هاشم آردم
هفته آینده، هفته سرنوشتسازی برای بورس تهران محسوب میشود. از یک طرف از روز یکشنبه مذاکرات هستهیی ایران با کشورهای 1+5 ازسرگرفته میشود. از ظواهر امر چنین پیداست که پایان سال93 برای مذاکرات هستهیی خوشیمن باشد. «رویترز» به نقل از مقامات غربی مدعی شده است قدرتهای جهانی به صورت آرام و بیسر و صدا مشغول کار روی قطعنامهیی هستند تا براساس آن، در صورت دستیابی به توافق نهایی هستهیی با ایران، تحریمهای سازمان ملل علیه کشور را لغو کنند.
رویترز اشاره میکند که هرچند جان کری شب گذشته اعلام کرد توافق هستهیی با ایران از نظر حقوقی و قانونی الزامآور نخواهد بود، اما تصویب قطعنامهیی در شورای امنیت میتواند این الزام حقوقی را برای توافقنامه نهایی به همراه داشته باشد. این اقدام طبعا تا حد زیادی جلوی تلاش جمهوریخواهان کنگره که مخالف توافق هستند را خواهد گرفت.
هرچند تاکنون در جریان مذاکرات ایران و گروه 1+5 تمرکز طرفین بر تحریمهای جداگانهیی بوده که از سوی امریکا و اتحادیه اروپا بر بخشهای انرژی و مالی ایران وضع شده، اما مقامات غربی نزدیک به مذاکرات میگویند گفتوگوهایی میان اعضای 1+5 برای آغاز روند برداشته شدن تحریمهای سازمان ملل نیز صورت گرفته است. این تحریمها از سال 2006 تاکنون علیه ایران وجود داشته است.
این اخبار میتواند نویدبخش فشار خرید در نمادهای بانکی و خودرویی باشد. شاید این اخبار بالاخره بیتفاوتی فعالان بازار سرمایه درباره مذاکرات هستهیی را پایان دهد. این اواخر اخبار مثبت فراوانی درباره مذاکرات منتشر شد، اما جو منفی بازار سهام باعث شد که فعالان بازار سرمایه چندان رغبتی به خرید در این قیمتها نشان ندهند. این مساله میتواند تنها محرک مثبت بازار در هفته پیشرو باشد. چرا که زمزمهها درباره بازگشایی نمادهای پالایشی شدت گرفته است. بازگشایی این نمادها منجر به افت شدید ارزش بازار و کاهش قیمت در این نمادها خواهد بود و فشار فروش در این نمادها احتمالا شاخص کل را بهشدت دستخوش تنزل خواهد کرد. اما فشار فروش در این نمادها میتواند نویدبخش افزایش ارزش معاملات نیز باشد. فرض کنید که فروشندگان این سهمها در نمادهای حساس به مذاکرات هستهیی در نقش خریدار ظاهر شوند.
در این صورت احتمالا شاهد صفهای طویل خرید در نمادهای بانکی و خودرویی و صفهای فروش در نمادهای پالایشی خواهیم بود. تنها تهدیدی که در این رابطه وجود دارد، ریسک خروج داراییهای نقدشده پالایشی از بازار توسط سهامداران باشد. باتوجه به اخبار مثبت مذاکرات ادامه خروج داراییها تا حدی بعید به نظر میرسد.
نکته دیگر اما کاهش نسبی قیمت نفت در هفته گذشته بود. این نکته نیز میتواند به جو منفی بازار دامن بزند. همچنین کاهش قیمت دلار، از یک طرف میتواند نشاندهنده امیدواری بازارها به آینده مذاکرات باشد و از طرف دیگر این مساله کاهش درآمدهای شرکتهای بورسی را دربرخواهد داشت. لذا انتظار میرود که جو کلی بازار در هفته آینده منفی باشد و شاخص کل تنزل یابد. شدت این کاهش بهشدت وابسته به اخبار مذاکرات هستهیی است. چنانچه فشار خرید در نمادهای بانکی و خودرویی بالا باشد، کاهش شاخص کل تلطیف میشود و در غیر این صورت انتظار میرود که با بازگشایی نمادهای پالایشی و به فرض عدم حمایتهای دستوری و دخالت صندوق توسعه بازار، شاخص کل هزار تا 3هزار واحد تنزل یابد. ارزش معاملات در هفته آینده احتمالا افزایش خواهد یافت و پربینندهترین نمادها، نمادهای بانکی، خودرویی و پالایشی خواهند بود.