واکنش کنایهآمیز علی دایی به حسرت فردوسیپور
اخیراً گفتگوی صمیمانه و متفاوتی میان عادل فردوسیپور و علی دایی، اسطوره فوتبال ایران، شکل گرفته است که پرده از رازهای قدیمی و دردهای مشترک این دو چهره محبوب برمیدارد.
اخیراً گفتگوی صمیمانه و متفاوتی میان عادل فردوسیپور و علی دایی، اسطوره فوتبال ایران، شکل گرفته است که پرده از رازهای قدیمی و دردهای مشترک این دو چهره محبوب برمیدارد. در بخشی از این گفتگو، فردوسیپور خاطرهای تلخ و عجیب از جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان را بازگو میکند؛ خاطرهای درباره یک مصاحبه گمشده و اشکهای شهریار فوتبال ایران که واکنش کنایهآمیز و تاملبرانگیز علی دایی را به همراه داشت.
عادل فردوسیپور در این گفتگو با یادآوری روزهای پرالتهاب جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان، از فشارهای سنگین و انتقادات بیرحمانهای گفت که در آن زمان متوجه علی دایی بود. او توضیح داد که پس از بازی اول ایران مقابل مکزیک، جو بسیار سنگینی علیه کاپیتان وقت تیم ملی ایجاد شده بود.
فردوسیپور: «من در آن روزها رفتم و یک مصاحبه اختصاصی با علی دایی گرفتم. علی دایی دو بار اشک ریخت؛ یکبار وقتی درباره پدرش صحبت کرد و بار دیگر در همین مصاحبه سال ۲۰۰۶ به خاطر حجم عجیب و غریب انتقادات.»
اما بخش عجیب ماجرا سرنوشت آن نوار ویدیویی است. عادل با حسرت ادامه میدهد: «من آن مصاحبه را ضبط کردم و فرستادم تهران، اما گفتند گم شده است! من هنوز هم بابت این موضوع ناراحتم و افسوس میخورم. بزرگترین بازیکن تاریخ ایران با آن همه افتخار، حتی یک بازی خداحافظی هم برایش برگزار نکردند.»
این صحبتهای عادل فردوسیپور با واکنش خونسرد، اما تلخ و کنایهآمیز علی دایی مواجه شد. اسطوره فوتبال ایران با همان لبخند معروف و لحنی معنادار، جملهای گفت که عمق فاجعه مدیریتی را نشان میداد: “توی این مملکت دکل نفتی گم میشه! چه برسه به یک ویدئو!”
