همه بارش‌هاي اخير قابل تبديل به آب مصرفي نيست

۱۴۰۴/۱۰/۰۴ - ۰۰:۲۳:۴۹
کد خبر: ۳۷۱۳۴۸

مديركل دفتر اطلاعات و داده‌هاي آب كشور در واكنش به محاسبات غلط برخي رسانه‌ها درباره حجم بارش‌هاي اخير و حل مشكل آب شرب كشور گفت: بخش بزرگي از بارش‌ها به‌صورت تبخير مستقيم يا فرآيندهاي مشابه از دسترس خارج مي‌شود.

 در نتيجه، درصدي از بارش‌ها وارد آبخوان‌هاي زيرزميني، رودخانه‌ها و ساير پيكره‌هاي آبي مي‌شود. به گزارش ايسنا، فيروز قاسم‌زاده در واكنش به برخي اظهارات پيرامون تامين آب ۶۰۰ ميليون نفر با بارش‌هاي اخير، تصريح كرد: در سامانه بارشي اخير كه در انتهاي آذر فعال شد، حدود ۴۰ ميلي‌متر به متوسط بارش كشور افزوده شد و اين ميزان بارش، با در نظر گرفتن وسعت كشور، معادل بيش از ۶۰ ميليارد مترمكعب آب ورودي به چرخه طبيعي محسوب مي‌شود. او ادامه داد: با اين حال، معمولاً بخش بزرگي از بارش‌ها به‌صورت تبخير مستقيم يا فرآيندهاي مشابه از دسترس خارج مي‌شود. در نتيجه، درصدي از بارش‌ها وارد آبخوان‌هاي زيرزميني، رودخانه‌ها و ساير پيكره‌هاي آبي مي‌شود و از اين ميزان، در مناطقي كه سد وجود دارد، امكان مهار و ذخيره‌سازي آب براي مصارف مختلف فراهم است. در صورتي كه اين آب به پيكره‌هاي آبي انتهايي مانند تالاب‌ها برسد، بخشي از آن در همان سيستم‌ها باقي مي‌ماند و بخش ديگر به نفوذ در منابع آب زيرزميني اختصاص پيدا مي‌كند. مديركل دفتر اطلاعات و داده‌هاي آب كشور با بيان اينكه در فلات مركزي و شرق كشور، سهمي از اين‌بارش‌ها وارد آب‌هاي زيرزميني و رودخانه‌ها مي‌شود، افزود: در جنوب كشور نيز بخشي از سيلاب‌ها ناگزير به سمت دريا حركت مي‌كنند. گاه اين پرسش مطرح مي‌شود كه چرا اين آب‌ها «هدر مي‌روند»، در حالي كه اين موضوع بخشي از چرخه طبيعي هيدرولوژيكي است كه در مقياس كره زمين رخ مي‌دهد و بارندگي‌ها يكي از منابع تأمين آب درياها هستند. به گفته او در ايران نيز در سامانه بارشي اخير، بخشي از آب وارد درياي عمان و خليج فارس شده است. نكته ديگري كه ممكن است ابهام ايجاد كند اين است كه چرا اين آب‌ها به‌طور كامل مهار نمي‌شوند. واقعيت اين است كه وزارت نيرو تاكنون سدهايي را احداث كرده يا در دست احداث دارد كه براي آب‌هايي با ضريب اطمينان بالا از نظر تكرارپذيري سالانه طراحي شده‌اند، يعني آب‌هايي كه به عنوان منابع تجديدپذير سالانه شناخته مي‌شوند. او در ادامه اظهار كرد: در صورتي كه ساختگاه مناسب باشد، شرايط توپوگرافي اجازه دهد، نياز واقعي مردم وجود داشته باشد و ميانگين‌هاي بلندمدت و آمارهاي هيدرولوژيك نشان دهد كه هر سال در آن منطقه آورد آبي قابل اتكا وجود دارد، اين عوامل در كنار هم قرار مي‌گيرند و تصميم براي اجراي يك سازه آبي، از جمله سد، در دستور كار قرار مي‌گيرد . وي افزود: اما اگر در منطقه‌اي تنها هر چند سال يك‌بار سيلاب رخ دهد و آب از نظر تأمين پايدار براي شرب، كشاورزي يا صنعت ضريب اطمينان لازم را نداشته باشد، معمولاً به سمت ساخت سازه‌هاي بزرگ آبي حركت نمي‌شود.