امیدواریم صادرات محصولات کشاورزی به اروپا را احیاء کنیم
دولت باید تشکلها را در جایگاه پاسخگویی قرار دهد
گروه تشکلها |پریسا هاشمی|
اتحادیه ملی محصولات کشاورزی ایران از سال 1364 در ثبت شرکتها و با گذشت زمان در اتاق بازرگانی به ثبت رسید. اتحادیه یا تشکل صادراتی، نهادی است متشکل از اعضای مختلف که در یک حوزه تخصصی خاص فعالیت میکنند و دارای شخصیت حقوقی و مستقل بوده و به صورت صنفی و غیرانتفاعی به نفع اعضای خود فعالیت میکند. درحال حاضر اعضای این اتحادیه در استانهای کشور پراکنده و در استان نزدیک به 100 نفر، البرز بالاتر از 90 نفر و در ارومیه بیش از 200نفر عضو اتحادیه ملی محصولات کشاورزی ایران هستند. ناگفته نماند که اعضای این اتحادیه در دو استان خوزستان و فارس نیز به فعالیت میپردازند. معمولا اطلاعات روزی مربوط به قوانین و مقررات صادرات، مشکلات صادرکنندگان (در گمرک، جهاد کشاورزی و...) حضور در بانک توسعه صادرات برای استفاده از تسهیلات اعضا از تسهیلات این بانک، اعلام قیمت پایه به گمرک، پیگیری مطالبات صادرکنندگان و رفع مشکلات و اختلافات داخل و خارج از کشور صادرکنندگان را پیگیری میکند.
نیاز به کانتینرهای یخچالی
حلقه واسط بین بنگاههای کوچک و متوسط و دولت جهت انتقال و انعکاس نظرات، طرحها، ایدهها و...، اخذ نظر اعضا، پردازش و تحلیل نظرات و تصمیمسازی برای دولت و مسوولان، برنامهریزی و مدیریت جهت ایجاد انسجام، اتحاد و یکپارچگی بین اعضا، اتخاذ جهتگیریهای کاری و تخصصی و تدوین برنامههای راهبردی و عملیاتی جهت محققسازی اهداف، شناسایی موانع قانونی گسترش فعالیتهای اقتصادی و تجاری و کمک به رفع آنها، ایجاد همبستگی و یکپارچگی بین بنگاهها و جلوگیری از ایجاد رقابت مخرب بین ایشان، کمک به بهبود قوانین و مقررات و...، ارائه خدمات مشاورهیی و اطلاعاتی به روز راجع به کالاها، رقبا، قراردادها، بازاریابی و قواعد تجاری و امثالهم به بنگاهها و صادرکنندگان و حضور قوی و موثر در مراجع تصمیمگیری دولتی و... از جمله اهدافی است که این اتحادیه دنبال میکند. جهت بررسی فعالیت اتحادیه ملی محصولات کشاورزی با سیدرضا نورانی، رییس اتحادیه همکلام شدیم. او در تشریح مطالبات این اتحادیه میگوید: «یکی از این مطالبات، جایزههای صادراتی معوقه است که دو سه سالی از آن میگذرد و هنوز نتوانستهاند آن را دریافت کنند.
اتحادیه راهکارهایی در جهت چگونگی توسعه صادرات به دولت و مسوولان ذیربط پیشنهاد یا مشکلات و زیرساختها را به آنها گوشزد میکند. پیگیری آن با دولت است اما آنچه در حیطه فعالیت اتحادیه است را مطرح، نقد یا پیگیری میکنیم.»
وی به این سوال که اتحادیه ملی محصولات کشاورزی ایران، چه تعاملی با دولت دارد، پاسخ میدهد:«معمولا نماینده اتحادیه در جلسات سازمانها و ارگانهایی که مربوط به صادرات محصولات میشود (مانند سازمان توسعه تجارت، وزارت صنعت، معدن، تجارت و وزارت جهاد کشاورزی) یا در زمان حضور هیاتهای تجاری خارجی در اتاق بازرگانی یا وزارت صنعت، معدن، تجارت از اتحادیه دعوت میکنند که حضور داشته باشند.»
