یک کارشناس حوزه انرژی گفت: پیش‌بینی نمی‌شود جنگ فراگیری رخ دهد که دامنه آن به حوزه خلیج فارس برسد، یا تنگه هرمز و باب‌المندب بسته شود و بازار نفت را دچار شوک کند.
علی‌اصغر زرگر در گفت‌وگو با ایلنا، درباره احتمال گسترش درگیری بین رژیم صهیونیستی و غزه و تاثیر آن بر افزایش قیمت نفت اظهار داشت: البته نمی‌توان پیش‌بینی کرد که جنگ فراگیری در منطقه صورت گیرد زیرا به شرطی اوضاع به این شکل خواهد شد که امریکا، ایران و کشورهای منطقه درگیر شوند، فعلا به نظر نمی‌آید حتی اگر حزب‌الله لبنان هم با اسراییل درگیر شود ایران مستقیما وارد این جنگ شود. وی درباره احتمال بستن تنگه هرمز و دریای سرخ و تاثیر آن بر جهش قیمت نفت گفت: بستن تنگه هرمز و باب‌المندب و ناامنی در این مناطق؛ بحران جهانی ایجاد می‌کند که خواه‌ناخواه امریکا و غرب که وابسته به نفت و فرآورده‌های نفتی هستند وارد معرکه خواهند شد در عین حال اگر کوتاه‌مدت این اتفاق بیفتد در این شکی نیست که دنیا با کمبود حداقل ۲۵ درصد نفت روبرو خواهد شد و این اوضاع قیمت نفت را به‌شدت بالا خواهد برد.
این کارشناس حوزه انرژی تصریح کرد: از قبل پیش‌بینی می‌کردند که در صورت وقوع درگیری قیمت نفت از مرز ۲۰۰ دلار در هر بشکه هم فراتر خواهد رفت اما در هر حال این بحران کوتاه‌مدت خواهد بود و در این مدت کشورهای واردکننده معمولا از ذخایر خود استفاده می‌کنند تا زمانی که اوضاع به حالت عادی برگردد. وی تاکید کرد: بستن احتمالی تنگه هرمز و باب‌المندب شوک بزرگی به بازار و قیمت نفت وارد خواهد کرد اما نکته اینکه بستن تنگه هرمز به کشورهای تولیدکننده از جمله ایران نیز آسیب وارد می‌کند چون بیشتر تجارت ما از تنگه هرمز است و اگر ما بخواهیم این منطقه را ناامن کنیم قدرت‌هایی هستند که وارد می‌شوند و مانع تجارت ما از بنادر دیگر نیز خواهند شد، بنابراین معتقدم چنین اتفاق نخواهد افتاد و درواقع ایران از طریق دیپلماسی و نیروهای نیابتی فشار وارد می‌کند تا اسراییل، امریکا و غرب کوتاه بیایند و مجددا راه مذاکره باز شود.
زرگر درباره احتمال تکرار شوک نفتی ۱۹۷۳ گفت: این اتفاق نمی‌توانست بیفتد چون اسراییلی‌ها با پیمان ابراهیم سعی کردند به اعراب نزدیک شوند با مصر و اردن که از مدت‌ها قبل در ارتباط بودند در حوزه خلیج فارس هم با امارات و بحرین و دیگر کشورها روابط دیپلماتیک برقرار کردند، با عربستان نیز مذاکرات نزدیک شدن به هم داشتند، بنابراین طبق برنامه از پیش تعیین شده اعراب را بی‌طرف کردند و در واقع اعراب چه در پیرامون اسراییل و چه دورتر از مرزها، اسراییل را به عنوان دولتی که حاکمیت دارد و مشروع است، برسمیت شناختند بنابراین مساله فلسطین را مستقیم و غیرمستقیم یک مساله داخلی اسراییل تلقی می‌کنند و اینگونه نشان دادند که اسراییل هرگونه که بخواهد در داخل مرزها با فلسطینی‌ها رفتار کند. وی بیان داشت: جنگ ۱۹۷۳ بین اعراب و اسراییل بود و تحریم نفتی از جانب کشورهای عربی بر علیه کشورهای غربی به وجود آمد، بنابراین اکنون آن وضعیت به‌طور کلی تغییر پیدا کرده امروز بین اعراب و اسراییل جنگی را شاهد نیستیم که به تحریم نفتی کشورهای غربی بیانجامد، جنگ در درون مرزهای فلسطین است و اعراب و مصر هم از قضیه عبور و عنوان می‌کنند که مساله داخلی است هرچند فشارهای بین‌المللی وجود دارد اما اعراب خنثی و بی‌طرف هستند و تنها کشور ایران است که نیروهای نیابتی مثل حزب‌الله و گروه‌های فلسطینی را حمایت روانی و مالی می‌کند.
این کارشناس حوزه انرژی خاطرنشان کرد: طبق طرح ابراهیم، رژیم صهیونیستی سعی داشت باریکه غزه و کرانه باختری را مانند مناطق دیگر ضمیمه کند و به هر طریقی فلسطینی‌ها را از اسراییل اخراج کند یا اینکه به عنوان یک شهروند تحت کنترل شدید قرار گیرند، در هر حال پیش‌بینی نمی‌شود جنگ فراگیری رخ دهد که دامنه آن حوزه خلیج فارس برسد، یا تنگه هرمز و باب‌المندب بسته شود و بازار نفت را دچار شوک کند.
