نقره؛ فلز خاموش در صدر توجه
ورود ابزارهاي جديد كالايي به بازار سرمايه، همواره يكي از نشانههاي توسعهيافتگي و تنوعبخشي به گزينههاي سرمايهگذاري تلقي ميشود.
ورود ابزارهاي جديد كالايي به بازار سرمايه، همواره يكي از نشانههاي توسعهيافتگي و تنوعبخشي به گزينههاي سرمايهگذاري تلقي ميشود. در همين چارچوب، راهاندازي صندوقهاي كالايي مبتني بر نقره را ميتوان يكي از مهمترين تحولات اخير بازار سرمايه دانست؛ ابزاري كه طي روزهاي گذشته با برگزاري پذيرهنويسي، توجه بخش قابل توجهي از سرمايهگذاران را به خود جلب كرد و پيامهاي مهمي براي آينده اين فلز گرانبها و همچنين مسير بازار سرمايه به همراه داشت.
بررسي آمار پذيرهنويسي صندوقهاي نقره نشان ميدهد كه استقبال از اين ابزار فراتر از انتظار بوده است. مجموع سفارشهاي انباشته ثبت شده در فرآيند پذيرهنويسي به حدود ۴ هزار ميليارد تومان رسيد؛ رقمي كه بيانگر عطش سرمايهگذاران براي ورود به بازار نقره از مسير رسمي و شفاف بازار سرمايه است. با وجود محدوديتهاي سقف پذيرهنويسي، صندوق «نقرابي» توانست نزديك به هزار ميليارد تومان جذب منابع داشته باشد و ساير صندوقهاي نقره نيز مجموعا در همين حدود موفق به جمعآوري نقدينگي شدند. اين ارقام نشان ميدهد كه علاقهمندي به سرمايهگذاري در نقره، ديگر به معاملات محدود فيزيكي يا بازارهاي غيررسمي خلاصه نميشود و سرمايهگذاران ترجيح ميدهند از بستر صندوقهاي كالايي، با ريسك و هزينه كمتر، وارد اين بازار شوند.
اما پرسش اصلي اين است كه جذابيت نقره از كجا نشات ميگيرد و آيا اين استقبال ميتواند تداوم داشته باشد؟ پاسخ به اين پرسش، نيازمند نگاهي فراتر از بازار داخلي و تمركز بر تحولات جهاني عرضه و تقاضاي اين فلز است. در سالهاي اخير، توليد جهاني نقره با چالشهاي قابل توجهي مواجه شده است. كشور پرو، به عنوان يكي از بزرگترين استخراجكنندگان نقره در جهان، طي چند سال گذشته به دلايل مختلف از جمله مسائل زيستمحيطي، افزايش هزينههاي توليد و محدوديتهاي سياستگذاري، ميزان استخراج خود را به شدت كاهش داده است. اين افت توليد در حالي رخ داده كه نقره، به واسطه كاربردهاي گسترده در صنايع مختلف از جمله الكترونيك، انرژيهاي تجديدپذير و فناوريهاي نوين، همچنان با تقاضاي روبهرشدي مواجه است.همين عدم تعادل ميان عرضه و تقاضا، زمينهساز رشد چشمگير قيمت نقره در بازارهاي جهاني شده است. نگاهي به روند قيمتي اين فلز نشان ميدهد كه از سال گذشته، قيمت نقره از محدوده حدود ۲۳ دلار به سطوحي نزديك به ۷۵ دلار افزايش يافته است؛ رشدي كه آن را در زمره برترين داراييهاي جهان قرار داده است. سال گذشته نقره به عنوان هشتمين دارايي باارزش جهان شناخته ميشد، اما امروز، بر اساس ارزش بازار، به جايگاه سوم رسيده است. اين تغيير رتبه، به خوبي بيانگر تغيير نگاه سرمايهگذاران جهاني به نقره و نقش فزاينده آن در سبد داراييهاست. بر همين اساس، روند رشد نقره هنوز به پايان نرسيده و اين فلز پتانسيل آن را دارد كه در آيندهاي نه چندان دور، پس از طلا، به دومين دارايي باارزش جهان تبديل شود. چنين سناريويي، پيامدهاي مهمي براي بازار سرمايه ايران نيز خواهد داشت. طبيعي است كه بازار سرمايه نميتواند نسبت به اين موج جهاني بيتفاوت بماند و توسعه صندوقهاي نقره ميتواند يكي از مسيرهاي همسويي با اين روند باشد.در اين ميان، شنيدهها حاكي از آن است كه سازمان بورس و اوراق بهادار در حال بررسي و صدور مجوز براي صندوقهاي بخشي كالايي است؛ اقدامي كه در صورت تحقق، ميتواند افقهاي تازهاي پيش روي بازار باز كند. در چنين ساختاري، صندوقهاي طلا و نقره ميتوانند به عنوان صنايع مستقل در قالب صندوقهاي بخشي كالايي تعريف شوند؛ ابزاري نوآورانه كه هم به عمقبخشي بازار كمك ميكند و هم امكان مديريت حرفهايتر سرمايه را براي سرمايهگذاران فراهم ميآورد. در مجموع، با توجه به شرايط فعلي بازارهاي جهاني، كاهش توليد نقره، رشد تقاضا و همچنين استقبال چشمگير سرمايهگذاران داخلي از صندوقهاي نقره، ميتوان گفت كه اين فلز گرانبها در نقطه جذابي از چرخه قيمتي خود قرار دارد. اگر سياستگذار بازار سرمايه نيز با توسعه ابزارهاي نوين و تسهيل مسير سرمايهگذاري، اين روند را همراهي كند، نقره ميتواند به يكي از محورهاي مهم جذب نقدينگي و تنوعبخشي در سبد دارايي سرمايهگذاران ايراني تبديل شود؛ مسيري كه هم براي بازار سرمايه و هم براي فعالان آن، چشمانداز روشني ترسيم ميكند.
