فردین آقابزرگی
درحال حاضر متغیرهای اصلی و اثرگذار ما که در 6 ماهه دوم سال جاری بیش از گذشته مورد توجه قرار گرفت بحث روند افزایشی، بالا بودن P/E بازار، نبود تقاضا در بازار و درنهایت ترسیم چشم‌انداز افت نرخ دلار از لحاظ تئوریک عوامل اصلی بودند ضمن اینکه سود مجموعه شرکت‌های ما به نسبت به افزایش قیمت رشد خاص و مطلوبی نداشته است. تغییر در زیرساخت‌ها و اعمال محدودیت نوسان قیمت از 10 درصد به 8 درصد یعنی دامنه را تنگ‌تر کردیم با این هدف که از افت شاخص جلوگیری شود، تبعاتی دارد که ماقبل آن هم قابل پیش‌بینی بود. نخست؛ کاهش حجم معاملات که به عنوان مثال روز گذشته حدود 12 هزار میلیارد تومان اوراق دولتی، پالایش و دارا معامله داشتند درمقایسه با ارزش کل معاملات بازار. نکته دوم؛ کاهش نقدشوندگی به دلیل عدم مهیا بودن شرایط برای اعمال نظرات سهامداران و فعالین بازار برای نقد نمودن سهام موجبات تشدید علاقه برای تامین سرمایه در گردش اغلب حقوقی‌ها و حتی فعالین بازار بود.
بنابراین تبعات این تصمیم که در سطح شورای عالی بورس و سازمان بورس گرفته شده بود از شنبه 25 بهمن ماه کاملا قابل پیش‌بینی بود و یکشنبه وضعیت میانه‌رو بود و شاخص مثبت شد اما روز گذشته شاخص به‌طور کامل منفی شد و صف‌های فروش در این روز چهار به یک بود و نمادهای قرمز به سبز افزایش یافته و این تعبیری است که بازهم تاکید می‌کند که ما باید کفه تقاضا را افزایش دهیم و نه درحقیقت اعمال محدودیت برای عرضه را. هرچه به پایان سال نزدیک می‌شویم عرضه‌ها افزایش می‌یابد و بسیاری از بنگاه‌ها و شرکت‌ها درصدد نقدکردن سهام خود هستند. همچنین روند نزولی و اصلاحی دور از انتظار نیست. این روند با شیب شدید مورد انتظار نیست اما؛ روند در همین محدوده است و نمی‌توان انتظار صعود شارپی در بازار داشت و به‌طور کلی تمایل به فروش افزایش خواهد یافت.
