گروه گوناگون رقابت در اقتصاد را باید اهرمی بی‌بدیل برای توسعه دانست. ایجاد یک اقتصاد رقابتی، چیزی است که رویای همه دولت‌ها در جهان است. در این میان، آن‌طور که آخرین گزارش‌ها از رقابت در اقتصاد نشان می‌دهد، سوییس نخستین و رقابتی‌ترین اقتصاد را دراختیار دارد. آخرین گزارش‌های منتشر شده نشان می‌دهد که بریتانیا در این حوزه، سه پله رشد کرده و در سال جاری میلادی به رتبه هفتمین کشور رقابتی در حوزه اقتصاد ارتقا یافته است. ازجمله مواردی که برای تعیین رقابتی بودن اقتصادهای این کشورها بررسی شده است، می‌توان به وضعیت بازار کشورها، خلاقیت، بهره‌وری بازار کالاها، فناوری‌های مورداستفاده در اقتصاد و پویایی این اقتصادها اشاره کرد. بر این اساس، دومین اقتصاد رقابتی در جهان را باید سنگاپور دانست.
آنچه درمورد سنگاپور می‌توان گفت رشد اقتصادی آرام و پایدار این کشور است. در حقیقت کمتر کشوری در دنیا طی تنها ۵۰سال، تغییر 15برابری در درآمد سرانه داشته است. اما سنگاپور با نرخ امید به زندگی 82سال، توانسته به حد قابل‌قبولی در این رابطه دست یابد. نرخ مرگ و میر در این کشور کمتر از میانگین امریکایی‌شمالی و اروپاست. به‌علاوه، شاخص‌های آموزشی نیز در این کشور کوچک قابل مقایسه با کشورهای صنعتی است.
کشور دیگری که در این رده می‌توان به آن اشاره کرد، ایالات‌متحده است. در حقیقت این کشور سومین اقتصاد رقابتی دنیا را از آن خود کرده است تا بعد از سوییس و سنگاپور، در ابتدای این رده‌بندی قرار گیرد. هلند در این جدول، رتبه چهارم رقابتی بودن اقتصاد را به خود اختصاص داده است.
توسعه منطقه‌گرایی و یکپارچگی اقتصادی با کشورهای فرانسه، آلمان، ایتالیا، بلژیک و لوکزامبورگ در گسترش تجارت خارجی هلند بسیار تعیین‌کننده بوده به‌طوری که طی سال‌ها، بیش از ۷۰درصد مبادلات تجاری این کشور با اعضای جامعه اقتصادی اروپا صورت می‌گیرد. این امر چنان در تامین منافع و اهمیت ملی هلند موثر بوده که امروز سیاست خارجی این کشور به‌صورت تابعی از سیاست تجاری آن درآمده است. به‌عبارت دیگر هلند نه‌تنها منطقه‌گرایی اقتصادی و به‌ویژه همکاری چندجانبه در قالب جامعه اقتصادی اروپا را موثرترین عامل در جهت توسعه اقتصادی و نیز ارتقای سطح زندگی مردم خود می‌داند، بلکه بهترین وسیله‌‌یی است که می‌توان امنیت ملی و استراتژیک این کشور را به‌عنوان کشوری در قلب اروپا تامین کند.
آلمان، در رده پنجم رقابتی بودن اقتصاد در این مقایسه قرار دارد. این کشور حتی از سوئد و فنلاند نیز فراتر رفته و اقتصاد رقابتی‌تری را دراختیار دارد. البته این رتبه چندان هم بیراه نیست چراکه این کشور جایگاه چهارم تولید ناخالص داخلی را در جهان دارد. آلمان از بنیانگذاران اتحادیه اروپا و حوزه یورو است. جایگاه اقتصادی این کشور در جهان بعد از انقلاب صنعتی و همزمان با تشکیل آن مطرح شد و تا به امروز از آن به‌عنوان یک کشور پیشرو و نوآور و همچنین سرمایه‌گذار در پروژه‌های تحقیقاتی اسم برده می‌شود، به‌همین خاطر نیز توانسته است در میان کشورهای برتر در رقابت‌های اقتصادی قرار گیرد.
رتبه ششم در این میان به سوئد اختصاص دارد. در حقیقت اقتصاد سوئد ششمین اقتصاد رقابتی در جهان است که بعد از آلمان، در رده‌بندی فوق قرار دارد. اقتصاد سوئد یک اقتصاد توسعه‌یافته و صادرات‌محور است که چوب، انرژی آبی و سنگ‌آهن به آن کمک می‌کند. اینها پایه منابع اقتصادی را تشکیل می‌دهند که جهت‌گیری آن به سوی تجارت خارجی است. بر همین اساس هم سوئد در میان کشورهایی قرار دارد که یک اقتصاد رقابتی را دراختیار دارند. رتبه بعدی مربوط به بریتانیاست. آن‌طور که گفته می‌شود این کشور سه پله صعود کرده تا به رتبه هفتم ارتقا یابد. مساله رقابتی بودن اقتصاد بریتانیا چیزی است که حالا با روبه‌رو شدن با بحران برگزیت، قدری شکننده‌تر شده است. در حقیقت ممکن است در ارزیابی‌های بعدی، سقوط اقتصاد این کشور به ثبت برسد.
ژاپن باوجود توسعه‌یی که در اقتصاد خود داشته است، در انتهای این رده‌بندی و در رتبه هشتم قرار دارد. این کشور در کنار هنگ‌کنگ و فنلاند، سه اقتصاد کمتر رقابتی را دراختیار دارند. بر این اساس، اقتصاد فنلاند در میان این 10کشور، کمتر رقابتی است. این کشور ازجمله کشورهایی است که سیستم اقتصاد آن، باز است.
در عین حال برخى صنایع خیلى بزرگ آن دولتى است و هدایت بخشی از اقتصاد آن، دراختیار دولت است. شاید به‌همین دلیل نیز بتوان آن را دهمین کشوری دانست که اقتصاد رقابتی دارد. هرچند که فقر در فنلاند ریشه‌کن شده و فقر مطلق در این کشور دیده نمی‌شود.
