تایم:
این هفتهنامه تیتر خود را به تلاش شریل سندبرگ مدیر اجرایی فیسبوک برای برابری حقوق زنان اختصاص داده است. سندبرگ پیش از این نیز به این مساله پرداخته بود که چرا تعداد کمی از زنان در مقایسه با مردان، به سطوح بالای کاری میرسند؟ او در عین حال، برای رسیدن به عناوین مدیریتی در شرکتهای بزرگ، به زنان توصیههای ارزشمندی کرده بود. برخی معتقدند که او احتمالا تاثیرگذارترین زن دنیای فناوری است. او اکنون پس از گذراندن یک تراژدی شخصی قصد دارد نفوذ زنان را از دنیای کسب و کارهای کوچک گرفته تا کرسیهای قدرت گسترش دهد. او در حال حاضر از مدیران شگفتیآور ایالاتمتحده است که از زمان مرگ ناگهانی همسرش یعنی مدیرعامل شرکت سوروِی مانکی به نمادی از مدیران زن تبدیل شده است. او اغلب موفقیتهایش را مدیون حمایتهای همسر خود میداند؛ این دو نفر دیرزمانی بود که با عنوان زوج قدرتمند سیلیکونولی شناخته میشدند.
اکونومیست:
تیتر یک این هفتهنامه به رفراندوم این هفته ترکیه اختصاص دارد. بر این اساس، قرار است روز
۱۶ آوریل، رفراندوم قانون اساسی ترکیه برگزار شود. در صورت تایید، نظام سیاسی ترکیه از پارلمانی به ریاستی تغییر خواهد کرد. اکونومیست عواقب این رفراندوم را مورد بررسی قرار داده است. تعبیر این هفتهنامه این است که در صورت مثبت بودن رفراندوم، چیزی با عنوان دیکتاتوری اردوغان ایجاد میشود چراکه قدرت رییسجمهوری این کشورها را دوچندان میکند. اگر رفراندوم با آرای مثبت مردم همراه شود، مقام نخستوزیری برچیده میشود و رییسجمهوری، رییس قوه مجریه و همزمان رییس دولت خواهد بود. رییسجمهور قدرت زیادی به دست خواهد آورد که ازجمله میتواند بودجه سالانه را تعیین کند، وزیران کابینه و قضات را عزل و نصب کند و در برخی زمینهها فرمان صادر کند. در حال حاضر، رییسجمهور باید در مورد جناحهای حزبی «بیطرف» باشد.
نیویورکتایمز:
نسخه چاپ اروپایی این روزنامه در صفحه اول خود به داستانی اشاره کرده که حکایت از وخیم بودن وضعیت کار در ایتالیا دارد. این گزارش در عین حال عنوان کرده که فوت یک زن بهدلیل حمله قلبی آن هم با فشار کاری بسیاری که داشته، این نکته را به میان آورده که هنوز هم سیستم بردهداری در برخی کشورها رواج دارد. برخی گزارشها حاکی از آن است که طبق شاخص بردهداری جهانی (GSI)، برآورد میشود امروزه ۳۵.۸میلیون برده در سراسر جهان وجود داشته باشد. بردهداری مدرن در بسیاری از موارد چندان با بردهداری در قرون وسطی تفاوتی ندارد، چون هنوز هم در بعضی کشورهای جهان آدمها بهعنوان دارایی تحت تملک دیگران در میآیند. باوجود این، برخلاف اشکال باستانی که به بردهها هیچ پولی پرداخت نمیشد، در دنیای مدرن ممکن است به کسانی که در اسارت هستند پرداختهایی صورت بگیرد.