مكانيزم ماشه و مكانيزم فقر
بايد در نظر داشت كه اسنپ‌بك قطعا اتفاق مي‌افتد كه مي‌تواند توجيهي براي تجاوزهاي بعدي رژيم صهيونيستي و امريكا به ايران باشد.
بايد در نظر داشت كه اسنپ‌بك قطعا اتفاق مي‌افتد كه مي‌تواند توجيهي براي تجاوزهاي بعدي رژيم صهيونيستي و امريكا به ايران باشد. در واقع آنها براي سرپوش گذاشتن بر جنايات اسراييل در غزه و حمله اين رژيم به ديگر كشورها ممكن است مكانيسم ماشه را فرصت و ظرفيتي براي تجاوز مجدد به ايران قرار دهند. بنابراين حاكميت ما بايد با درك شرايط حساس كنوني به اصلاح فرآيندهاي كنوني بپردازد كه اين مهم نيز جز با حمايت و همراهي مردم حاصل نمي‌شود. هزينه امنيت را فقط طبقات محروم جامعه نبايد بپردازند، بلكه برندگان اين اقتصاد رانتي بايد سهم خود را در تامين هزينه‌هاي كشور پرداخت كنند. به نظرم الان زمان تغييرات بسيار اساسي است، اما متاسفانه شواهدي براي تحقق اين منظور نمي‌بينيم.
مادامي كه يك نظام ملي در ايران وجود داشته باشد امكان ندارد امريكا دست از سر چنين نظامي بردارد. اين را خود مقامات امريكايي به مقامات ايراني گفته‌اند و در طول مذاكرات برجام بيان كردند مساله ما با شما هسته‌اي و موشكي نيست. مساله ما با شما اين است كه بايد مشخص كنيد كجا ايستاده‌ايد. طرف ما هستيد يا غير از ما. اروپا در بحث مذاكرات، برجام و مكانيسم ماشه اصلا كاره‌اي نيست. اروپا كارگزار امريكاست و نقشش را در سياست جهاني به شدت از دست داده است. خواست اروپا از ايران اين است كه شما با امريكا مذاكره كنيد تا ما مكانيسم را فعال نكنيم. در حالي كه وزير خارجه ايران به ويتكاف پيغام داده كه بياييد مذاكره كنيم، اما در شرايط فعلي اين اقدامات موثر نمي‌افتد و نمي‌توان چندان به جلوگيري از روندي كه در حال وقوع است اميد داشت.
نقش نهادهاي تعيين‌كننده در امريكا به شدت مقهور منافع اسراييل شده است. اين حرف خود امريكايي‌هاست كه مي‌گويند تصميم‌گيري‌هاي مربوط به سياست خارجي امريكا از دست سياستگذاران اين كشور خارج شده است. حتي علت اصلي حمله‌اي كه اسراييل به ايران انجام داد، اين بود كه عراقچي با ويتكاف در دور پنجم مذاكرات به نتيجه رسيدند كه ايران غني‌سازي را به ۷ دهم درصد يعني بسيار نازل‌تر از ۳.۶۷ درصد مورد توافق برجام كاهش دهد. اسراييلي‌ها وقتي ديدند بين ايران و امريكا دارد رابطه برقرار مي‌شود حمله كردند؛ زيرا مي‌دانستند امريكا ناگزير از حمايت از اسراييل خواهد بود. در حال حاضر بزرگ‌ترين تهديد در كشور ما حمله نظامي امريكا و اسراييل و مكانيسم ماشه نيست؛ مهم‌ترين تهديد عليه منافع كشور گسترش فقر است؛ طبقاتي كه زندگيشان تحت تاثير سياست‌هاي غلط مثل واردات، فساد و خروج ارز قرار گرفته؛ سياست‌هايي كه جز غارت منافع ملي فايده ديگري نداشتند. اگر اين‌گونه سياست‌ها اصلاح شود، مي‌توان اعتماد عمومي را جلب كرد. وقتي اعتماد مردم به حاكميت بازگردد و مردم به اين نتيجه برسند كه منافع آنها بر مافياها ترجيح داده مي‌شود در پيشرفت كشور و عبور از شرايط حساس كنوني مشاركت مي‌كنند.
