«تعادل» گزارش مي‌دهد

بومي‌سازي تجهيزات نفتي ضرورتي استراتژيك

۱۴۰۴/۱۰/۰۳ - ۰۱:۱۰:۲۷
کد خبر: ۳۷۱۱۸۷
بومي‌سازي تجهيزات نفتي ضرورتي استراتژيك

صنعت نفت، گاز و پتروشيمي همواره به عنوان ستون فقرات اقتصاد انرژي كشور شناخته شده است؛ صنعتي راهبردي كه استمرار فعاليت آن، وابسته به زنجيره‌اي پيچيده از تجهيزات، فناوري‌ها و خدمات تخصصي است.

صنعت نفت، گاز و پتروشيمي همواره به عنوان ستون فقرات اقتصاد انرژي كشور شناخته شده است؛ صنعتي راهبردي كه استمرار فعاليت آن، وابسته به زنجيره‌اي پيچيده از تجهيزات، فناوري‌ها و خدمات تخصصي است. در اين ميان، بومي‌سازي تجهيزات كليدي نه‌تنها يك انتخاب اقتصادي، بلكه ضرورتي استراتژيك براي تضمين پايداري توليد، كاهش ريسك‌هاي بيروني و ارتقاي توانمندي‌هاي داخلي به شمار مي‌آيد. با اين حال، مسير بومي‌سازي در اين صنعت هموار نيست و با چالش‌ها و فرصت‌هايي توأمان همراه است.

در دهه‌هاي گذشته، بخش قابل‌توجهي از تجهيزات مورد استفاده در پروژه‌هاي نفت، گاز و پتروشيمي از طريق واردات تأمين مي‌شد. اين وابستگي، هرچند در كوتاه‌مدت منجر به تسريع اجراي پروژه‌ها مي‌شد، اما در بلندمدت آسيب‌پذيري صنعت را در برابر تحريم‌ها، نوسانات ارزي و محدوديت‌هاي بين‌المللي افزايش داد. تشديد تحريم‌ها، نقطه عطفي بود كه ضرورت بازنگري در اين رويكرد را بيش از پيش آشكار كرد و بومي‌سازي را از يك شعار به يك راهبرد عملياتي تبديل نمود.

تجهيزات راهبردي در صنعت نفت و گاز، شامل طيف گسترده‌اي از اقلام مانند پمپ‌ها و كمپرسورهاي خاص، توربين‌ها، شيرآلات صنعتي پيشرفته، كاتاليست‌ها، تجهيزات سرچاهي و سامانه‌هاي كنترلي مي‌شوند. توقف يا اختلال در تأمين هر يك از اين تجهيزات مي‌تواند زنجيره توليد را مختل كند. از همين رو، بومي‌سازي اين اقلام بيش از آنكه يك پروژه صنعتي باشد، به مساله‌اي حياتي براي امنيت انرژي كشور تبديل شده است.

يكي از مهم‌ترين موانع بومي‌سازي، چالش‌هاي فني و فناوري است. بسياري از تجهيزات پيشرفته نيازمند دانش طراحي، مواد خاص و فرآيندهاي ساخت پيچيده هستند. تطابق با استانداردهاي بين‌المللي، انجام آزمون‌هاي عملكردي و تضمين دوام و ايمني تجهيزات، از جمله الزاماتي است كه سازندگان داخلي بايد به آن پاسخ دهند. در برخي موارد، نبود زيرساخت‌هاي آزمايشگاهي و تست‌هاي ميداني، فرآيند تأييد محصول را طولاني و پرهزينه مي‌كند.

در كنار مسائل فني، چالش‌هاي اقتصادي نيز نقش تعيين‌كننده‌اي دارند. توليد تجهيزات راهبردي در مقياس محدود، هزينه تمام‌شده را افزايش مي‌دهد و رقابت با نمونه‌هاي خارجي را دشوار مي‌سازد. از سوي ديگر، ساختار قراردادها در پروژه‌هاي نفت و گاز، گاه به‌گونه‌اي است كه ريسك بومي‌سازي را به‌طور كامل بر عهده سازنده داخلي مي‌گذارد. اين موضوع، انگيزه سرمايه‌گذاري بلندمدت در تحقيق و توسعه را كاهش مي‌دهد.

در سال‌هاي اخير، شركت‌هاي دانش‌بنيان و فناور به عنوان بازيگران جديد اين عرصه، نقش مهمي در كاهش شكاف فناوري ايفا كرده‌اند. اين شركت‌ها با تكيه بر نيروي انساني متخصص، همكاري با دانشگاه‌ها و استفاده از ظرفيت‌هاي نوآوري، موفق شده‌اند برخي از تجهيزات پيچيده را طراحي و توليد كنند. دستاوردهاي اين شركت‌ها نشان مي‌دهد كه بومي‌سازي، در صورت حمايت هدفمند، مي‌تواند به خلق فناوري و حتي صادرات منجر شود.

بومي‌سازي تجهيزات راهبردي، فرصتي كم‌نظير براي توسعه زنجيره تأمين داخلي، اشتغال‌زايي تخصصي و جلوگيري از خروج ارز فراهم مي‌كند. حمايت‌هاي دولتي، تسهيل فرآيندهاي تأييد فني، تضمين خريد و اصلاح مدل‌هاي قراردادي، مي‌تواند ريسك توليدكنندگان داخلي را كاهش دهد. همچنين، ايجاد بانك اطلاعاتي نيازهاي صنعت و شفاف‌سازي برنامه‌هاي خريد شركت‌هاي بهره‌بردار، زمينه برنامه‌ريزي دقيق‌تر سازندگان را فراهم مي‌سازد.

يكي از عوامل موفقيت بومي‌سازي، تعامل مستمر و موثر ميان شركت‌هاي بهره‌بردار، سازندگان و نهادهاي سياست‌گذار است. انتقال دانش عملياتي، تعريف پروژه‌هاي مشترك و انجام پايلوت‌هاي صنعتي، مي‌تواند اعتماد متقابل را افزايش دهد. تجربه نشان داده است كه هر جا اين تعامل به‌درستي شكل گرفته، نتايج ملموس و پايداري حاصل شده است.

بومي‌سازي تجهيزات در صنعت نفت، گاز و پتروشيمي نبايد صرفاً به عنوان جايگزيني براي واردات ديده شود. هدف نهايي، دستيابي به سطحي از توانمندي است كه محصولات داخلي از نظر كيفيت، قيمت و خدمات پس از فروش، توان رقابت در بازارهاي منطقه‌اي و بين‌المللي را داشته باشند. تحقق اين هدف، مستلزم سرمايه‌گذاري مداوم در تحقيق و توسعه، ارتقاي استانداردها و نگاه بلندمدت به توسعه فناوري است.

بومي‌سازي تجهيزات راهبردي در صنعت نفت، گاز و پتروشيمي، مسيري پيچيده اما اجتناب‌ناپذير است. چالش‌هاي فني، اقتصادي و ساختاري در اين مسير وجود دارد، اما فرصت‌هاي حاصل از آن، از امنيت انرژي گرفته تا رشد فناوري و توسعه صنعتي، بسيار فراتر از اين موانع است. امروز، بيش از هر زمان ديگر، اين صنعت نيازمند هم‌افزايي ميان سياست‌گذاران، بهره‌برداران و سازندگان داخلي است تا بومي‌سازي از يك الزام مقطعي، به مزيتي پايدار

 و رقابت‌پذير تبديل شود.