این اتحادیه عنوان ملی را کسب کرده است. عنوانی که به هر تشکلی داده نمیشود. نورانی در مورد کسب عنوان ملی توضیح میدهد: «سال ۱۳۶۴ اتحادیه با عنوان صادرکنندگان میوه و ترهبار ثبت شد. در یک دوره زمانی واردات میوه و ترهبار آزاد شد و واردکنندگان هم نیاز به یک اتحادیه پیدا کردند. با توجه به اینکه در بخش صادرات مشکلاتی در تولید، تنوع، حضور و... وجود داشت، نیاز به روابط نزدیک تولیدکننده و صادرکننده کاملا احساس میشد، این اتحادیه واردکنندگان را هم به اعضای خود اضافه کرد. البته گل و گیاه هم به آن اضافه شد و اتحادیه دارای یک اسم طولانی«اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان میوه و ترهبار و گل و نهال گیاهی ایران» شد. اتاق بازرگانی ایران تصمیم گرفت که هم اسم آن را کوتاه کند و هم به دلیل گستردگی در ایران عنوان ملی را به آن داد تا فعالیت کشوری داشته باشیم.»
این اتحادیه هیاتهای تجاری را به نمایشگاههای خارج از ایران میفرستند. وی در مورد اهداف این هیاتهای تجاری میگوید: «افرادی هستند که صادرکننده حرفهیی هستند و الفبای صادرات را میدانند. این افراد بیشتر به نمایشگاهها دعوت میشوند و با حضور در آن کالای خود را به صورت حرفهیی در معرض دید میگذارند و در بازارهای جدید صادرات خود را در کشورهایی که حضور ندارند، توسعه میدهند. افرادی هم هستند که تازه به عرصه صادرات وارد شدهاند. این افراد در پرسشنامه اولیه اتحادیه کشورهایی که تمایل دارند حضور پیدا کنند را قید میکنند. اتحادیه آنها را به نمایشگاههای این کشورها دعوت میکند. البته اتحادیه اطلاعرسانی عمومی هم برای اعضای خود دارد که صادرکنندگانی که تمایل دارند از طریق اتحادیه در نمایشگاههای بینالمللی حضور پیدا کنند. خدماتی همچون ویزا و نامهنگاری از طریق اتاق بازرگانی و سفارتخانه را اتحادیه به عهده دارد. بیشترین کشورهایی که بازار هدف این اتحادیه قبل از تحریم کشورهای حوزه خلیج فارس (مانند امارات، کویت، بحرین، قطر، عمان و یمن) بودند که در
دوران تحریم هم صادراتی به این کشورها داشتیم. کشورهای CIS و خاور دور هم جزو این کشورها بودند. اما در دوران بعد از تحریم بازاری که در سالیان دور در اتحادیه اروپا داشتیم را احیا خواهیم کرد. یکی از برنامههایی هم که برای دوران بعد از تحریم داریم، این است که مشکلات زیرساختی را از طریق دولت ساماندهی کنیم تا صادرات روانتری را داشته باشیم. به دلیل تحریم حمل و نقل باری و برنامه منظم ضعیفی داشتیم. در گذشته در هفته دو پرواز به آمستردام و یک پرواز برای لندن داشتیم که از این دو شهر محصولات را به همه کشورهای اروپایی میرساندیم. این دو پرواز از برنامه هواپیمایی کشور به دلیل فرسودگی هواپیماها حذف شدند. امیدواریم با هواپیماهایی که دولت خریداری کرده، بتوانیم حرکت هوایی و پس از آن حرکت دریایی را آغاز کنیم. برنامهیی هم به دولت پیشنهاد خواهیم داد که واگنهای یخچالی را در حمل و نقل ریلی تعبیه کنند. در حمل و نقل جادهیی هم کمبود کانتینر یخچالی داریم که از دولت درخواست مجوز کردیم بدون آنکه وام یا تسهیلاتی را درخواست کنیم. اگر این کمبودها رفع شود، صادرات آسانتری به
کشورهای روسیه، CIS و اروپایی خواهیم داشت.»
نورانی به این سوال که آیا اتحادیه توانسته این مجوز را کسب کند یا خیر؟ پاسخ میدهد: «درخواست اتحادیه این بود که کانتینرهای ساخت ۲۰۱۲ به بالا را وارد کنیم و این معطلی دارد و در طول چند سال گذشته هنوز نتوانستیم این مجوز را بگیریم و یکی از کمبودهایی که میتواند جبران شود، وجود این کانتینرهاست.» رییس اتحادیه ملی محصولات کشاورزی ایران با اشاره به اینکه اختلافات حقوقی که بین صادرکنندگان با تولیدکننده یا واردکننده خارجی ابتدا در اتحادیه مطرح میشود، میافزاید: «خوشبختانه بیش از ۹۰درصد این اختلافات در اتحادیه حل و فصل شده و به مراجع قضایی نرسیده است.» یکی از اهداف این اتحادیه شناسایی موانع قانونی است. اتحادیه با شناسایی این موانع در جهت رفع آن اقدامی انجام داده یا خیر؟ وی در تشریح این هدف میگوید:«خوشبختانه گمرک ایران یکی از ارگانهایی است که روابط نزدیکی با اتحادیه دارد و مشکلاتی که در صادرات وجود دارد به سرعت حل میشود. ولی آییننامهها و بخشنامههایی (پیمان یا تعرفه گمرکی یا ممنوعیت صادرات برای یک کالا) از سوی برخی ارکان صادر میشود که باعث ایست یا
کندی صادرات میشود. در این شرایط صادرکنندگان برای یک برنامهریزی منظم دچار مشکل میشوند و اتحادیه برای رفع آن وقت زیادی صرف حل و فصل آن میکند.»
