حسین مریدسادات
شاخص کل نماینده وضعیت سبدهای مردم نیست. در ابتدای این مقاله کافی است که نگاهی به شاخص کل بیندازیم، همه‌چیز گویا و گواه این است که شاخص کل به‌صورت کاملا دستوری و با الگوریتم‌های متنوع در روزهای منفی بازار مدیریت می‌شود و در نهایت یک سیکل نزولی فرسایشی ٢٠ روزه را می‌توان با دو روز صعودی پوشش داد.
اتفاقی که بارها در سال‌های گذشته رخ داده است و این روزها بسیاری از سهامداران نگران این هستند که باز هم یک سناریوی نخ نمای مهندسی شاخص کل اتفاق بیفتد.
با تحلیل زمانی روند حرکتی بازار می‌توان به این نتیجه پی برد که رفتار شاخص کل بر مبنای طبیعت بازار نیست.
این بدان معناست که شاخص کل فاصله حداقل ٥٠٠ هزار واحدی با عدد حقیقی خود دارد. رشد ١٢٠ هرار واحدی دو روز گذشته بر این سناریو مهر تایید می‌زند و سوال بسیاری از سهامداران این است که چه زمانی سن مهندسی شاخص کل به اتمام می‌رسد؟ رشد سه روز گذشته شاخص کل ١٧ روز زیان فرسایشی یک ماه گذشته را پوشش داد و با یک محاسبات ساده می‌توان دریافت که در همین مدت مشابه سبد سهامداران حداقل ٢٠ الی ٣٥ درصد زیان را شناسایی کردند! در سال ١٤٠١ فرازو نشیب‌های بسیاری برای فعالان بازار بورس اتفاق افتاد و همه عوامل باعث شدند که بورس جامانده‌ترین بازار این روزها باشد، اما این جاماندگی در شاخص کل و اعداد و ارقام محاسباتی دولتمردان قابل مشاهده نیست. امیدواریم که در سال ١٤٠٢ شاهد چنین دستکاری‌های سازمان یافته در بازار بورس نباشیم و بازار سرمایه هم جزو اولویت‌های بدنه مدیریتی دولت باشد.
از نظر مولفه‌های تورمی و توجه به جاماندگی بازار سرمایه نسبت به بازارهای موازی، هر روز می‌تواند کف جدیدی برای بازار به شمار‌آید. اگر بازدهی بورس تهران را نسبت به سایر بازارها در سه سال گذشته مقایسه کنیم، این بازار به‌شدت جاماندگی دارد. می‌توان بیان کرد در حال حاضر طلا با دلار 60 تا 70 هزار تومانی، مسکن با دلار 55 تا 60 هزار تومانی معامله می‌شود، بورس همچنان با دلار 28 هزار و 500 تومانی در حال معامله است. شرایط شاخص کل از دید تکنیکال گویای آن است که موج چهار اصلاحی بازار پایان یافته و موج پنج آغاز شده است. هدف این موج نیز محدوده یک میلیون و 750 هزار تا یک میلیون و 800 هزار واحد شاخص کل است.اما هزار و یک مولفه است که در راه این رشد تاثیرگذاراست؛ از جمله این مولفه‌ها می‌توان به نوع سبد چیدن هر فعال بازار سرمایه که چه سهامی را در پرتفوی خود انتخاب کند، ریسک‌های بودجه و مقدار فروش اوراق توسط دولت در سال آتی و همچنین ریسک‌های سیستماتیکی نظیر دخالت بی‌موقع شورای رقابت در روند طبیعی بازار اشاره کرد.
