ترور عراقی و پسرش به دست گروه فرقان

چهارم شهریور ۱۳۵۸، مهدی عراقی عضو فداییان اسلام و از پایه‌گذاران نخستین حزب موتلفه اسلامی که سال‌ها علیه رژیم پهلوی مبارزه کرد به همراه پسرش به دست گروهک فرقان به شهادت رسید.

حاج مهدی عراقی، در ۱۳۰۹ در پاچنار، یکی از محله‌های مذهبی جنوب شهر تهرانبه دنیا آمد. او در شانزده سالگی هنگامی که دوران دبیرستان را سپری می‌کرد، به سبب شرکت در هیات‌‌های مذهبی، با تشکل فداییان اسلام آشنا شد و به عضویت آن درآمد. مهدی پس از این آشنایی توانست به اتاق فکر فداییان اسلام راه یابد.

بنا بر اسناد برجای مانده از ساواک، مهدی جوان در بیشتر نشست‌‌های فداییان اسلام حضور پیوسته داشته است. شهید عراقی، گاهی پیام‌ها و نامه‌های نواب صفوی را در دیدار با وی دریافت می‌کرد و در نشست‌های فداییان برای دیگران می‌خواند.

او در ماموریت ۱۳ آبان ۱۳۲۸ برای همکاری در ترور عبدالحسین هژیر، نخست‌وزیر محمدرضاشاه و همچنین در ماموریت تلاش برای کشتن محمدرضاشاه هنگام تشییع جنازه رضاخان در سال ۱۳۲۹ و ماموریت ۱۶ اسفند ۱۳۲۹ در اعدام انقلابی حاجعلی رزم‌آرا، نخست وزیر دیگر محمدرضاشاه، نقش داشت. با فضای آزاد نسبی که در سال ۱۳۵۶ در ایران پدید آمد، عراقی پس از ۱۳ سال با موهای سفید از زندان آزاد شد. پس از آزادی با گروه‌های اسلامی تازه سازمان‌یافته همچون گروه‌های توحیدی صف، بشیر و منصورون ارتباط برقرار کرد و تجربه خود را در اختیار آنها گذاشت. عراقی پس از عضویت در شورای انقلاب، با فرمان امام (ره) به سرپرستی زندان قصر در تهران منصوب شد و سپس عهده‌دار مدیریت روزنامه کیهان شد. صبح روز یکشنبه چهارم شهریورماه ۱۳۵۸، سه موتورسوار از گروهک فرقان، حاج مهدی را هنگامی که مانند هر روز، به همراه حسین مهدیان و حسام، فرزند کوچکش، روانه موسسه کیهان بودند، به رگبار گلوله بستند و پدر و پسر را به شهادت رساندند. به فرمان امام (ره) پیکر حاج مهدی را به قم منتقل کردند و در کنار حضرت معصومه (س) به خاک سپردند. امام نیز در تشیع جنازه وی شرکت کردند. شب هنگام، امام خمینی (ره) بر مزار آن شهید حاضر شدند و بیست دقیقه به دعا مشغول بودند که رویدادی کم ‌مانند در رفتار امام (ره) شمرده می‌شود.