خلق یک ارگان زنده روی تراشه
انگجت محققان دانشگاه هاروارد موفق شدند برای نخستین‌بار با استفاده از چاپگرهای سه‌بعدی یک ارگان زنده را روی یک تراشه خلق کنند. این ارگان دارای حسگرهای یکپارچه نیز هست. چاپگرهای سه‌بعدی که تا به حال برای تهیه خودرو، منزل و حتی غذا به کار گرفته شده بودند، گامی به پیش نهاده‌اند و حالا کاربردی مهم در علم پزشکی یافته‌اند.
از این پس شیوه‌یی جدید برای تهیه ارگان‌های حیاتی بدن حیوانات و انسان‌ها وجود دارد که موجب خواهد شد در شرایطی که پیوند زدن بخشی از بدن موجودات زنده ضرورت دارد، این بخش از بدن به سرعت با استفاده از یک چاپگر سه‌بعدی تهیه و سپس جایگزین شود.
محققان در فوریه گذشته برای نخستین‌بار ارگان‌ها و بافت‌های تهیه شده با استفاده از چاپگر سه بعدی را به بدن یک حیوان زنده پیوند زدند. همچنین از این طریق آرواره جدیدی برای یک فرد نجات یافته از سرطان فک تهیه شد.
اما حالا پژوهشگران دانشگاه هاروارد یک گام به تهیه ارگان‌های زنده بدن انسان نزدیک‌تر شده‌اند و برای نخستین‌بار کل یک ارگان زنده را روی تراشه‌یی که دارای حسگرهای یکپارچه است، چاپ کرده‌اند. مزیت این روش بررسی دقیق میزان کارآیی ارگان و بافت چاپ شده آن در محیط خارجی است. بدون آنکه نیازی به پیوند آن به بدن حیوانات وجود داشته باشد. ارگان‌های چاپ شده روی تراشه که به زبان علمی سیستم‌های میکروفیزیولوژیک نامیده می‌شوند، می‌توانند در آینده به بدن انسان پیوند زده شوند. در این زمینه هیچ محدودیتی نیز وجود نخواهد داشت و این روش برای پیوند زدن قلب، کبد، استخوان‌ها، غضروف و دیگر بافت‌های قلبی و عروقی قابل استفاده خواهد بود.
در مجموع 6 نوع جوهر متفاوت روی این ارگان‌های قابل چاپ روی تراشه به کار گرفته شده تا آنها بتوانند فعالیت‌های محوله و جمع‌آوری داده‌ها را انجام دهند.
حسگرهای موجود نیز وظیفه جمع‌آوری داده‌ها برای مطالعات آتی دانشمندان را بر عهده دارند.