دلایل صادرات فلهای
جلوگیری از رقابت ناسالم و مخرب هم در دستور کار این اتحادیه قرار گرفته است. منظور از رقابت ناسالم چیست و اتحادیه چگونه از آن پیشگیری میکند؟ نورانی میگوید: «اتحادیه ساز و کار قانونی برای جلوگیری از رقابت ناسالم را ندارد ولی دوست داریم که وزارت صنعت، معدن، تجارت به تشکلها مسوولیت دهد و آنها را در جایگاه پاسخگویی قرار دهد. تا زمانی که کارت بازرگانی صادر میشود، ما از هدف اصلی دور میشویم. امروزه نیازی به کارت بازرگانی نیست زیرا این کارتها کد ملی شدهاند و میتوانیم در کنار این کارت از صادرکنندگان بخواهیم که عضو اتحادیه باشند تا صادرات آن (از نظر کیفیت و بستهبندی) کنترل شود. این باعث شده که صادرکنندگان حرفهیی کنار بنشینند و محصولاتی که صادر میکنیم، استانداردهای واقعی را ندارد و واردکنندگان خارجی با افراد یا صادرکنندگانی که کار را بلد نیستند، ارتباط میگیرند و به صادرات فلهیی مجبور میشویم. آسیب این فلهفروشی، آسیب ملی است. برخی صادرکنندگان هم عضو اتحادیه نیستند و کالایی با کیفیت پایین یا بستهبندی غیراستاندارد ارائه میکند در نتیجه اختلالاتی
خارج مرزها پیش میآید و ما نمیتوانیم پاسخگو باشیم. اگر اتحادیهها مسوولیت این بخشها را به عهده بگیرند مسلما باید در مورد این ضعفها هم پاسخگو باشند. اتحادیهها هم مسوولیتی ندارند که به صادرکنندگان برنامه دهند. اگر بخواهیم سختگیری هم بکنیم اعضای خود را از دست میدهیم. ضمن آنکه نیاز داریم که در تصمیمگیری و تصمیمسازیها، تشکلها در کنار مسوولان باشند تا مشکلات گذشته را دوباره تجربه نکنیم.»
متاسفانه هیچ شرکت بیمهیی کالای فسادپذیر محصولات کشاورزی را تحت پوشش بیمه قرار نمیدهند. بیمهها ابتدا قبول میکنند اما در جزئیات قراردادها هیچ کدام فسادپذیر از مبدا تا مقصد را قبول نمیکنند. این یکی از مشکلات صادرکنندگان در رابطه با بیمه است. به همین سبب اتحادیه ملی محصولات کشاورزی ایران کوشش کرد تا بیمه صادرات را تاسیس کند. در نتیجه در سایت اتحادیه کوشش در تاسیس این بیمه را در دستورالعمل کار قرار داده بود. نورانی در این مورد میگوید: «اتحادیه قرار نبود بیمه تاسیس کند بلکه قرار بود یک شرکت حمل و نقل جانبی (به همراه بیمه) را با مشارکت اعضای خود تاسیس کند که هنوز مجوزها را کسب نکرده است.» یکی از اهداف اتحادیه کاهش هزینههای صادراتی و تشویق برای کمک به صادرات محصولات کشاورزی است. وی در تشریح کاهش هزینهها اعلام میکند: «به طور مستقیم نتوانستیم کالایی را برای صادرکنندگان کاهش دهیم. زیرا مواد اولیه بستهبندی از مواد پتروشیمی است. این مواد تحت هر شرایطی گرانتر از قیمت جهانی است. نفت به زیر ۲۵دلار رسیده اما هنوز قیمت اولیه کاهش نیافته است. در بستهبندی مقوایی هم به دلیل افزایش دلار هنوز نتوانستهایم هزینه آن را کاهش دهیم. در حقیقت بیش از ۹۰درصد صادرکنندگان ایران ماشینهای بستهبندی استانداردی ندارند. بستهبندی با دست هم خطاهای بسیاری دارد و در بستهبندی صادراتی سایزبندی مشکلات عدیدهیی داریم. ضمن آنکه هزینه سوخت کاهش یافته اما قیمت حمل و نقل کاهش نیافته است. بخش بیمهیی