یکم دی 1314 دستورالعمل اجرای قانون کشف حجاب به تمام استان‌های ایران ارسال شد. سال ۱۳۱۱ بود که با اجازه رضاشاه کنگره اتحاد زنان شرق در تالار وزارت فرهنگ تشکیل شد. مباحث این کنگره ترقیات روزافزون زن‌های اروپایی و محرومیت‌های زنان کشورهای اسلامی و لزوم اقدامات جدی از سوی زنان روشنفکر بود! سفر رضاشاه به ترکیه از ۱۲ خرداد تا ۱۴ تیرماه ۱۳۱۳ محرک مهمی در کشف حجاب بود و رضاشاه پس از این سفر برنامه‌های خود را در این زمینه تسریع کرد. با آغاز سال ۱۳۱۴ برداشتن حجاب علنی‌تر شد. پس از تعطیلات نوروز ۳۰ تن از زنان در یک تظاهرات هماهنگ با حکومت بدون چادر در خیابان‌ها ظاهر شدند. در فروردین ماه همان سال عده‌ای از دختران یکی از مدارس شیراز در مراسم جشن سال نو، در مقابل تماشاچیان به ورزش ژیمناستیک مشغول شدند. دو تن از روحانیون سرشناس که در مجلس مذکور حضور داشتند به عنوان مخالفت آن جا را ترک کردند. سید حسام‌الدین فال‌اسیری نیز در یک سخنرانی به این اقدام اعتراض کرد، اما بلافاصله دستگیر و زندانی شد. آنچه در خور توجه است، مساله نقش مطبوعات و تبلیغاتی است که در آن پیرامون استقبال مردم از کشف حجاب درج می‌شد. در اغلب روزنامه‌ها هیچ اشاره‌ای به مخالفت‌ها و دستگیری‌ها نمی‌شد. مطالعه و بررسی روزنامه‌ها در این تاریخ خود یکی از مباحث جالب توجه در ارتباط با کشف حجاب است. اوایل خردادماه ۱۳۱۴رضاشاه با احضار هیات دولت صریحا اظهار کرد ما باید صورتا و سنتا غربی شویم. باید در قدم اول کلاه‌ها به شاپو تبدیل شود و در مجالس کلاه را به عادت غربی‌ها باید بردارند. و نیز باید شروع به رفع حجاب زن‌ها نمایند و چون برای عامه مردم مشکل است وزرا و معاونان باید پیشقدم شوند و هفته‌ای یک بار باید با خانم‌های خود در کلوپ ایران مجتمع شوند. شاه همچنین به حکمت دستور داد که در مدارس دخترانه، معلم و شاگردان باید بدون حجاب باشند و در صورت امتناع آنان را به مدارس راه ندهند. به این ترتیب سیاست‌های حکومت به منظور کشف حجاب که تا آغاز سال ۱۳۱۴ بسیار کند بود، در ۱۳۱۴ سرعت گرفت و اقشار مختلف جامعه را شامل شد. اما در نهایت شاه با مقاومت مردم در برابر اجبار، شکست خورد.
