علی فراقی
در زمانی به سر می‌بریم که نگهداری ریال عملا ناعاقلانه‌ترین کار ممکن تلقی می‌شود، موردی که قبل‌تر اندک افرادی به آن عمل می‌کردند ولی در حال حاضر در میان عموم مردم این فکر رواج دارد و عملا سعی بر این دارند که نقدینگی خود را به هرچیزی به غیر از ریال تبدیل نمایند.
حال سوالی که پیش خواهد آمد کدامین بازارها امن‌تر و کم‌ریسک‌تر خواهند بود؟ اگر نگاهی به روندهای رشدی گذشته داشته باشیم و حداقل بخواهیم همانند رفتارهای گذشته به معقولانه‌ترین شکل رفتار نماییم دو بازار به نظر مستعدترین و کم‌ریسک‌ترین حال حاضر زمانی هستند که اولی ملک است و دیگری و مهم‌ترین آن بازار سرمایه.
حال اگر بخواهیم به دید فعالیت و سرمایه این دو را در نظر بگیریم هر دو به نسبت نقاط ضعف و قوت‌هایی دارند که سرمایه‌گذاران آن را از هم تفکیک می‌نماید.
در مهم‌ترین و اصلی‌ترین نکته بازار ملک عملا خواستار میزان سرمایه بالایی نسبت به دیگر بازار دارد و عملا در صورت میزان پول کوچک نمی‌توان امید به آن داشت و پارامتر مثبتی که بازار سرمایه نسبت به آن دارد امکان فعالیت در آن با میزان بسیار کم‌تر است هر چند بازارهای موازی دیگری در مقابل بازار سرمایه وجود دارند که البته در حال حاضر چه زمانی و چه زمانی بسیار پرریسک‌تر از بازار سرمایه در نظر گرفته می‌شوند.
حال در این موقعیت زمانی بهترین و معقولترین کار فعالیت و سرمایه‌گذاری در هردو یا حداقل یکی از این دو بازار است زیرا عملا هر دو توقف قیمتی بسیاری را نسبت به دیگر بازارها تجربه کرده‌اند و هرچند در برخی بازارها عملا دیگر این قیمت بالای ارزش واقعی در این تایم زمانی رسیده هرچند ممکن است برای چندماه آینده نسبت به سرعت خلق پول بسیار ارزنده باشد بازهم دو بازار ذکر شده می‌توانند بهتر عمل کنند و نوبتی هم که باشد نوبت رسیدن بازارها به همدیگر است و پس از آن می‌توان مسیر رشدی جدیدی را برای دیگر بازارها متصور بود.
در پایان هم اگر قصد بر فعالیت یا سرمایه‌گذاری در بازار سرمایه باشد در کوتاه‌مدت دید مثبت‌تری نسبت به صنایع بزرگ بازار است که البته ناگزیر تمامی صنایع و نمادهای این بازار همانند دیگر بازارها از قاعده رشدی پیش رو مستثنی نخواهند بود و انتظار می‌رود سال جدید پیش رو بسیار بهتر از سال گذشته عمل نماید موردی که هرچقدر به تعویق بیفتد مسیر رشدی بازار سرمایه را شارپ‌تر خواهد نمود.
