشي گرفته است و در هر حال نيازي به اين نيست كه ما در اين حوزه با عراق كار را پيش ببريم. اين كارشناس حوزه انرژي گفت: همكاري مشترك براي مياديني مثل فرزاد A و B و در همكاري با عربستان يا با كويت در ميدان آرش توجيه دارد چون ما به هر دليلي در فرزاد نتوانسته‌ايم ميدان را توسعه دهيم اما عربستان ميزان زيادي برداشت دارد يا اينكه در ميدان آرش كه اختلاف داريم همكاري مشترك منطقي است، البته از نظر ما اين ميدان بين ايران و كويت مشترك است هرچند اين كشور؛ عربستان را نيز وارد ماجرا كرده و مدعي شده‌اند كه ميدان متعلق به آنها است و ايران سهمي ندارد.  وي بيان داشت: كار در ميادين خشكي آسان و كم‌هزينه است و شركت‌هاي ايراني با وجود تجهيزات پيشرفته حفاري خود مي‌توانند توسعه دهند اما اگر اين موضوع سياسي باشد يك بحث جداگانه است. خادمي با بيان اينكه مباحث اينچنيني باعث معطلي در برداشت از ميادين مشترك مي‌شود، خاطرنشان كرد: ما بايد خودمان توسعه را اجرا كنيم و معطل كشوري باقي نمانيم در حالي كه خودمان به خوبي امكان اجراي آن را داريم، همسايه شركت‌هاي خارجي را هم به‌كار گرفته و به سرعت در حال برداشت است. وي بيان داشت: در گذشته هم موضوع همكاري با همسايگان براي توسعه يكپارچه ميادين مشترك مطرح بوده اما اتفاقي نيفتاده است ما قرار نيست ميادين با ضريب بازيافت بالا را به شركت‌هاي خارجي بسپريم. اگر بنا بر اين است توسعه ميداني را به شركت خارجي بسپاريم، بايد مياديني باشد كه ضريب برداشت پاييني دارند تا اين شركت‌ها بتوانند نسبت به ارتقاي توليد اقدام، تكنولوژي وارد كنند و ضريب برداشت را بالا ببرند. اين كارشناس حوزه انرژي تصريح كرد: ما در بخش خشكي به لحاظ تكنولوژي كمبود خاصي نداريم، بنابراين براي فرزاد يا ميادين دريايي شايد نياز باشد از خارجي‌ها استفاده كنيم اما در سطح خشكي امكانات لازم در سطح بين‌المللي را دارا هستيم، ما در كشور ۱۱۴ دستگاه حفاري داريم كه در حال فعاليت هستند ۲۰ دستگاه دريايي در خليج فارس كار مي‌كنند و نيرو داريم. ابزار و كالا هم در بدترين شرايط وارد يا تامين كرده‌ايم، اكنون اكثر دستگاهاي حفاري ما امريكايي يا چيني و در حال كار هستند و به لحاظ تعميرات يا تامين قطعه هم مشكلي نداريم. وي تاكيد كرد: وقتي ما از نظر فني بهتر از عراق هستيم نيازي نيست كه از كشور و شركت خارجي دعوت كنيم. اين جريان مانند اين است كه فاز ۱۱ را به ايراني‌ها واگذار كرديم و بعد به مرسك و توتال داديم كاري نكردند و چند سال معطل ماند و اكنون ايراني‌ها روي اين مرزي‌ترين فاز كار مي‌كنند.