دلایل اعتراض مدیران صندوقهای با درآمد ثابت
بازار|سازمان بورس و اوراق بهادار به تازگی طی ابلاغیهای فعالیت صندوقهای سرمایهگذاری با درآمد ثابت را در بازار اختیار معاملات یا به اصطلاح عامتر آپشن را ممنوع کرد، خبری که از همان ابتدا با انتقاد جدی فعالان این بازار به خصوص ذینفعان آن مواجه شد. در واقع فعالان این بخش با بیان اینکه هدف اصلی از شکلگیری بازار مشتقه به خصوص آپشنها، پوشش ریسک است و این امر میتواند به خوبی نیازهای صندوقهای سرمایهگذاری با درآمد ثابت را مهیا کند، ابلاغیه مذکور را مصوبهای مضر برای کلیت بازار آپشن و به خصوص عملکرد این صندوقها از منظر بازدهی یاد کردند؛ البته این ابلاغیه حامیان خود را نیز داشت،
حامیانی که هدف صندوقهای فیکس را کاهش ریسک از طریق سرمایهگذاری در اوراق با درآمد ثابت میدانستند. ارزش معاملات آپشنها نسبت به ارزش معاملات خرد کمتر از ۱ درصد و در روزهای پُر رونق ۱.۵ تا ۲ درصد است که نشان از عمق نسبتا کم این بازار برای پیادهسازی استراتژیهای مختلف و سرمایهگذاری در سطح کلان دارد این افراد باتوجه به ذائقه ریسکگریز دارندگان یونیتها و واحدهای این نوع صندوقها، از پایه و بنیاد سرمایهگذاری در این ابراز مالی جدید را باتوجه به ریسک بالا آن مجاز نمیدانند.
از این رو اینگونه استنباط میشود که مدیران این دست صندوقها با استفاده از استراتژیهای مختلف یا استفاده از اهرم این ابزار در پی افزایش بازدهی صندوقهای خود بودند که با این مصوبه هرچه رشته بودند پنبه شد؛ البته استفاده نادرست از آپشنها، مانند هر ابزار دیگری میتواند منجر به زیانهای بزرگ شود، به واقع این بازار دقیقا همانند تیغ بُرّندهای است که عدم آشنایی کامل و تسلط به آن میتواند تبعات جبرانناپذیری را به همراه داشته باشد و البته در دیگر نقاط جهان نیز صندوقهای سرمایهگذاری برخی ممنوعیت در استفاده از آپشنها دارند که سادهترین آنها ممنوعیت اتخاذ موقعیت فروش (short) است. در نتیجه همین ۲ عامل؛ یعنی بازدهی بالاتر صندوقهای درآمد ثابت و عدم تناسب آن با بانک و افزایش ریسک صندوقهای فیکس موجب شد تا شاهد واکنش رکن اصلی بازار؛ یعنی سازمان بورس باشیم که البته واکنش آنچنان بیجایی نیست.