هم که وجود ندارد.» ورود سمومی غیراستاندارد به بخش کشاورزی ایران ضربه بزرگی به صادرات ایران زده است. رییس اتحادیه ملی محصولات کشاورزی ایران میگوید: «کنترل این سموم به عهده وزارت جهاد کشاورزی است و باید نظارت بیشتری بر این بخش داشته باشد. واردکنندگان بعضی از اقلام صادراتی کشاورزی ایران گواهی باقیمانده سموم و فلزات سنگین را از صادرکننده طلب میکنند. یکی از اقدامات وزارت جهاد کشاورزی در دوران بعد از تحریم کنترل سموم و کودهاست.» وی با اشاره به اینکه یکی از بزرگترین دغدغه اتحادیه این است که در ارگانهای تصمیمگیری حضور پیدا کنیم، میافزاید:«گمرک به ترخیص سریع ملزوماتی که اتحادیه نیاز دارد باید کمک کند. در مجهز کردن بستهبندیها هم دولت باید وامهای ارزانقیمت را به اعضای اتحادیه ارائه کند تا از تجهیزات اروپایی استفاده کنیم و محصول با کیفیت و سایزبندی بهتر به کشورهای دیگر صادر کنند. اگر مجوز کانتینرهای یخچالی را به اعضای اتحادیه دهند یکی از دغدغههای قدیمی این اتحادیه مرتفع خواهد شد.» نورانی در پایان تاکید میکند:«امیدواریم جهش صادراتی را در دوران بعد از تحریم شاهد باشیم. با توجه به اینکه امروزه قیمت نفت از قیمت آب هم ارزانتر شده باید گزینههای مطلوبی جایگزین نفت کنیم و تمام فکر، هدف و ایده ما این باشد که در جهت افزایش تولید، خودکفایی داخلی و توسعه صادرات پایدار کشور قدم برداریم. تولیدکنندگان محصولات کشاورزی (کشاورزی و صنایع جانبی آن) حدود ۲۵درصد از اشتغال کشور را به خود اختصاص داده است بنابراین باید این فرصتها را مدیریت کرده و ارزآوری خوبی با صادرات بهینه محصولات کشاورزی چرخه اقتصاد تزریق کنیم.»
اهم وظایف و ماموریتهای اتحادیه ملی محصولات کشاورزی ایران
فراهم آوردن تسهیلات و انجام خدمات بازاریابی برای کالاهای حوزه عمل اتحادیه مانند تبلیغات، اعزام هیاتهایی به خارج از کشور، دعوت از خریداران و کاربرد سایر روشهای بازاریابی.
همکاری با مراکز تحقیقاتی و ایجاد مراکز تحقیقاتی برای تهیه اطلاعات و آمار در امر تعیین واریتههای صادراتی، برداشت و نگهداری
تلاش برای به دست آوردن امکانات بیشتری برای گسترش و بهبود کمی و کیفی محصولات صادراتی.
دفاع از حقوق اعضای اتحادیه در مراجع قانونی داخلی و خارجی، حل و فصل دعاوی از طریق حکمیت و داوری.
کوشش در ایجاد صندوق بیمه صادرات با مشارکت سازمانها و شرکتهای بیمه داخلی و خارجی در چارچوب قوانین و مقررات کشور.
جلوگیری از هر نوع رقابت غیرمنطقی، ناسالم و حفظ و ارتقای کیفیت کالاهای تحت پوشش.
انتشار گزارشها، بولتنهای خبری یا نشریات ادواری برای بالا بردن سطح آگاهی و معلومات صادرکنندگان و سازمانهای ذیربط.
انجام هر اقدام دیگری که در اتحادیه در جهت توسعه و بهبود کمی و کیفی صادرات محصولات و فرآوردههای ذیربط و خدمات جنبی آن لازم تشخیص داده شود.
دفاع از حقوق اعضا در مقابل ارگانهای کشور که به نحوی به اعضا جهت صادرات خدمات ارائه دهند و تشویق و تقاضا از مقامات کشوری ذیربط برای همکاری در کاهش هزینههای صادراتی و تشویق برای کمک به صادرات محصولات کشاورزی برای پیشبرد صادرات غیرنفتی.
