زنگ خطر سوختگي در ايران؛ سالانه ۳۰۰ هزار مصدوم، ۸ برابر ميانگين جهاني
سالهاست كه نسبت به آمار نگرانكننده سوختگي در كشور هشدار داده ميشود؛ بهطوري كه گفته ميشود سالانه حدود ۳۰۰ هزار نفر در ايران دچار سوختگي ميشوند و بروز اين آسيب در كشور، ۸ برابر ميانگين جهاني است؛ آماري تكاندهنده كه نشاندهنده فاصلهاي جدي با استانداردهاي ايمني جهاني است.
سالهاست كه نسبت به آمار نگرانكننده سوختگي در كشور هشدار داده ميشود؛ بهطوري كه گفته ميشود سالانه حدود ۳۰۰ هزار نفر در ايران دچار سوختگي ميشوند و بروز اين آسيب در كشور، ۸ برابر ميانگين جهاني است؛ آماري تكاندهنده كه نشاندهنده فاصلهاي جدي با استانداردهاي ايمني جهاني است... از طرف ديگر به اذعان متخصصان، سوختگي تنها يك آسيب جسمي نيست و پس از تصادف، سقوط و خشونت، چهارمين عامل ايجاد تروماي رواني است و آثار روحي آن ميتواند تا پايان عمر همراه فرد باقي بماند؛ موضوعي كه همچنان در سياستگذاريها و نگاه جامعه كمتر مورد توجه قرار گرفته است.
آمار اعلامي تنها 10 درصد افرادي است كه دچارسوختگي ميشوند
سپهر صالحي تجريشي، رييس هياتمديره موسسه حاميان رهيدگان سوختگي با بيان اينكه اول دي ماه روز «پيشگيري از سوختگي» نامگذاري شده، به ايسنا گفت: اطلاعرساني از سوختگي بسيار حائز اهميت است؛ به نحوي كه هرچقدر ميزان اطلاعرساني از سوختگي افزايش يابد، بدون شك با جامعه ايمنتر و آگاهتر مواجه هستيم. او درباره ميزان بروز سوختگي در ايران توضيح داد: براساس آمار و ارقام بيمارستانهاي تخصصي سوانح سوختگي، حدود ۳۰۰ هزار نفر در كشور سالانه دچار سوختگي ميشوند. اگرچه عدد ۲۸۰هزار نفر درباره اين موضوع نيز مطرح است اما عددي كه در رسانه بيان شده ۳۰۰هزار نفر است. متاسفانه، فقط ۱۰ درصد افرادي كه دچار سوختگي ميشوند به مراكز درماني مراجعه ميكنند.
مرگ حدود ۳هزار نفر در هر سال به دليل سو ختگي
رييس هياتمديره موسسه مردم نهاد زنو با بيان اينكه بروز سوختگي در ايران ۸ برابر ميانگين جهاني است، تصريح كرد: متاسفانه، ۲۸۰۰ تا ۳هزار نفر، جان خود را در هر سال به دليل سوختگي از دست ميدهند. اختلاف ۸ برابري بروز سوختگي در ايران نسبت به جهان، فاصلهاي معنادار و تامل برانگيز است و به بررسي جدي نياز دارد.
كودكان قربانيان اصلي سوختگي در ايران
صالحي تجريشي درباره علل بروز سوختگي در ايران توضيح داد: موسسه مردم نهاد زنو، پژوهشي طي سال گذشته در سطح جهان انجام داده و در اين پژوهش بر علل بروز سوختگي در ايران متمركز شدهايم و ۴هزار مورد را بررسي كردهايم. نتايج اين پژوهش بيانگر اين است كه اغلب موارد سوختگي كشور در منازل مسكوني و سپس در اماكن اداري رخ ميدهند. متاسفانه، اغلب افرادي كه دچار سوختگي ميشوند كودكان كمتر از ۶ سال هستند.
شايعترين علل سوختگي ايرانيها
او با بيان اينكه سوختگي علل مختلفي دارد، تصريح كرد: تماس با اجسام و مايعات داغ و آب جوش، شايعترين علت سوختگي ايرانيان به حساب ميآيد. اما در عين حال سوختگي علل مختلف و متعددي دارد. اغلب سوختگي در مكانهايي اتفاق ميافتد كه سطح ايمني پاييني دارند؛ بنابراين اماكني كه از تجهيزات آتشنشاني و پيشگيري از سوختگي محروم هستند، ميزان سوختگي بيشتري دارند. هنگامي كه ميگوييم بيشترين ميزان سوختگي كشور در خانهها اتفاق ميافتد، سهم خانههايي كه سطح ايمني كمتري دارند از سوختگي بيشتر است. ايمني، مسالهاي چند وجهي است و از وجوه مختلف مانند معماري و تجهيزات ميتواند مورد بررسي قرار گيرد.
سوختگي فقط يك آسيب جسمي نيست
او با بيان اينكه نگاهها به سوختگي نبايد فقط درمانمحور باشد، تصريح كرد: سوختگي در باور بسياري از افراد جامعه فقط يك آسيب جسمي محسوب ميشود، در حالي كه فراتر از يك آسيب جسماني است. سوختگي، پس از «تصادف»، «سقوط» و «خشونت» چهارمين عامل ايجاد تروما (آسيب رواني) است. رييس هياتمديره موسسه مردم نهاد زنو ادامه داد: اين احتمال وجود دارد آسيب رواني و روحي تا پايان عمر با افراد همراه باشد. آسيبهاي رواني، مولفه مغفول سوختگي است؛ اگرچه سوختگي سبب آسيب جسمي ميشود اما بايد بدانيم كه روح و روان فرد نيز به همان ميزان آسيب ميبيند.
۹۰ درصد سوختگيها قابل پيشگيري است
وي با بيان اينكه بيش از ۹۰ درصد سوختگيها قابل پيشگيري هستند، تصريح كرد: ايمنسازي منازل، محيطهاي كارگاهي و اداري ميتواند بهطور جدي از بروز حوادث سوختگي جلوگيري كند. اختلاف ۸ برابري سوختگي در ايران نسبت به ميانگين جهاني به معناي فاصله بسيار زياد با استانداردهاي ايمني است. اگرچه سازمانهاي متولي حوزه ايمني مانند آتشنشاني در راستاي ارتقاء ايمني اقداماتي انجام دادهاند اما فاصله با سطح ايمني بالا همچنان نگرانكننده است. باز هم تاكيد ميكنم كه اختلاف ۸ برابري بروز سوختگي در كشور با ميانگين جهاني، عددي وحشتناك و قابل تامل است كه اين عدد در ايمن نبودن منازل، ادارات و محيطهاي كارگاهي ريشه دارد.
جامعه ديدگاه خود را تغيير دهد
صالحي تجريشي درباره ضرورت تغيير ديدگاه جامعه درباره سوختگي گفت: فرهنگ در تمام مسائل عجين است؛ جامعه ميبايست نگاه خود نسبت به سوختگي را مورد بازنگري قرار دهد. افراد داراي معلوليت در جامعه حضور دارند، معلوليت يك نقص در افراد است اما اين احتمال وجود دارد كه تواناييهاي بسيار زيادي داشته باشد. افراد داراي معلوليت در جامعه ديده ميشوند اما افرادي كه دچار سوختگي شدهاند، كمتر در جامعه ديده ميشوند. افراد دچار سوختگي بهطور معمول جامعهگريز ميشوند.
