احتمال مهاجرت گاز ايران به قطر؛ تحريم مقصر اصلي!

تحليلگر حوزه بالادستي صنعت نفت گفت: قطر تثبيت توليد گاز را در دستور كار دارد كه فشار گاز توليدي را بالا مي‌برد تا پالايشگاه‌ها و واحدهاي توليد ال‌ان‌جي استمرار توليد داشته باشند و اين اقدام طرف قطري روي بخش ايران با افت فشار و مهاجرت گاز در بلوك‌هاي مرزي تاثير دارد.

حسن بويري در گفت‌وگو با ايلنا، درباره اجراي پروژه‌هاي فشار افزايي گاز از جمله تاسيسات پلتفرمي در حوزه ميدان گازي گنبد شمالي كشور قطر و تاثير آن بر ميدان گازي پارس جنوبي ايران اظهارداشت: با توجه به اينكه هم قطر و هم ايران برداشت توليد گاز دارند و هر دو هم در حداكثر توليد هستند به‌طور متوسط سالانه حدود ۵ درصد افت توليد خواهيم داشت كه ناشي از افت فشار مخزن پارس جنوبي در ايران و گنبد شمالي در قطر است و بيشترين افت فشار نيز در بلوك‌هاي مرزي است.

تحليلگر حوزه بالادستي صنعت نفت افزود: قطر فعلا در بحث فشارافزايي گاز جلوتر از ايران است و در يك هاب پيشرفت فيزيكي خوبي دارد كه ظرف ۱.۵ تا ۲ سال آينده در مدار توليد قرار مي‌گيرد. 

وي با بيان اينكه احتمالا قطر اولين هاب فشار افزايي را در مرز مشترك با ايران مستقر مي‌كند، تاكيد كرد: قطر تثبيت توليد گاز را در دستور كار دارد كه فشار گاز توليدي را بالا مي‌برد تا پالايشگاه‌ها و واحدهاي توليد ال‌ان‌جي اسمترار توليد داشته باشند و اين اقدام طرف قطري روي بخش ايران با افت فشار و مهاجرت گاز در بلوك‌هاي مرزي تاثير دارد. بنابراين ما هم بايد با اولويت كاري پروژه‌هاي فشار افزايي را در دستور كار قرار دهيم.

وي با بيان اينكه در حال حاضر توليد گاز قطر كماكان با ايران مساوي است، گفت: همه فازهاي پارس جنوبي جز فاز ۱۱ كه بخشي از آن در مدار توليد است، توليدي هستند و باتوجه به اينكه ۳۵ درصد مخزن سمت ايران است تقريبا توليد ايران با قطر كه ۶۵ درصد مخزن را در اختيار دارد برابر است و اين كار بزرگي است كه در ۲۰ سال گذشته انجام شده است، اكنون نيز بايد با همان شدتي كه در همه دولت‌هاي گذشته ظرف ۲۰ سال گذشته طرح‌هاي پارس جنوبي در اولويت بود پروژه‌هاي فشار افزايي هم در اولويت كاري قرار گيرد. 

بويري بيان داشت: در حوزه فشار افزايي؛ تامين منابع مالي و مباحث فني و تكنولوژي كليدواژه هستند در بخش فني بايد از شركاي خارجي استفاده شود و باتوجه به اينكه در شرايط تحريم قرار داريم و منابع مالي محدود است، در اين شرايط از ۷ هابي كه براي فشارافزايي تعريف شده ابتدا هاب‌هايي كه در مرز قطر قرار دارند را در اولويت كاري قرار دهيم تا از مهاجرت گاز جلوگيري شود و سپس به تدريج هاب‌هاي داخل سرزميني را در اولويت دوم قرار دهيم. 

وي تصريح كرد: ما يك هاب فشارافزايي هم در بخش خشكي تعريف كرده‌ايم كه اين هاب زودتر از هاب‌هاي دريايي وارد مدار بهره‌برداري قرار مي‌گيرد. البته از نظر فني، تدوام تثبيت توليد گاز از هاب‌هاي فشارافزايي در دريا بسيار بيشتر از فشار افزايي در بخش خشكي است بنابراين اولويت، اجراي تاسيسات تقويت فشار در دريا است تا بتوان تثبيت توليد گاز را در برنامه ۲۰ تا ۲۵ سال آينده داشته باشيم و بتوانيم تامين پايدار گاز مصرفي كشور را در بخش‌هاي صنعتي، نيروگاهي، پتروشيمي، خانگي و تجاري انجام دهيم.

تحليلگر حوزه بالادستي صنعت نفت درباره دليل تاخير در اجراي سكوي‌هاي فشارافزايي پارس جنوبي توضيح داد: ايران براي اولين‌بار تاسيسات تقويت فشار گاز در دريا را اجرا مي‌كند و كشور قطر ۱.۵ تا ۲ سال آينده اين تاسيسات را وارد مدار توليد مي‌كند، در تاخير ايران شرايط تحريم نقش اصلي را داشته است اما با توجه به استراتژي جديد شركت ملي نفت ايران ابتدا تاسيسات تقويت فشار بخش خشكي وارد مدار توليد مي‌شود و همزمان روي تاسيسات دريايي هم كار شروع شده است. 

وي ابراز اميدواري كرد كه با اولويت‌بندي اجراي پروژه‌هاي فشار افزايي در بلوك‌هاي مرزي؛ بتوانيم ظرف يك سال آينده عمليات اجرايي را شروع كنيم.

تحليلگر حوزه بالادستي صنعت نفت در ادامه با بيان اينكه اجراي پروژه‌هاي فشارافزايي بايد در اولويت اول كشور قرار گيرد، افزود: ما بايد تلاش كنيم همان‌گونه كه طي ۲۰ سال گذشته توسعه فازهاي پارس جنوبي در شرايط تحريم‌ها تكميل شدند با يك همت ملي مي‌توان ظرف ۵ تا ۶ سال آينده به تدريج تاسيسات فشارافزايي را در مدار توليد قرار دهيم.

وي در ادامه درباره ناترازي گاز در فصل زمستان سال جاري نيز گفت: پيش‌بيني اين است كه حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ ميليون متر مكعب در روز در اوج پيك زمستان ناترازي داشته باشيم، عمده توليد گاز در فصل زمستان در بخش خانگي مصرف مي‌شود و ما در ۴ ماه انتهايي سال از آذر تا ۲۰ اسفند ناترازي خواهيم داشت براي حل اين مشكل؛ بخشي از فاز ۱۱ به تدريج وارد مدار توليد مي‌شود و بخشي ديگر هم از چاه‌هاي درون‌ميداني تحت عنوان ۴ بسته كاري كه در حال حفاري هستند به تدريج وارد مدار توليد مي‌شوند و به اين ترتيب بخشي از ناترازي گاز جبران مي‌شود اما در هر حال اگر الگوي مصرف گاز مديريت نشود، فاصله عرضه و تقاضا بيش از سال قبل خواهد بود و ممكن است كشور در شرايط بحراني قرار گيرد.