جاده ابریشم آهنی
منطقه اوراسیا (اروپا-آسیا) در کنار چینی که در حال رشد است و اروپایی که موضع قدرتمندی دارد، به سرعت در حال تبدیل به «مرکز اقتصادی جدید» در جهان است؛ بندرگاههای دریایی که دسترسی مسدودی دارند و سیستم حمل و نقل هوایی آسیب پذیر باعث شده که کانون تمرکز از این اشکال حمل و نقل (دریایی و هوایی) به شبکه راه آهن منتقل شود؛ که به مسیر ابریشمی آهنی (ریلی) معروف است. در سالهای پیش رو این جاده ابریشم آهنی در حال تبدیل شدن به جدیترین گزینه برای ایجاد یک «سوپر قاره» در دنیاست، که هدف این پروژه کوتاه کردن زمان انتقال حجم انبوهی از کالا بین «چین» و «اروپا» و همزمان، گشودن دروازههای شهرهای دنیا به اروپاست؛ به واسطه موقعیت استراتژیک این شبکه راه آهن، دسترسی بهتر به شهرهای مختلف همزمان با تسهیل توانایی جابهجایی مسافران و همین طور به راه انداختن کسب و کارها در سراسر این ناحیه وسیع است که به واسطه این شبکه جدید ایجاد خواهد شد. قسمت شمالی این جاده ابریشم ریلی، راه آهن ترانس- صربستان را دنبال میکند، این در حالی است که قسمت مرکزی این مسیر ریلی بخشهای وسیعی از جاده ابریشم باستانی را که به «بجینگ» منتهی میشد را پوشش میدهد. قسمت جنوبی این جاده ابریشم ریلی هر چند با موانع سیاسی بسیاری روبرو است، با این وجود «در نهایت» کشورهای پرجمعیتی مانند ترکیه، پاکستان، هند و ایران را به اروپا و چین متصل میکند. کشور چین به واسطه فشاری که با اشتیاق، آن را به احیای جاده ابریشم وا میدارد، نه تنها در حال استقرار شبکه ریلی پرسرعت در درون کشور خود است، بلکه در حال برنامهریزی و ایجاد جادههای طولانی و ماندگاری است که تا ترکیه پیش میرود که ترکیه را تبدیل به دروازه ورودی اروپا خواهد کرد. جاده ابریشم ریلی بیش از 75 درصد از جمعیت جهان را در بیشتر از 40 کشور در آسیا و اروپا به یکدیگر پیوند خواهد داد؛ کشور چین، امیدوار است که بخش وسیعی از زیرساختهای این پروژه عظیم را در طی 10 سال آینده کامل کند. بخشی از این پروژه شامل جادهیی یکطرفه با سرعت مجاز 320 کیلومتر در ساعت است که مسافت زمانی بین لندن و بیجینگ را از 15 روز به تنها 2 روز کاهش خواهد داد، به شرط آنکه اروپا به چنین اتصالی مشتاق باشد.
