رقابت بورس‌هاي تهران و دوبي: از كالاها تا فناوري
بورس اوراق بهادار تهران (TSE) و بازار مالي دوبي (DFM)، دو نهاد كليدي در بازارهاي سرمايه خاورميانه، بازتاب‌دهنده ويژگي‌هاي متمايز اقتصاد ايران و امارات متحده عربي هستند.
بورس اوراق بهادار تهران (TSE) و بازار مالي دوبي (DFM)، دو نهاد كليدي در بازارهاي سرمايه خاورميانه، بازتاب‌دهنده ويژگي‌هاي متمايز اقتصاد ايران و امارات متحده عربي هستند.
بورس تهران، با بيش از پنج دهه فعاليت، ريشه در اقتصاد متمركز ايران دارد و عمدتا به سرمايه‌گذاران داخلي خدمت‌رساني مي‌كند. تحت نظارت سازمان بورس و اوراق بهادار ايران (SEO)، اين بازار بر صنايع كالايي نظير پتروشيمي، فلزات اساسي و خودروسازي متمركز است. وابستگي به اقتصاد داخلي، همراه با تورم بالا، نوسانات ارزي و محدوديت‌هاي ناشي از تحريم‌هاي بين‌المللي، اين بازار را به فضايي پرريسك با نقدشوندگي محدود تبديل كرده است. رشدهاي مقطعي، اغلب در دوره‌هاي ثبات ارزي يا كاهش تنش‌هاي سياسي رخ مي‌دهد، اما نااطميناني‌هاي ژئوپليتيكي و خروج سرمايه‌هاي حقيقي، نوسانات را تشديد مي‌كنند. بورس تهران (TSE) براي سرمايه‌گذاران داخلي با تحمل ريسك بالا، فرصت‌هايي چالش‌برانگيز اما بالقوه سودآور ارايه مي‌دهد.
بازار مالي دوبي (DFM)، در مقابل، بخشي از استراتژي امارات براي جايگاه‌سازي به عنوان مركز مالي جهاني است. اين بازار، با تعداد كمتري شركت اما تنوع‌بخشي بالا، تحت نظارت سازمان اوراق بهادار امارات (SCA) و مقامات مالي دوبي (DFSA) فعاليت مي‌كند. اين نهاد سرمايه‌گذاران خارجي و نهادي را جذب مي‌كند و با هم‌افزايي با پلتفرم‌هايي مانند ناسداك دوبي (Nasdaq Dubai)، كه بر اوراق بين‌المللي متمركز است، از ثبات و نقدشوندگي بيشتري برخوردار است. زيرساخت‌هاي ديجيتال پيشرفته و انطباق با استانداردهاي جهاني، بازار مالي دوبي (DFM) را به مقصدي جذاب براي سرمايه‌گذاري فرامرزي تبديل كرده است.
عملكرد بورس تهران (TSE) به شدت تحت‌تاثير متغيرهاي داخلي مانند سياست‌هاي پولي بانك مركزي، تنش‌هاي ژئوپليتيكي و محدوديت‌هاي صادراتي، به ويژه وابستگي به بازارهاي صادراتي مانند چين، قرار دارد. رفتار سرمايه‌گذاران حقيقي، كه بخش عمده معاملات را هدايت مي‌كنند، بازار را به سوي رشدهاي كوتاه‌مدت يا افت‌هاي سنگين سوق مي‌دهد. در مقابل، بازار مالي دوبي (DFM) با تكيه بر ثبات سياسي و اقتصاد غيرنفتي امارات، رشدي پايدار و پيش‌بيني‌پذير را تجربه مي‌كند. عرضه‌هاي اوليه (IPO) موفق در بخش‌هاي فناوري و خدمات، همراه با جذب سرمايه‌گذاران خارجي، اين بازار را به فضايي باثبات و پويا تبديل كرده است. بورس تهران (TSE) به صنايع كالايي وابسته است كه آن را به قيمت‌هاي جهاني و محدوديت‌هاي صادراتي حساس مي‌كند. شركت‌هاي بزرگ، كه اغلب تحت نفوذ سياست‌هاي كلان دولتي هستند، سودآوري‌شان به عوامل خارجي مانند بازارهاي صادراتي گره خورده است.
بازار مالي دوبي (DFM)، در مقابل، بر بخش‌هاي غيرنفتي نظير املاك، خدمات مالي و گردشگري متمركز است كه مقاومت آن را در برابر شوك‌هاي نفتي افزايش مي‌دهد، هر چند به ركود جهاني در اين بخش‌ها حساس است. ابزارهاي مالي بورس تهران (TSE)، شامل صندوق‌هاي قابل معامله (ETF) و اوراق مشتقه ساده، تحت مقررات سختگيرانه محدود است و انعطاف‌پذيري كمي ارايه مي‌دهد. بازار مالي دوبي (DFM)، با ابزارهاي پيشرفته مانند سكوك، مشتقات پيچيده و پلتفرم‌هاي معاملات الكترونيكي، امكان معاملات فرامرزي را تسهيل مي‌كند. چشم‌انداز بورس تهران (TSE) در پاييز ۱۴۰۴ به كاهش تنش‌هاي ژئوپليتيكي و اصلاحات ارزي وابسته است. تورم بالا و تحريم‌ها ريسك‌هاي اصلي هستند كه مي‌توانند نوسانات را تداوم بخشند. اين بازار براي سرمايه‌گذاران داخلي پرريسك اما بالقوه سودآور است. بازار مالي دوبي (DFM)، با اقتصاد غيرنفتي، جذب سرمايه‌گذاري خارجي و تمركز بر فناوري، چشم‌اندازي روشن‌تر ارايه مي‌دهد، هر چند به تحولات جهاني در املاك و گردشگري حساس است. بورس تهران (TSE) فرصتي براي سرمايه‌گذاران داخلي ريسك‌پذير است، درحالي كه بازار مالي دبي (DFM) مقصدي امن براي سرمايه‌گذاري جهاني فراهم مي‌كند.
