ایران در توافق اوپک موفق شد به نوعی سقف 4میلیون بشکه نفت وعده داده شده خود را به عنوان سقف تولید برای تصمیمات آتی به اوپکیها بقبولاند. خروجی نشست وین برای ایران، تولید 3میلیون و 800هزار بشکه برای 6ماه ابتدایی سال 2017 است که این رقم متوسط میزان تولید است و میتواند در طول این مدت متغیر
باشد.
با آنکه میتوان تمام کشورهای نقشآفرین در این نشست را برنده نشست اوپک دانست، اما شاید بتوان گفت سهم برد ایران بیش از سایرین بود.
کسری بودجه عربستان که او را مجبور به استفاده از ذخایر ارزی و ثروتش در سایر کشورها کرده بود، سبب شد در نهایت با اعضای اوپک همراهی کند تا بتواند خود را از شرایط بد اقتصادی رها کند. عربستان در این دور از مذاکرات به این نتیجه رسید که قادر نخواهد بود، تولیدکنندگان امریکایی را از بازار به آسانی خارج کند. عربستان در این راستا بدین یقین رسید که حضور این بازیگران غیراوپکی بر بازار سایه افکنده و دست به نقشآفرینی گسترده زدهاند. این قبیل عوامل بود که دست به دست هم داد تا عربستان، مواضعش را اصلاح کند و به سمت تعدیل تولید اوپک و ثبات در بازار گام بردارد. تعدیلی که برای نجات اقتصادش ضروری بود.
امریکا نیز مهره تاثیرگذار و تاثیرپذیر دیگری است که گوش به زنگ پایان توافق اوپک بود. حالا با بالارفتن قیمت نفت در جهان، امریکا نیز برنده دیگر بازی اوپکیهاست. به احتمال قوی، افزایش قیمت نفت پس از گذر 4تا 5ماه سبب خواهد شد که نفت شیل امریکا درهای خود را به روی بازار جهانی باز
کند.
در پی توافق اوپک در وین، شاهد افزایش قیمت نفت بودیم. تغییری که با به نتیجه رسیدن مذاکرات، چندان دور از ذهن نبود. آمار و ارقام به دست آمده پس از توافق وین، نشان از روند صعودی قیمتها دارد. روندی که به نظر میرسد برای رسیدن به نفت بالای 50دلاری و شاید بالاتر از آن خیز برداشته است. پیشبینی متخصصان این حوزه بر آن است که در صورت پایبندی اعضا به توافق صورت گرفته، میتوان به استمرار آن امیدوار بود.