اینترنت؛ شبکه ناامنی
مازیار معتمدی
نیویورک تایمز
انتخابی برای معتادان: دوباره مصرف کن یا خانه‌ات را از دست بده - هوراس بوش بعد از یک عمر مصرف مواد مخدر در 62سالگی متوجه شد که ترک کردن مواد، تصمیم مرگ و زندگی است. در نتیجه آقای بوش که مردی بی‌خانمان است هنوز تی‌شرت‌هایش را داخل شلوار جین اتوشده‌اش می‌کند و به یکی از خانه‌های ترک اعتیاد که قرار است به افرادی مانند او کمک کنند رفت و در اتاقی کوچک با سه مرد دیگر هم‌اتاق شد. آقای بوش 9 ماه با اراده تلاش کرد اما یوری بامبلیت، مردی که مسوول اداره آن مرکزهمچنین یک کلاهبردار قدیمی و زندان رفته بود، پول خود را از بهایی که دولت به این نوع برنامه‌ها پرداخت می‌کند درمی‌آورد در نتیجه به او یک انتخاب داد: اگر می‌خواهد بماند باید دوباره شروع به مصرف کند و وارد یک برنامه دیگر تحت نظر او شود وگرنه تختش را به فرد دیگری می‌دهند. آقای بوش هم که می‌خواست به هر ترتیب از خیابان‌ها و پناهگاه‌های افراد بی‌خانمان دور بماند، پذیرفت و برای مدتی به رژیم قبلی خود بازگشت: آبجو با هرویین و کرک کوکایین.
طی دو سال گذشته آقای بوش در چهار برنامه مختلف ترک اعتیاد تحت نظر یک نفر قرار گرفت و بدل به یکی از هزاران مرد و زن تنهایی شد که می‌خواهند از اعتیاد خود دست بکشند اما به جای آن قربانی شبکه زیرزمینی شهر نیویورک می‌شوند. خانه‌هایی که آنها را قبول می‌کنند به عنوان خانه‌های «سه چهارم» شناخته می‌شوند چون چیزی بین خانه‌های نیمه راهی ترک اعتیاد و یک خانه کامل واقعی هستند.
واشنگتن‌پست
مشکلی در طراحی اینترنت- دیوید دی. کلارک یکی از دانشمندان ام‌آی‌تی که حال و هوای کلی هوشمندانه‌اش برایش لقب «آلبوس دامبلدور» را به ارمغان آورد، می‌تواند دقیقا زمانی را به یاد بیاورد که برای نخستین بار سوی تیره اینترنت را به چشم دید. او مسوول ملاقات شبکه‌یی از مهندسان بود که خبر انتشار یک کرم کامپیوتری - نخستین کرمی که توانست گسترده پخش شود - به گوش رسید. یکی از مهندسان که در یکی از شرکت‌های برتر کامپیوتری کار می‌کرد، مسوولیت را به گردن گرفت و گفت: «لعنت، فکر می‌کردم این مشکل را حل کرده بودم». اما وقتی حمله‌یی که در ماه نوامبر سال 1988 رخ داد و هزاران دستگاه را از بین برد و باعث میلیون‌ها دلار خسارت شد به پایان رسید کاملا واضح بود که مشکل تنها از یک نفر نبوده است. این کرم از طبیعت اساسی اینترنت یعنی سرعت، باز بودن و عدم اصطکاک استفاده کرده بود تا کدهای زیان‌بار خود را به خطوط کامپیوتری که برای ارسال فایل‌های بی‌خطر یا ای‌میل طراحی شده بودند، تحویل دهد.
چند دهه بعد و بعد از صدها میلیارد دلار خرج امنیت کامپیوتری به نظر می‌رسد این تهدیدها دارند بزرگ‌تر و گسترده‌تر می‌شوند و حتی با وجود اینکه احتمالا نمی‌شد آنها را سال‌ها قبل تا این درجه پیش‌بینی کرد هنوز هم بسیاری از افرادی که کارشان به اینترنت جان بخشید را شوکه می‌کنند، چون حتی با وجود اینکه سال‌ها روی آن کار کردند هیچ‌وقت تصور نمی‌کردند برای استفاده یا سوءاستفاده در دسترس همه قرار بگیرد. کلارک می‌گوید: «مساله این نبود که به امنیت فکر نمی‌کردیم. می‌دانستیم افرادی هستند که نمی‌توان به آنها اطمینان کرد اما فکر می‌کردیم می‌توانیم آنها را کنترل کنیم.»
لس‌آنجلس تایمز
جنگجویانی که در خانه گم شده‌اند - روز چهارم ماه جولای سال 2013 ده‌ها سرباز که اعضای واحد گارد ملی میشیگان به نام «دسته چارلی» بودند به خانه بازگشتند و برای راهپیمایی سالانه روز استقلال سراسر ایالت رانندگی کردند. اول، همه‌چیز خوب پیش رفت و آنها به همراه مردمی که تشویق‌شان می‌کردند، جشن گرفتند. اریک لوند 32ساله هم که هر دو دستش را به خاطر یک بمب کناره جاده‌یی از دست داده بود جزو آنها بود. چند ساعت بعد، او که مست بود توسط پلیس دستگیر شد و همرزمانش به سمت اداره پلیس رفتند و به شوخی به یکدیگر می‌گفتند قرار است او را با یک ماموریت نجات از آنجا بیرون بیاورند. سربازان ایالت میشیگان به عنوان گردان‌های گارد ملی نشان‌گر افسانه‌یی هستند که ریشه‌های عمیق در تاریخ امریکا دارد: اینکه نبردهای آنها باید توسط سربازانی جنگیده شود که قبل از جنگ شهروند معمولی بودند و بعد از جنگ هم دوباره همان خواهند بود. اما این ارتش داوطلبانه امریکا که حالا 1.3میلیون نفر عضو دارد دقیقا برعکس است و سربازانش سال‌ها بعد از جنگ نیز درحال و هوای همان دوره به زندگی خود ادامه خواهند داد.
