ساسان قربانی| فعال اقتصادی|
بعد از برجام فضای مناسبی برای مذاکره با شرکت‌های خارجی فعال در صنعت قطعه‌سازی فراهم شد. پیش‌ازاین، بطور طبیعی به دلیل تحریم‌ها، باوجود تمایل درون‌سازمانی، طرف‌های خارجی در برقراری هر نوع ارتباط و مذاکره با شرکت‌های ایرانی محدودیت داشتند. بیشتر شرکت‌های مطرح در زمینه قطعه‌سازی با طرف‌های امریکایی کار می‌کردند و ازنظر قانونی و بانکی در شرایط کار با ایران، با مشکل مواجه می‌شدند.
فضای مناسب مذاکره با شرکت‌های خارجی حتی قبل از نهایی شدن برجام برای شرکت‌های ایرانی فراهم شد و طرفین مذاکره را آغاز کردند. بسیاری از شرکت‌های خودروسازی پیش از آغاز پسابرجام برای همکاری جلو آمدند و تفاهم‌نامه‌های اولیه شکل گرفت. در زمینه انتقال دانش فنی شرکت‌های قطعه ساز هم به موفقیت‌هایی رسیدند تا جایی که بطور تقریبی در آخرین کنفرانس بین‌المللی صنعت خودرو، بیشتر شرکت‌های قطعه ساز با شرکای خارجی به توافق نهایی رسیدند و الان این توافق‌ها به مرحله اجرا رسیده است.
بسیاری از شرکت‌های خارجی تمایل دارند در قالب قرارداد برای همکاری مشترک با شرکت‌های ایرانی همکاری کنند و تنها نگرانی آنها در مورد تبادلات پولی و ارتباطات مالی است. هرچند محدودیت‌هایی که سابق بر این در ارتباط سیستم بانکی ایران با شبکه بانکی جهان ایجادشده بود، کمتر شده اما برخی موانع هنوز پابرجاست و دولت در تلاش برای برطرف کردن آن است. اگر این موانع پیش روی صنعت ازجمله صنعت قطعه‌سازی رفع شود، دست‌کم در نیمه دوم سال جاری شاهد به نتیجه رسیدن مذاکرات شرکت‌های قطعه ساز ایرانی با طرف‌های خارجی خواهیم بود و مشارکت‌هایی که به مرحله اجرا رسیده، ثمر خواهد داد. طبیعی است که این دستاوردها به تعمیق ساخت داخل و انتقال دانش فنی که از نیازهای ضروری صنعت قطعه‌سازی است منجر می‌شود.
بیش از تحریم‌ها صنعت قطعه‌سازی ایران ناگزیر از همکاری با شرکت‌های محدودی از کشورهای آسیایی بود. در دوره تحریم ناچار به ارتباط با شرکت‌های چینی، نه شرکت‌های مناسب و توانمند این کشور بلکه شرکت‌های درجه سوم و چهارم بودیم. شرکت‌هایی که از تکنولوژی بالا برخوردار نبودند. شرکت‌های توانمند و قدرتمند آسیایی به دلیل منع شرکای بین‌المللی‌شان از همکاری با ایران خودداری می‌کردند درنتیجه صنعت قطعه‌سازی ما در دوره تحریم یا متکی به توانایی خودش بود یا با شرکت‌های معمولی و سطح پایین از چین همکاری می‌کرد. بعد از توافق هسته‌یی و لغو تحریم‌ها مذاکرات بیشتر بر شرکت‌های آسیایی توانمند و شرکت‌هایی از کشورهای اروپایی که تکنولوژی قابل قبولی دارند متمرکزشده است. در این دوره سطح تکنولوژی بالای شرکت‌ها برای طرف‌های ایرانی اصل و اساس همکاری است. برجام زمینه مذاکره را برای شرکت‌های ایرانی فراهم کرده است. در قراردادهای جدید بیش از هر چیز به دنبال انتقال دانش فنی هستیم. این نکته را باید در نظر بگیریم که فعالیت شرکت‌های معتبر خودروساز در ایران منوط به حضور قطعه‌سازان قوی در کشورمان است. قطعه‌سازی ایران باید به سطح قابل قبولی از تکنولوژی موردنیاز برندهای معتبر خودروساز برسد. منافع ناشی از بهبود وضعیت قطعه‌سازی ایران به آحاد جامعه بازمی‌گردد. به مردمی که می‌توانند در این شرایط از خودروهای ایمن‌تر، با تکنولوژی بالاتر و با اطمینان بیشتر استفاده کنند.
