بیست و هشتمین نمایشگاه صنایع دستی طی 7روز در 3 سالن 8، 9 و سری 25 در محل دایمی نمایشگاه‌های بین‌المللی تهران برگزار شد. در این دوره شاهد همزمانی برپایی نمایشگاه صنایع دستی با نمایشگاه فرش بودیم که از نگاه برخی از تولیدکنندگان صنایع دستی فرصتی برای بازدید بیشتر و از نگاه برخی دیگر آورده مالی کمتری برای صنایع دستی را به دنبال داشت.
به گزارش آنا، با پرسه‌یی چند ساعته در دو سالن 8 و 9 نمایشگاه با حجم قابل توجهی از علاقه‌مندان به صنایع دستی مواجه می‌شوید که هنر صنعتگران شهرهای مختلف کشور را به تماشا ایستاده‌اند. دو سالن 8 و 9 به دلیل وسعت و گستردگی بیشتر، راهروهای عریض و تنوع و تعداد بیشتر غرفه‌ها شلوغی بیشتری نسبت به سالن سری 25 دارند، از پته‌دوزی کرمان و انواع زیورآلات با صدف گرفته تا هنر سوزن‌دوزی ممقان و فرش زرابریشم استان آذربایجان شرقی تنها گوشه‌یی از هنر مردم است که در معرض دید قرار گرفته است. فهیمه ایمنی‌ممقانی که حتی در نمایشگاه نیز مشغول سوزن‌دوزی است، می‌گوید که از نحوه ارائه خدمات نمایشگاه شامل اجاره میز، غرفه‌بندی و اسکان رضایتی ندارد؛ اما با این حال در این دوره فروش بسیار خوبی داشته است.
در غرفه صنایع دستی اصفهان، مدیر غرفه که در روز نخست شانس حضور در غرفه 9 را یافته، می‌گوید که در آغاز در سالن سری 25 بودم و آن سالن را با توجه به راهروهای باریک‌تر و شرایط نامطلوب مناسب برای نمایشگاه نبود. شاید اگر بهترین فضای نمایشگاه به دیجی کالا اختصاص نمی‌یافت و به این برند نیز سالنی ویژه اختصاص داده می‌شد، امکان ارائه و عرضه تولیدات کسانی که در سالن 25 هستند بیشتر فراهم می‌شد. کمی آن طرف‌تر اما سالن سری 25 قرار دارد که به شکل راهرویی طویل و تنها در دو ردیف، صنایع دستی شهرهای دورافتاده را در خود جای داده است. اکثر غرفه‌داران سعی داشتند تولیدات ویژه خود را به این نمایشگاه بیاورند. برخی از فروش کم و برخی دیگر از نبود تبلیغات کافی گله‌مند هستند. در غرفه بلورسازی و کار روی بلور نیز مسوول غرفه از عدم تمایل مردم به خرید صنایع دستی غیرکاربردی و لاله‌هایی که حاصل هنر و کار دست هنرمندانه‌اش است، سخن گفت. او معتقد است مردم به لحاظ معیشتی به قدری ضعیف شده‌اند که حاضر نیستند لاله‌های 400هزارتومانی را خریداری کنند.
وی تاکید دارد که برپایی نمایشگاه صنایع دستی با خدمات محدود صرفا یک رفع تکلیف است.
