نمایش ۸۱ عکس بی‌هیچ توضیح اضافه‌ای!
با ورود به نمایشگاه سالانه عکس گالری مژده با پنج ژانر مختلف در عکاسی مواجه می‌شویم که هر کدام از رنگ و بویی متفاوت برخوردارند و موضوع مشترکی در بین آنها به چشم نمی‌خورد؛ یک سمت را که نگاه می‌کنیم عکس‌های طبیعت را می‌بینیم و در سمتی دیگر عکس‌های جنگ. یک جا با دیدن یک عکس، بی‌هویتی انسان در برابر چشمانمان نقش می‌بندند و در جایی دیگر عکسی را می‌بینیم که سراسر زندگی است. سالانه عکس گالری مژده با نمایش ۸۱ عکس از ۷۴ هنرمند پیشکسوت و جوان، عصر روز جمعه (هشتم شهریور ماه) در گالری مژده افتتاح شد و تا دیروز میزبان علاقه‌مندان بود. در این نمایشگاه عکس‌هایی از سه نسل عکاسان ایرانی در ژانرهای عکاسی فتومونتاژ، عکاسی تئاتر، عکاسی صحنه‌آرایی، عکاسی مستند، عکاسی جنگ و عکاسی طبیعت به نمایش درآمد. قیمت‌گذاری عکس‌ها به پیشنهاد هنرمندان و با توافق گالری‌دار صورت گرفته و عکس‌های این مجموعه از یک تا ۹۰ میلیون قیمت‌گذاری شده است. در نمایشگاه سالانه عکس گالری مژده برخی از عکس‌ها در ژانر فتومونتاژ تصاویری آمیخته با خاطرات را نشان می‌دهند و بعضی‌ها در قالب عکاسی طبیعت تنها یک تک درخت را نشان می‌دهند. گاهی نیز تنه‌های درخت‌هایی را می‌بینیم که به ردیف کنار هم ایستاده و در فضایی سیاه و سفید به تصویر کشیده شده‌اند.
در قسمت عکاسی طبیعت از این نمایشگاه عکس‌های زیادی را می‌بینیم که تنها دو یا چند درخت در زمینه‌ای سرد و سیاه و سفید به تصویر کشیده شده‌اند. تصاویری که انسان را به یاد زمستان و به خواب رفتگی طبیعت می‌اندازد. این تصاویر می‌تواند انسان را به فکر فرو ببرد و زمستان و سختی‌هایش و در عین حال زیبایی و سکوت آن را برای او مجسم کند. از بخش طبیعت نمایشگاه که عبور کنیم می‌توانیم عکس‌های صحنه‌آرایی شده را ببینیم. تصاویری که شاید هنرمند صحنه را با منظور و هدف خاصی چیده و در نهایت عکس کنونی را به ثبت رسانده باشد مساله بی‌هویتی یا تصاویری که انسان را به یاد نیستی و نابود شدن می‌اندازند، دغدغه اغلب این آثار است. تصویری را می‌بینیم که تماما سفید است. دور تا دور اثر پرده‌هایی وجود دارد که می‌توان گذر نور را از بین آنها مشاهده کرد. پرده‌ای روی یک میز افتاده و از زیر پرده بخشی از پای یک انسان به چشم می‌خورد. گویی که یک نفر خود را زیر این پرده پنهان کرده باشد و کم‌کم در حال ناپدید کردن خود باشد. تصویر به گونه‌ای ترکیب شده که بی‌هویتی و نیستی را به ذهن متبادر می‌کند.
