گروه اقتصاد کلان| رشد اقتصادی سال جاری در پیشبینیهای بانک جهانی و صندوق بینالمللی پول، در حالی بیش از 5درصد برآورد شده که به اعتقاد کارشناسان و اقتصاددانان داخلی، این رقم رشد اقتصادی بسیار خوشبینانه است. در همین حال، نشریه «فوربس» امریکا در گزارشی علت رشد اقتصاد ایران تا 7درصد در سال آینده را گزارش داد. این نشریه که پیش از این اقتصاد ایران را با سیاستهای پولی ناکارآمد، دخالت بیش از حد دولت در صنعت و اقتصاد، بخش خصوصی ضعیف و بانکهای ثروتمند از طریق نرخ بالای سپردههای بانکی معرفی کرده بود، در جدیدترین تحلیل خود از اقتصاد ایران، چشمانداز درخشانی را برای این کشور ترسیم کرده است. در این گزارش، 7دلیل اصلی برای رشد اقتصادی ایران گزارش شده است. در ادامه مشروح این گزارش را میخوانید:
براساس اعلام بانک جهانی، اقتصاد 400میلیارد دلاری ایران که پس از عربستان دومین اقتصاد بزرگ خاورمیانه است، سال آینده رشدی حدود 7درصد را تجربه خواهد کرد. حال باید تصور کرد که اگر این مقدار از رشد اقتصادی با یک سیستم دانشگاهی که سالانه 233هزار دانشمند و مهندس تحویل جامعه میدهد، هماهنگ شود و در شرایطی که این کشور بهتازگی به بخش عمدهیی از اقتصاد دنیا متصل شده، چه اتفاقی رخ خواهد داد. در این شرایط میتوان شاهد تولید هزاران شرکت استارتآپ و کسبوکار کوچک بود.
ناصر غانمزاده بنیانگذار استارتآپ در ایران در این رابطه میگوید: «بیشترین چیزی که هماکنون میخواهیم دانش و تخصص مربیگری در زمینه استارتآپ است.» البته محیط کسبوکار این کشور، همچنان با موانع بزرگی روبهرو است. بهطوری که رونق و شکوفایی محیط کسبوکار این کشور به سیاستهای حمایتی دولت وابسته است. در همین حال موقعیت ژئوپلیتیکی ایران و ناآرامیهای کشورهای همسایه ایران در رشد آزادیهای اقتصادی و آزادیهای فردی دست به دست هم داده است. باوجود این در سه سال گذشته بیش از 200 استارتآپ در ایران تشکیل شده که این نشان از راه افتادن جنبش الکترونیکی در ایران است.
وی با اشاره به 7دلیل که میتواند موجب پیدایش نسلی از شرکتهای با رشد سریع در ایران شود، میافزاید: ایران کشوری با جمعیت 80میلیون نفری و ظرفیت تولید بیرقیب در خاورمیانه است. نفت و گاز تنها 10درصد تولید ناخالص داخلی این کشور را تشکیل میدهد و این یعنی اقتصاد ایران دارای پایهیی متنوع است. بخش عمدهیی از تحریمهای امریکا علیه ایران همچنان پابرجاست، بنابراین انتظار انعقاد قراردادهای بزرگ بین ایران و امریکا را نداریم، اما در عین حال، سرمایهگذاری شرکتهای اروپایی و آسیایی در ایران در حال افزایش است.
حدود 9.5درصد از جمعیت ایران یعنی حدود 7.5میلیون نفر دارای تحصیلات دانشگاهی هستند. به گفته نادره چملو، مشاور ارشد سابق بانک جهانی، این رقم برابر با کل جمعیت اردن و رژیم صهیونیستی است.
قدرت ویژه ایران در زمینههای تکنولوژیک قابل توجه است. دانشگاههای ایران در زمینههای مختلف تکنولوژی پیشرو هستند. در چند ماه گذشته، کامران الهیان، تاجر ایرانی در قاهره، نانوتکنولوژی را به عنوان حوزه نوظهور رشد تکنولوژیک در ایران اعلام کرد.
افزایش ارتباطات گروههای کارآفرینی ایرانی و امریکایی در مدت اخیر شدت یافته است. باوجود تحریمهای امریکا، ارتباطات بین گروههای کارآفرین ایرانی و امریکایی در حال شکلگیری است. لیلی سفریان، یک شهروند ایرانی امریکایی و یکی از موسسان شرکت «هومکراسیستانس» در نشست شورای آتلانتیک درباره کنفرانسهای «آیبریج» و «تداکسکیش» با حضور کارآفرینان ایرانی که در آلمان و جزیره کیش ایران برگزار شد، صحبت کرد. این کارآفرین ایرانی گفت: «شهروندان امریکایی نیز میتوانند با اینگونه گردهماییها ارتباط برقرار کنند.» البته محدودیت ویزای سفر به اروپا برای ایرانیان امریکاییتبار به یکی از چالشهای اساسی این دسته تبدیل شده است و مانع بزرگی برای افزایش ارتباط بین این کارآفرینان امریکایی ایرانیتبار برای ارتباط بیشتر با کشورهای اروپایی شده است. آغاز روند ترمیم زیرساختها در ایران شروع شده است. در نشست شورای آتلانتیک، چملو مشاور ارشد سابق بانک جهانی گفت: «برخی افراد فعال در بخش مخابرات اظهار کردهاند که این بخش به صورت بنیادین در حال تجدید ساختار است.»سرعت تغییرات در ایران سریعتر از آنچه مردم انتظار دارند، پیش میرود. کریستوفر شرودر،
سرمایهگذار مستقر در امریکا و نویسنده کتاب «ظهور استارتآپها» درباره دو سفر که به ایران داشته است، میگوید: «من در نخستین سفرم به ایران، دسترسی محدودی به نسل سوم و چهارم اینترنت تلفن همراه داشتم. مردم به من میگفتند تغییرات در راه است. یک سال بعد وقتی من به ایران بازگشتم، اینترنت تلفن همراه 20میلیون مشترک داشت.» یکی از عناصر اصلی یک اقتصاد کارآفرین روند سریع تغییرات است و اینکه سرعت این تغییرات در طول زمان افزایش مییابد.
بخش استارتآپ ایران در حال اوجگیری است. در امریکا پیشتر بسیاری از صنایع تحت تاثیر تحولات تکنولوژیک قرار گرفتهاند. کارآفرینان با ایدههایی جدید جلو میآیند و امیدوارند، بتوانند بازاری برای خود بیابند. «سفریان» در این رابطه میگوید: در ایران کارآفرینان جوان با مسائلی واقعی نظیر آلودگی هوا، تغییرات آب و هوایی یا تغییرات اجتماعی سیاسی مواجهند. وی میافزاید: «در کنفرانس تداکسکیش ما کارگاههای استارتآپی داشتیم که کارآفرینان ایدههای خود را به آنجا میآوردند. مساله ارزش معاملاتی شرکت من نبود. مساله این بود که من چگونه میتوانم نقشی در پیشرفت کشورم ایفا کنم.»