بیست و هفتم آذر 1314 بخشنامه کشف حجاب برای تصویب «رضاخان» از طرف محمود جم ملقب به مدیرالملک، رییس‌الوزرا، به دربار فرستاده شد.
البته به‌طور رسمی، کشف حجاب در ایران زمانی اتفاق افتاد که مجلس وقت قانونی را در
۱۷ دی ۱۳۱۴ تصویب کرد که به موجب آن، زنان و دختران ایرانی از استفاده از چادر، روبنده و روسری منع شدند.
رضا شاه پس از تنها سفر خارجی‌اش به ترکیه در ۱۲خرداد ۱۳۱۳، تحت‌تاثیر اقدامات غرب‌گرایانه آتاتورک قرار گرفت. در این دوره نیز شایعاتی درباره ممنوعیت حجاب در مدرسه‌های دخترانه پخش شد، ولی قانونی در این راستا تصویب نشد.
رضا شاه ترجیح می‌داد که مردم لباس متحدالشکل بپوشند، مردان کلاه پهلوی به‌سر بگذارند و نسبت به تقیدات دینی در زمینه حجاب سستی نشان دهند. رضا شاه که به‌شدت تحت‌تاثیر بی‌حجابی زنان ترکیه قرار گرفته بود، این مساله را در اظهاراتی گستاخانه پس از یک سال از گذشت سفر به ترکیه در آذر ۱۳۱۴ به محمود جم «رییس‌الوزرا» چنین بازگو کرد: «...اصلا چادر و چاقچور دشمن ترقی و پیشرفت مردم است. درست حکم یک دمل را پیدا کرده که باید با احتیاط به آن نیشتر زد و از بینش برد.»
از این رو بخشنامه کشف حجاب بیست و هفتم آذر 1314 برای رضاخان فرستاده شد تا در آغاز دی‌ماه فرمان اجرای قانون کشف حجاب به تمام ولایات ایران ارسال شود. رضا شاه در ۱۷ دی سال ۱۳۱۴ طی جشن فارغ‌التحصیلی دختران بی‌حجاب در دانشسرای مقدماتی رسما بر کشف حجاب تاکید کرد. کشف حجاب در ترکیه اختیاری بود، اما رضاشاه این کار را با زور و اجبار انجام داد و به‌طور ناگهانی حق انتخاب را از زنان گرفت. تعداد زیادی از زنان با اجرای این قانون عملا در خانه محبوس شدند. در سال ۱۳۲۰ که رضاشاه مجبور به ترک ایران شد، قانون کشف حجاب اجباری لغو شد.
