نویسنده: کتی گیلسینان|
جان بولتون، مشاور امنیت ملی ایالات متحده، و مایک پومپئو، وزیر امور خارجه این کشور، چهره‌های شناخته شده کمپین «اعمال فشار حداکثری» علیه ایران هستند. اما یک زن در دولت دونالد ترامپ هست که در همه سیاست‌گذاری‌ها در قبال ایران نقش داشته است. سیگال ماندلکر، مقام وزارت خزانه داری که برای بسیاری شناخته شده نیست، از ابتدای امر یکی از مهم‌ترین بخش‌های کمپین علیه ایران را اداره می‌کرده است.
دیپلماسی ایرانی در گزارشی به نقل از آتلانتیک نوشت: تابستان امسال تانکرهای نفتی منفجر، ناپدید، یا در نزدیکی خلیج فارس توقیف شده‌اند؛ هواپیماهای بدون سرنشین در حملات تلافی جویانه ایران و ایالات متحده هدف گرفته شده اندو جنگی لفظی و توئیت‌هایی شدیداللحن بین دونالد ترامپ، رییس‌جمهوری ایالات متحده و ایران، در جریان بوده است. این ظاهر تنش‌هاست، اما در حقیقت عمده اقدامات تنبیهی ایالات متحده علیه ایران نه در جهان فیزیکی که در جهان مالی صورت می‌گیرد.
تحریم‌ها ابزار کلیدی مورد استفاده از سوی ایالات متحده در مواجهه با ایران هستند؛ هر سه رییس‌جمهوری آخر امریکا از تحریم‌ها برای مواجهه با ایران استفاده کرده‌اند، اما شدت اجرای این تدابیر تنبیهی در دولت کنونی از همه بیشتر بوده است. و سیگال ماندلکر، مقام وزارت خزانه داری، کسی است که بیشترین کنترل را بر این اهرم فشار دارد.
جان بولتون، مشاور امنیت ملی ایالات متحده، و مایک پومپئو، وزیر امور خارجه این کشور، که مدام مشغول اظهارنظرهای تحریک‌آمیز و فتنه جویانه علیه ایران هستند را می‌توان چهره‌های ارشد جنگ‌طلب و رسانه‌ای کمپین «اعمال فشار حداکثری» دولت ترامپ دانست. اما این ماندلکر، معاون وزیر خزانه داری در بخش اطلاعات مالی و تروریسم، و اداره زیرنظر اوست که بیشتر کارهای اجرایی را انجام می‌دهد.
او وکیلی است که همکاران سابقش به عنوان زنی باهوش توصیفش می‌کنند؛ از اعضای گروه مطالعاتی محافظه‌کار «جامعه فدرالیست» است؛ و منشی پیشین دادگاه زیرنظر کلارنس توماس، معاون دادگستری دیوان عالی ایالات متحده، بوده است. او درباره مسائل پیچیده و کسل‌کننده، موضوعات تحریم‌ها و اجرای قوانین مربوط به جرایم مالی با اشتیاق سخن می‌گوید و از آنجایی که ترامپ درباره جنگ نظامی با ایران نگران و مضطرب است و در عین حال می‌خواهد که ایرانی‌ها را تحت فشار بگذارد، ماندلکر یکی از قدرتمندترین مقاماتی است که استراتژی دولت ترامپ در برابر ایران را با امید وا داشتن این کشور به تسلیم، طراحی کرده است.
در ادامه این گزارش آمده است : دولت یک هدف مشخص دیگر هم دارد و این، همان هدفی است که ماندلکر با شور و شوق از آن سخن گفته است: «بازیگران بد برای انجام کارهای بد به پول نیاز دارند.» او این اظهارات را در حالی بیان کرد که به نظر از اقدامات ایران، از تهدید اسراییل گرفته تا حمایت از بشار اسد در سوریه، ناراحت بود.
او به عنوان فرزند بازماندگان هولوکاست مساله را شخصی می‌پندارد و بارها از نقش وزارت خزانه داری امریکا در دهه 1940 در رابطه با انسداد دارایی‌های نازی‌ها درست در زمانی که والدین او مجبور بودند در اروپای شرقی پنهان شوند، سخن گفته است. ماندلکر در ماه آوریل در سخنرانی در موزه هولوکاست گفت: «آنها زیر زمین، در جنگل‌ها، در کوه‌ها و زیر سنگ‌های دشت پنهان می‌شدند. من با شنیدن داستان‌های آنها بزرگ شدم؛ درباره اقدامات شجاعانه‌ای که گاها به نجات و گاها به مرگ می‌انجامیدند.»
ماندلکر دوران اولیه فعالیت خود در ایالات متحده را در مشاغل مرتبط با مقابله با تروریسم گذرانده است. استوارت لِوی که در دوران ریاست‌جمهوری جورج دابلیو. بوش مقام بنیان گذار نقش کنونی ماندلکر بود، همکاری با او در وزارت دادگستری پس از حملات 11 سپتامبر را به یاد می‌آورد و می‌گوید که ماندلکر در آن روزها مدام پای میز او ایستاده بود و سعی می‌کرد راه‌های جدیدی برای هدف گرفتن القاعده بیابد.
اما از آن زمان تاکنون، وزارت خزانه داری روش‌های جدیدتری ابداع کرده تا از طریق آنها نه‌تنها تجارت ایران با ایالات متحده، که با هر کشور دیگری را دشوار سازد. مقامات وزارت خزانه‌داری از جمله لوی حدودا در سال 2006 در جست‌وجوی یافتن راه‌هایی برای قطع دسترسی ایران به نظام مالی جهانی بودند. بعد از آن، دولت اوباما در جهت محدود کردن توانایی ایران در زمینه صادرات نفت اقدام کرد. اکنون هم دولت ترامپ در جهت کاهش بیشتر صادرات نفت ایران اقدام کرده است. دولت ترامپ همچنین از تحریم‌ها به عنوان یک سلاح علیه همه ستون‌های اصلی قدرت سیاسی در ایران از جمله سپاه پاسداران انقلاب اسلامی استفاده کرده است. کاخ سفید تحت فرمان ترامپ همچنین تهدید کرده که از این سلاح در برابر هر کشوری که به تجارت با ایران مبادرت ورزد، استفاده خواهد کرد و بدین‌ترتیب، جامعه بین‌المللی را به همکاری با کمپین اعمال فشار حداکثری خود وا داشته است.
خوان زاراته، یکی از مقامات وزارت خزانه داری در دولت بوش، گفت: «من فکر می‌کنم واقعیت این است که در رابطه با رژیم تحریم‌ها، پیچیدگی‌های زیادی وجود دارد. و همچنین جای زیادی برای خلاقیت و آنچه که وزارت خزانه داری روی آن تمرکز می‌کند، هست. روش‌های توالی و ترتیب زمانی آنچه باید انجام شود نیز مطرح است.»
