زندگی بدون اینترنت چگونه است؟
اینترنت به واقع بخش بسیار زیادی از روزمره زندگی بشر را به خود اختصاص داده است.
اینترنت به واقع بخش بسیار زیادی از روزمره زندگی بشر را به خود اختصاص داده است. برخی در مقابل این ادعا معتقدند که اینترنت فصل تفریحی روزمره‌شان است و با کنار گذاشتن آن شاید مقداری حوصله‌شان سر برود، اما به این افراد باید یادآور شد که اینترنت بخش خدماتی زندگی بشر را نیز به خود اختصاص داده و بدون آن حتی ادارات دولتی نیز تا حد قابل توجهی از کار می‌افتند.
به گزارش تجارت نیوز، برای فهم دقیق نفوذ اینترنت در زندگی بشر و تصور یک جهان بدون اینترنت، نباید به دهه پنجاه بازگشت؛ آن زمان جهان مکانیکی و آنالوگ توانسته بود ساختار‌ها را به شکل منظمی در اختیار بگیرد اما حالا برای تصور جهان بدون اینترنت باید لیستی از نفوذ اینترنت را در اختیار بگیریم و با حذف نقش اینترنت، یک روزمره عادی را تصور کنیم. اینترنت در عمده خدمات خود توانسته است فصل خدماتی زندگی بشر را در کنترل خود قرار دهد. ادارات دولتی، دانشگاه‌ها، تحقیقات و پژوهش، امنیت، تبلیغات، اقتصاد و حتی برخی خدمات جزئی‌تر از جنس آب و هوا و مسیریابی و تماس و ... نیز در اختیار اینترنت قرار گرفته است. البته این به معنای از کار افتادن بشر نیست؛ اگر گوگل مپ وجود نداشته باشد، باز هم بشر می‌تواند نقشه‌یابی خود را ادامه دهد اما به چه قیمت؟ آیا باز هم باید نقشه‌های چاپی را به دست بگیریم؟ یا تماس‌های تلفنی تا چه حد هزینه بر و بی کیفیت خواهند شد؟ آیا دیگر می‌توانیم تصویر یکدیگر را به سرعت دریافت کنیم؟ فقدان اینترنت انسان را از کارکرد نمی‌اندازد، بلکه زندگی روزمره را پرهزینه، زمان بر و سخت‌تر می‌کند.
نمونه‌هایی از تغییر فضا بدون اینترنت
شما هر روز صبح از خواب بیدار می‌شوید و روال خود را شروع می‌کنید که برای اکثر ما شامل اطلاع از اخبار است. خواه این درباره دوستان، افراد مشهور، ورزش یا رویداد‌های جاری باشد، معمولاً از تلفن هوشمند یا رایانه لوحی شما شروع می‌شود. حتی در مسیر رفت و آمدتان، یک پادکست یا ایستگاه رادیویی اینترنتی دارید. هنگامی که در محل کار هستید، ایمیل می‌فرستید، کنفرانس ویدئویی، تحقیق می‌کنید و چند متن برای دوستان ارسال می‌کنید. در نهایت، به خانه می‌روید و به سایت‌های تماشا فیلم سر می‌زنید و قبل از اینکه بخوابید، آخرین بار در رسانه‌ها مرور می‌کنید. بدون اینترنت تمام این روند متوقف می‌شود و شما خبر کمتری دریافت می‌کنید، اخبار تنها از طریق تلویزیون و روزنامه کاغذی منتقل می‌شوند و شاید به درستی نیز دیگر امکان انتقال آن وجود نداشته باشد. از سوی دیگر هزینه چاپ کاغذ نیز به شدت افزایش می‌یابد.
نظام آموزش و پرورش
سیستم آموزشی ما، اگرچه دیجیتالی شده است، اما هنوز هم بدون اینترنت قابل انجام است. مواردی مانند تحقیق در مورد کار‌های مدرسه نیاز به بازدید از کتابخانه دارد. فقدان اینترنت موجب هدر رفتن کاغذ بیشتر خواهد بود که تأثیرات محیطی را به همراه خواهد داشت. از سوی دیگر در گذشته که به دلایل مختلف، مدارس و دانشگاه‌ها تطعیل می‌شدند، دانشگاه با هزینه‌ای اضافه ناچار به برگزاری کلاس‌های جبرانی بود؛اما حالا در شرایط کرونا که تمام جهان تعطیل است هم اینترنت به کمک می‌آید و کلاس‌ها برگزار می‌شوند.
خرید کردن
بدیهی است که خرید آنلاین بدون اینترنت وجود نخواهد داشت، بنابراین مردم باید به خرید حضوری در مراکز خرید و فروشگاه‌های مواد غذایی رو می‌آورند و موجب شلوغ شدن شهرها نیز خواهد شد. این بدان معناست که مردم زمان زیادی را صرف بازدید از فروشگاه‌ها می‌کنند، به جای آنچه که امروزه به راحتی می‌توان در سایت‌هایی مانند دیوار و دیجی کالا و... خریداری کنند. از سوی دیگر مشاغل بسیار زیادی در این بین از میان خواهد رفت که جایگزین کردن آن شاید غیرممکن باشد.
کارشناسان چگونه جهان را بدون اینترنت تصور می‌کنند؟
Sangita porkherl، استاد دانشگاه یورک سنت جان، درباره نفوذ اینترنت در زندگی بشر می‌گوید:
«در این دنیای بدون اینترنت، سمفونی دیجیتالی که زندگی ما را همراهی می‌کند ساکت می‌شود. پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی به شهر‌های ارواح تبدیل می‌شوند، ایمیل‌ها در هوا ناپدید می‌شوند و حتی دستیاران قابل اعتماد فعال صوتی ما مانند سیری و الکسا از پاسخ دادن خودداری می‌کنند. الگوریتم‌هایی که توصیه‌های Netflix ما را تنظیم می‌کنند و مواردی را در پلتفرم‌های تجارت الکترونیک مورد علاقه ما پیشنهاد می‌کنند، دیگر وجود ندارند. در صورت قطع ناگهانی سرویس‌های اینترنتی که ما هر روز از آن استفاده می‌کنیم، کاملاً آشفته خواهد بود. این فقط در مورد کسب و کار‌ها نیست که با کارمندان خود صحبت کنند یا دانش‌آموزان کلاس‌های آنلاین خود را از دست بدهند. این برای همه یک آشفتگی خواهد بود.
فراتر از چالش‌های فنی، عنصر انسانی نیز وجود دارد که باید در نظر گرفته شود. از دست دادن ناگهانی خدمات ابری وابستگی ما به فناوری را برجسته می‌کند. ما مجبور می‌شویم خود را تطبیق دهیم، و دوباره یاد بگیریم که چگونه کار کنیم، ارتباط برقرار کنیم و تجارت را بدون راحتی ابری انجام دهیم.»
