کارگر افغان، راز قتل پیمانکار ایرانی را فاش کرد

 آبان ماه سال ۱۴۰۱ رسیدگی به پرونده قتل یک پیمانکار ساختمان در محله نبرد شمالی با اعلام از سوی برادرش در دستور کار تیم جنایی قرار گرفت.به این ترتیب ماموران جنایی به همراه کارآگاهان اداره دهم پلیس آگاهی تهران در محل وقوع جنایت یعنی منزل مسکونی مقتول به نام ناصر حاضر شدند.

بررسی‌های ابتدایی حکایت از آن داشت که ساعتی قبل از کشف جسد، برادر مقتول وارد خانه او شده و با جسد غرق در خون او مواجه شده بود.به این ترتیب نخستین کسی که تحت تحقیقات قرار گرفت برادر ناصر بود که به ماموران جنایی گفت:«برادرم پیمانکار ساختمان بود و با کارگران ایرانی و افغان زیادی کار می‌کرد.امروز از صبح چندین بار با او تماس گرفتم و هر بار جواب نداد.

ابتدا فکر کردم که شاید درگیر کار است اما وقتی باز هم تماسی با من نگرفت نگران شدم و به خانه‌اش مراجعه کردم. زنگ در را زدم و در را هم باز نکرد. دیگر اینقدر نگران شده بودم که تصمیم گرفتم در را بشکنم. به محض باز شدن در با جسد غرق در خون برادرم مواجه شدم که کف هال خانه افتاده بود. من احتمال می‌دهم که قتل برادرم کار یکی از کارگران باشد چون امور مالی آنها وابسته به برادرم بود و برادر من به جز همکارانش با هیچ کس دیگری مراوده نداشت.»

با اطلاعاتی که برادر مقتول در اختیار ماموران قرار داد،‌تحقیقات برای یافتن ردی از عامل جنایت آغاز شد.با توجه به شغل مقتول نخستین افرادی که تحت بازجویی قرار گرفتند کارگرانی بودند که با ناصر کار می‌کردند.در ابتدا تعدادی از آنها شناسایی شده و یک به یک تحت تحقیقات و بازجویی‌های مکرر قرار گرفتند اما بی‌گناهی هر کدام با ادله‌ای که به دست می‌آمد به اثبات رسید و آزاد شدند.

تا اینکه ماموران به یکی از کارگران به نام وهاب رسیدند که به تازگی به صورت غیرقانونی از افغانستان به ایران آمده و مشغول کار شده بود.او که در ابتدا منکر هرگونه ارتباط با قتل ناصر بود نتوانست اثبات کند که در زمان وقوع قتل کجا بوده و چه می‌کرده است. همچنین اظهارات ضد و نقیض وهاب سبب شد شک ماموران نسبت به او بیشتر برانگیخته شود.

به این ترتیب بازجویی‌های فنی تخصصی آغاز شد و سرانجام وهاب لب به اعتراف گشود و به قتل ناصر اعتراف کرد.در همین حال مشخص شد که بعد از قتل ناصر، از منزل او حدود بیست میلیون تومان پول نقد به همراه کارت بانکی‌اش سرقت شده است.در ادامه تحقیقات مشخص شد که وهاب با سرقت کارت بانکی مقتول برای خالی کردن کارت، اقدام به خرید یک دستگاه گوشی تلفن همراه کرده است.

 اعترافات ابتدایی 
متهم بعد از اعتراف به قتل در اظهارات اولیه خود درباره انگیزه‌اش از قتل گفت:«برای من در جریان کار مشکلی پیش آمده بود که شب حادثه ناصر به من گفت برای صحبت درباره آن مشکل به خانه‌اش بروم. وقتی به آنجا رسیدم او به من مشروب داد.

اما در مشروب داروی خواب‌آور ریخته بود و باعث شد که بیهوش شوم. وقتی به هوش آمدم متوجه شدم که به من تجاوز کرده است. او قصد داشت بار دیگر هم به من تجاوز کند که این بار من با چاقویی که همراه داشتم به او حمله کردم و ضرباتی وارد کردم تا از مهلکه فرار کنم.»

متهم با دستور بازپرس جنایی به پزشکی قانونی معرفی شد اما بعد از معاینه مشخص شد ادعای او در مورد اینکه مورد تجاوز قرار گرفته بود کذب بوده است.با تکمیل روند قانونی، پرونده برای رسیدگی به شعبه یازدهم دادگاه کیفری یک استان تهران ارجاع شد و متهم پای میز محاکمه رفت.

 در دادگاه
در ابتدای جلسه رسیدگی اولیای دم تقاضای قصاص متهم را کردند و متهم در دفاع از خود گفت:«مقتول به من تجاوز کرده بود و من در آن لحظه فکر کردم او مهدورالدم است.برای همین او را کشتم.»قاضی به او گفت:«اما موضوع تجاوز تائید نشده و از طرفی اگر انگیزه تو از قتل این بود چرا دست به سرقت از مقتول زدی؟»

متهم گفت:«من انگیزه دیگری نداشتم.» قضات دادگاه بعد از شنیدن دفاعیات متهم وارد شور شده و وهاب را به قصاص محکوم کردند.