مریم شاهسمندی
این روزها بازار تکذیب اخبار از کمبود دارو و فرسوده بودن تجهیزات پزشکی گرفته تا ابری از گاز متان بر بالای جنوب تهران داغ است. مسوولان قبل از هر چیز اخبار منتشر شده را تکذیب می‌کنند بدون اینکه به نکات پیرامون این اخبار توجهی داشته باشند. هر روز تعداد زیادی از مردم برای تهیه دارو با مشکل مواجه می‌شوند، داروهای وارداتی به دلیل مناسب نبودن از داروخانه‌ها جمع‌آوری می‌شوند، از بیمار دیابتی تا سرطانی همه و همه برای پیدا کردن داروی مورد نیاز خود سرگردان شده‌اند و در این بین مسوولان تنها به فکر انکار و تکذیب هستند و در این میان اخباری هم از واردات دارو و تامین دارو تا آخر این ماه و ماه آینده و... منتشر می‌شود و گذر زمان نشان می‌دهد، همچنان مشکلات بر جای مانده و مسوولان به جای اینکه اقدامی برای رفع مشکل بکنند، به دنبال تکذیب اخبار رفته‌اند. حالا مساله توده گاز متان بر بالای جنوب تهران هم از آن دست خبرهایی است که مسوولان مرتبط با آن اولین راه گریز را تکذیب این خبر دانستند، از شهردار گرفته تا رییس شورای شهر این خبر را تکذیب کرده‌اند، اما شواهد چیز دیگری را نشان می‌دهد. 65 سال است که آراد کوه محل دفن سنتی زباله است، 65 سال است که زباله‌ها در این منطقه دفن می‌شوند بدون اینکه از روش‌های مدرن‌تر و مکانیزه شده برای این کار استفاده شود در حالی که شهرداران قبلی ادعای تولید انرژی از سوخت زباله را داشتند. دفن زباله به صورت سنتی، یعنی مدفون کردن آن زیر خاک باعث بروز فعل و انفعالات شیمیایی می‌شود که البته مسوولان اگر کمی دقت نظر داشته باشند، می‌دانند که دیگر نمی‌توان بروز این فعل و انفعالات را هم تکذیب کرد، چرا که این یک مساله علمی ثابت شده است و با هیچ منطقی انکارپذیر و تکذیب‌شونده نیست. در کنار تمام این اتفاقات سال‌هاست که پایتخت در فصل پاییز و زمستان آلوده‌ترین روزهای خود را می‌گذراند، در حال حاضر بیش از یک هفته است که هوای تهران آلوده است و حتی بارش باران و وزش باد هم نتوانسته این آلودگی را تا حدی کاهش دهد. مساله قانون هوای پاک هم در کشمکش میان دستگاه‌ها برای اینکه وظیفه را به گردن دیگری بیندازند، همچنان بلاتکلیف مانده است و این مردم هستند که بر اثر تمام این بی‌توجهی‌ها و تکذیب‌ها جان خود را از دست می‌دهند.
حالا حتی خطر آلودگی آب هم به تمام اینها اضافه شده است، چرا که شیرابه زباله‌های دفن شده در زیر زمین به آب‌های زیرزمینی راه پیدا کرده و البته این مساله هم هر چند از سوی برخی مسوولان تکذیب شده اما حقیقی است که نمی‌توان آن را نادیده گرفت. مساله اصلی اینجاست که با تکذیب هیچ یک از مشکلات حل نمی‌شود، بلکه این تنها مسوولان هستند که از حربه تکذیب برای شانه خالی کردن از زیر بار مسوولیت استفاده می‌کنند و در این بین مردم تنها بازنده‌های بازی هستند، که سازمان‌ها و نهادها و ارگان‌های مختلف برای اینکه به وظایف خود عمل نکنند راه انداخته‌اند. حالا هم چه بخواهیم باور کنیم و چه نخواهیم، وجود گاز متان در جنوب تهران و در بالای آراد کوه که محل دفن زباله است، وجود دارد، این گاز متان با وزش باد به جاهای دیگر هم می‌رسد، این آلودگی انتشار پیدا می‌کند، تعداد افرادی که از این آلودگی آسیب می‌بینند هر روز بیشتر می‌شود، آلودگی ایجاد شده بر اثر دفن غیر استاندارد زباله‌ها هم از زیر زمین و هم در آسمان آلودگی را به همه نقاط شهر می‌فرستد. آب‌ها آلوده می‌شوند، هوا آلوده می‌شود، نفس کشیدن سخت می‌شود، تعداد افرادی که از این شرایط دچار بیماری‌های مختلف می‌شوند، افزایش پیدا می‌کند. مساله اینجاست که این آلودگی فقط مختص به تهران نیست و دیگر شهرهای کشور هم به نوعی با این آلودگی دست به گریبان هستند. این در حالی است که بسیاری از کشورها سال‌هاست با استفاده از تکنولوژی روز اقدام به تولید انرژی از زباله‌ها می‌کنند و حالا در بسیاری از نقاط دنیا زباله حکم طلای کثیف را دارد و ما همچنان اندر خم یک کوچه‌ایم که آیا ناسا راست می‌گوید توده گاز متان بر بالای جنوب تهران انباشته شده است یا نه؟
