زندگی مردم آسیا در سکوت اجباری
گروه گوناگون ناشنوایی، برای فرد مبتلا، به‌معنای کاهش یا از دست دادن کامل توانایی شنیدن است. این وضعیت همواره برای ناشنوایان مشکلات زیادی در پی دارد. امروزه تلاش‌های زیادی برای تسهیل شرایط زندگی و ارتباط این افراد با محیط اطراف شده و همچنین علم پزشکی به دستاوردهای خوبی در زمینه درمان شنوایی رسیده است. ناشنوایی می‌تواند مادرزادی یا به علت ضایعات مجرای گوش، التهاب و عفونت، برخی مسمومیت‌ها، تصادف و آسیب‌های وارده به گوش باشد. با توجه به پیشرفت علم هنوز هم در تمام کشورها، همه ساله بر تعداد ناشنوایان افزوده می‌شود.
در آخرین بررسی‌های انجام شده، تعداد ناشنوایان باتوجه به تعداد تخمینی جمعیت مناطق مختلف در جهان، محاسبه شده است. این محاسبات می‌تواند منجر به شناسایی و ایجاد شرایط تسهیل زندگی ناشنوایان شود. بر اساس این آمار، شیوع ناشنوایی در کشور امریکا که جمعیتی نزدیک به حدود 300میلیون دارد، تقریبا به 4میلیون و 318هزار و 461نفر می‌رسد. در واقع می‌توان گفت حدود 1.47درصد جمعیت امریکا به ناشنوایی دچار هستند. کشور بعدی کانادا با جمعیتی حدود 32میلیون نفر است. در این کشور تعداد ناشنوایان حدود 478هزار و 56 نفر تخمین زده شده است. بر این اساس می‌توان گفت نزدیک به 1.47درصد این کشور ناشنوا هستند.
ونزوئلا دیگر کشور قاره امریکاست که تعداد ناشنوایان آن در این گزارش محاسبه شده است. این کشور با جمعیتی حدود 25میلیون نفر، نزدیک به 367هزار و 902 ناشنوا دارد که این تعداد حدود 1.47درصد کل جمعیت این کشور را در برمی‌گیرد. همانطور که در این گزارش آورده شده،درصد ناشنوایان در این قاره در مقایسه با جمعیت کشورها، کمتر از 2درصد است. شاید این رقم به‌نظر رقم کمی باشد اما با توجه به اینکه کشورها بر پایه شهروندان سالم بنا شده‌اند، ناشنوایان مشکلات متعددی دارند و بر همین اساس در ایالات‌متحده امریکا، موسسه ملی بهداشت کودک و توسعه انسانی - از اعضای موسسات ملی بهداشت ایالات‌متحده امریکا- سال‌هاست در زمینه رهبری و نظارت بر تحقیقات علوم و فناوری در حیطه ناشنوایان فعالیت می‌کند. این تنها بخشی از فعالیت‌هایی است که کشورهایی همچون امریکا برای کاهش مشکلات افراد ناشنوا انجام می‌دهند.
از سوی دیگر اروپا نیز وضع مناسبی ندارد. بریتانیا دیگر منطقه‌یی است که مورد بررسی قرار گرفته است؛ جمعیت این کشور60میلیون نفر است که از این میان، حدود 866هزار و 333 نفر ناشنوا هستند که تقریبا 1.43درصد جمعیت این کشور را تشکیل می‌دهند.
تعداد ناشنوایان در فرانسه نیز به عنوان دیگر کشور اروپایی، نزدیک به 1.47درصد جمعیت این کشور است. فرانسه با جمعیتی حدود بیش از 60میلیون نفر، نزدیک به 888هزار و 591 ناشنوا دارد. آلمان از دیگر کشورهای توسعه‌یافته اروپایی است که تعداد ناشنوایان در این کشور 82میلیون نفری، نزدیک یک‌میلیون و 212هزار و 126نفر است. در آلمان با اینکه تعداد ناشنوایان بیشتر از فرانسه است، اما به‌خاطر بالا بودن جمعیت این کشور، درصد ناشنوایی در آن مشابه فرانسه و 1.47درصد است.
آسیا منطقه دیگری است که در این گزارش بررسی شده است. بر این اساس، از بین کشورهای آسیایی، تعداد ناشنوایان در ژاپن، هند و ایران در این گزارش انتخاب شده است. در میان کل کشورهای آسیایی، ژاپن و هند بیشترین تعداد ناشنوایان را به خود اختصاص داده‌اند. در ژاپن، با جمعیتی بالغ بر 127میلیون نفر، حدود یک‌میلیون و 872هزار و 544نفر ناشنوا زندگی می‌کنند. در سال‌های اخیر دانشمندان ژاپنی پژوهش‌های زیادی در زمینه جراحی‌های درمانی ناشنوایی انجام داده‌اند.
هرچند به نظر می‌رسد هنوز تعداد بسیاری چشم‌به‌راه پژوهش‌های جدید هستند. هند، یکی از پرجمعیت‌ترین کشورهای آسیایی است. از جمعیت بالغ بر یک‌میلیارد در هند، حدود 15میلیون و 662هزار و 802نفر ناشنوا هستند که از نطر تعداد به نوعی رکورد در دنیا محسوب می‌شود و البته با قرار گرفتن چین در قاره آسیا قطعا این قاره بیشترین تعداد ناشنوایان در جهان را در خود قرار داده است. البته در سال‌های قبل طبق گفته مسوولان این کشور، آلودگی صوتی به عنوان تهدیدی بزرگ برای شنوایی مردم هند بوده و درصد زیادی از این کشور را درگیر ناشنوایی کرده است. به نظر می‌رسد اقدامات انجام گرفته در این زمینه توانسته کمکی به کاهش ناشنوایی در این کشور کند.
طبق گزارش‌های به دست آمده، در ایران ناشنوایی دومین رتبه در معلولیت‌ها را دارد. در ایران با جمعیتی بالغ بر 70میلیون نفر، نزدیک 992هزار و 694نفر ناشنوا وجود دارد. برخی منابع این رقم را تا یک‌میلیون نفر نیز برآورد کرده‌اند. با وجود پیشرفت زیادی که در علم پزشکی ایران صورت گرفته، آمارهای ناشنوایان هنوز هم رو به افزایش است. بر همین اساس، ضرورت غربالگری در دوران بارداری بیش از پیش خود را نشان می‌دهد.
ناشنوایی، معضلات اقتصادی و اجتماعی سنگینی بر کشورها وارد می‌کند. این معلولیت توانایی یادگیری و مهارت‌های گفتاری و شناختی کودکان را به تاخیر می‌اندازد و سبب بروز مشکلات زیادی در بزرگسالی خواهد شد. در چنین شرایطی لزوم توجه به راهکارهای درمانی و تسهیل شرایط برای ناشنوایان، باید در اولویت برنامه‌های توسعه کشورها قرار بگیرد.
