اخراج پزشکان و سکوت مسئولان
طی دو روز گذشته اخباری مبنی بر اخراج نزدیک به ۲۰۰ پزشک در رسانه‌های اینترنتی منتشر شد. برخی به اخراج اشاره کرده بودند و برخی دیگر به بازنشستگی زود هنگام؛ مساله اینجاست که در همین خبرها ذکر شده بازنشستگان را حتی به بیمارستان‌ها راه نمی‌دهند. اما با گذشت دو روز از انتشار این خبر هنوز وزارت بهداشت و درمان، سازمان نظام پزشکی و دیگر متولیان امر هیچ واکنشی از خود نشان نداده‌اند. برخی از پزشکان بر این باورند که شورای انقلاب فرهنگی در این اخراج‌ها و بازنشستگی‌های زود هنگام دخالت داشته و اغلب هم تصمیماتی که در این شورا گرفته می‌شود مبنای علمی نداشته و بیشتر به مسائل سیاسی مربوط است.
این در حالی است که هیات علمی دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور سال‌هاست که تعداد اعضایشان از استانداردهای جهانی بسیار پایین‌تر است. در حالی که استاندارد جهانی وجود ۱۵ یا ۱۶ نفر در هیات علمی را تایید می‌کند این عدد همیشه در ایران بین ۵ تا ۶ نفر بوده است. اما مساله دیگری که باید به آن توجه شود شرایط بهداشت و درمان در کشور است. در حالی که اکثر بیمارستان‌های دولتی با مشکل کمبود پزشک متخصص مواجه‌اند و خدماتی که به بیماران ارایه می‌شود به دلیل همین کمبودها کیفیت مناسبی ندارد این اقدام چقدر می‌تواند به پیکره بهداشت و درمان کشور ضربه وارد کند. هر روز اخباری مبنی بر کمبود پزشک و پرستار در بیمارستان‌ها منتشر می‌شود. هر روز گلایه‌های مردم در مورد نبود دارو و گرانی دارو از گوشه و کنار به گوش می‌رسد و در این بین مسوولان جز تکذیب کردن کار دیگری نمی‌کنند. اما حالا بعد از گذشت دو روز از این اتفاق نه کسی آن را تایید و نه کسی تکذیب کرده است.
هر چه هست سکوت مسوولانی است که در مقابل جان مردم و سلامتی آنها وظایفی بر دوش دارند و باید پاسخگوی این وظایف باشند. اینکه چه کسانی و بر چه اساسی تصمیم به انجام چنین کاری گرفته‌اند مساله‌ای است که باید برای مردم شفاف‌سازی شود. اینکه ناگهان افرادی در هیات علمی دانشگاه‌های علوم پزشکی که حضورشان در این هیات لازم و ضروری به نظر می‌رسد یا به اجبار بازنشسته می‌شوند یا اخراج نمی‌تواند یک اتفاق ساده باشد که بتوان به راحتی از کنار آن گذشت. مسوولان وزارت بهداشت و درمان باید در این رابطه پاسخگو باشند این حق مردم است که بدانند در صورت بروز چنین مشکلاتی مسوولان چه تدابیری برای به خطر نیفتادن سلامت آنها اندیشیده‌اند. پزشکان اخراج شده عمدتا افرادی با تجربه بوده‌اند که نبود آنها در چرخه سلامت کشور می‌تواند آسیب زننده باشد اما این سکوت پرمعنایی که وزارت بهداشت و سازمان نظام پزشکی پیشه کرده‌اند نشان می‌دهد اتفاقی که رخ داده نمی‌تواند چندان عادی باشد و به همین دلیل مسوولان به دنبال راهکاری برای توضیح این اتفاق هستند.
خارج کردن ۲۰۰ پزشک متخصص و توانمند با اخراج و بازنشستگی اجباری در حالی که طبق قانون تا زمانی که فرد بخواهد می‌تواند فعال باشد و کار کند، حتی اگر زمان بازنشستگی او رسیده باشد قطعا عواقبی برای حوزه سلامت کشور به دنبال خواهد داشت و تا بیشتر از این گمانه‌زنی‌ها و شایعه پراکنی‌ها در این رابطه افزایش پیدا نکرده مسوولان باید هر چه زودتر به مردم توضیح دهند که دلیل چنین اتفاقاتی چه بوده است.
