آخرین شام کشتی تایتانیک چه بود؟
مستندات، منوهای پیدا شده و گزارشهای بازماندگان مجموعهای از شواهد هستند که نشان میدهند غذا و میزگردِ روزمره بخش مهمی از زندگی اجتماعی تایتانیک بوده است.
تایتانیک فقط یک نماد فنی و انسانی نیست؛ این کشتی در ماه آوریل ۱۹۱۲ عملاً یک شهر کوچک بود که رستورانها و غذاهای جداگانهای برای هر طبقه ارائه میداد.
کارگردان جیمز کامرون، در فیلم تایتانیک خود در سال ۱۹۹۷، غذا خوردن را به عنوان یک رویداد اجتماعی بزرگ برای مسافران داخل کشتی فیلمبرداری کرد. با این حال، جالب است که افراد بیشتر به حادثه رخ داده و اتفاقاتی که کشتی افتاده توجه می کنند و به ندرت در مورد غذایی که مسافران کشتی در طول چهار روز سپری شده در کشتی مصرف کرده اند فکر یا توجه شده است. البته بازماندگان بارها درباره غذا و لحظات دور میز نشستن ها حرف زده اند.
در حالی که منوهای پرنشاط کلاس اول با چندین کورس مجلل تا سینیهای ساده و مقوی کلاس سوم، تصویر روشنی از تفاوتهای طبقاتی و استانداردهای غذایی آن زمان نشان میدهند. امروز در این مقاله قصد داریم درباره منوی رستوران های کشتی تایتانیک و اینکه چه غذاهایی در این رستوران ها برای مسافران درجه تا سه سرو می شد صحبت کنیم که مطمئنم برای شما جذاب است. اما قبل از گفتن اینکه چه غذاهایی برای چه افرادی در کشتی سرو می شد باید بدانید که:
تایتانیک چند «محل غذاخوری» داشت: از سالن عظیم غذای کلاس اول (Dining Saloon) تا رستوران ویژه À-la-Carte و کافیشاپها؛ هر فضا طراحی و سرویس متفاوتی داشت تا انتظارات مسافران مختلف را برآورده کند. سالن اصلی کلاس اول ۱۰۰ متر طول و میزهایی برای بیش از ۵۰۰ نفر داشت.
منوها طبق کلاس متفاوت بودند: شامِ کلاس اول میتوانست تا ۱۰–۱۲ کورس (پیشغذا، سوپ، ماهی، گوشتهای متنوع، سبزیجات، دسرها و انواع نوشیدنی) داشته باشد؛ در حالی که کلاس دوم و سوم وعدههای سادهتر و عملیتری میخوردند اما باز هم نسبتاً کامل و مقوی بودند.
«رستورانِ آ لا کارت» (À la Carte) که توسط لوئیجی گاتی اداره میشد، تجربهای شبیه رستورانهای لوکس زمینی را به مشتریان کلاس اول ارائه میداد، غذای فرانسویِ حسابشده و سرویس اختصاصی، جدا از سالن اصلی. این رستوران برای اولیها گزینهای تشریفاتی و پولی بود.
حتی مسافران کلاس سوم که معمولاً مهاجرانی با منابع محدود بودند، دریافت غذایی منظم و گاهی بهتر از آنچه در خانههایشان مرسوم بود را تجربه کردند، چیزی که مورخان آن را یک نکته جالب در تاریخ سفرهای اقیانوسی میدانند.
مستندات، منوهای پیدا شده و گزارشهای بازماندگان مجموعهای از شواهد هستند که نشان میدهند غذا و میزگردِ روزمره بخش مهمی از زندگی اجتماعی تایتانیک بوده است.
فضای رستورانها
یکی از معدود عکس های معروف Cafè Parisien در کشتی تایتانیک.
این عکس در ژانویه ۱۹۱۲ قبل از سفر سرنوشت ساز کشتی تایتانیک گرفته شده است.
Dining Saloon (کلاس اول)
اتاقی وسیع، با پنلهای چوبی حکاکیشده، صندلیها و میزهای تزئینشده؛ طراحیاش برای برگزاری ضیافتهای چندساعته و رسمی مناسب بود.
À la Carte Restaurant: فضای مجزایی شبیه رستورانهای زمینی، با منویی ثابت و سرو به درخواست مشتری، تحت مدیریت سرآشپز و رستوراندار حرفهای (Luigi Gatti). این بخش نشاندهنده میل صاحبان به فراهم کردن «تجربه لوکس» بود.
مسافران درجه یک بهترین غذا را در کشتی داشتند که توسط مهمانداران متحدالشکل روی بهترین ظروف چینی، سینی های نقره ای و شیشه سرو می شد. مسافران درجه یک همچنین به تعدادی غذاخوری، کافه و رستوران لوکس دسترسی داشتند، جایی که مسافران درجه دو و درجه سه به هیچ وجه مجاز نبودند.
اگرچه صبحانه، ناهار و شام در قیمت بلیط گنجانده شد، مسافران درجه یک این فرصت را داشتند که با هزینه اضافی در رستوران شیک À la Carte (ملقب به "Ritz" و نشان داده شده در تصویر پایین) غذا بخورند.
چیزی که تایتانیک را متمایز میکرد، سطح لوکس منوی کلاس اول بود که حتی با استاندارد امروزی هم بسیار مجلل است.
5284634
تصویری از رستوران "ریتز"، جایی که مسافران درجه یک می توانند با هزینه اضافی غذا بخورند.
سالنهای کلاس دوم
مسافران درجه دو تقریباً به اندازه مسافران درجه یک در کشتی تایتانیک تجمل نداشتند، اما همچنان صبحانه، ناهار و شام کامل دریافت می کردند. اتاق ناهار خوری درجه دو در عرشه D (Saloon) قرار داشت.
تنوع در انتخاب غذا در این کلاس به نسبت کلاس اول کمتر بود، اما غذای در دسترس مسافران تا حدودی بهتر از کلاس سوم باقی ماند. صبحانه برای مسافران درجه دو هنوز بسیار چشمگیر بود و مسافران می توانستند از بین میوه، جو دوسر، ماهی تازه، کلیه گاو کبابی، بیکن و سوسیس، پنکیک، کیک، شربت افرا، سه نوع مختلف سیب زمینی، چای و قهوه انتخاب کنند.
اتاق ناهار خوری درجه دو در کشتی المپیک RMS(کشتی خواهر تایتانیک)
که احتمالاً کاملاً شبیه اتاق غذاخوری تایتانیک بود، در حدود ۱۹۱۱
در ۱۴ آوریل ۱۹۱۴، به مسافران درجه دو سوپ نخود ناهار، استیک گوشت گاو، پیراشکی سبزیجات، کباب گوسفندی، سیب زمینی پخته، گوشت گاو سرخ شده، سوسیس، زبان گاو، ترشی، کاهو، پودینگ تاپیوکا، پای سیب و میوه تازه ارائه شد. منوی کلاس دوم ۱۴ آوریل ۱۹۱۲ در پایین نشان داده شده است.
