از تهديد تا تاب‌آوري در مسير ايمني
گسترش سريع محيط‌هاي ابري تركيبي و چند ابري در سال‌هاي اخير، فرصت‌هاي گسترده‌اي براي سازمان‌ها فراهم كرده است، اما اين توسعه همزمان با پيچيدگي‌هاي امنيتي تازه‌اي همراه بوده كه مديريت آنها را دشوار مي‌سازد.
گسترش سريع محيط‌هاي ابري تركيبي و چند ابري در سال‌هاي اخير، فرصت‌هاي گسترده‌اي براي سازمان‌ها فراهم كرده است، اما اين توسعه همزمان با پيچيدگي‌هاي امنيتي تازه‌اي همراه بوده كه مديريت آنها را دشوار مي‌سازد. گزارش «وضعيت امنيت ابري ۲۰۲۵» كه توسط Cybersecurity Insiders با همكاري Fortinet منتشر شده، تصويري جامع از اين تحولات ارايه مي‌دهد و با تكيه بر نظرات بيش از ۸۰۰ متخصص امنيت سايبري نشان مي‌دهد كه كمبود مهارت، نگراني‌هاي مرتبط با انطباق و پيكربندي‌هاي نادرست، اصلي‌ترين دغدغه‌هاي سازمان‌ها هستند. در چنين شرايطي، بهره‌گيري از ابزارهاي نوين و رويكردهاي استراتژيك نه يك انتخاب، بلكه ضرورتي اجتناب‌ناپذير به شمار مي‌آيد.
رشد پرشتاب محيط‌هاي ابري تركيبي و چند ابري
امروزه ديگر كمتر سازماني را مي‌توان يافت كه تنها به يك بستر ابري بسنده كند. بنا بر يافته‌هاي اين گزارش، بيش از هفتاد درصد سازمان‌ها از راهبردهاي چند ابري بهره مي‌گيرند و بيش از نيمي از آنها محيط‌هاي تركيبي را انتخاب كرده‌اند. اين رويكرد از يك سو امكان افزايش انعطاف‌پذيري و تاب‌آوري در برابر اختلالات را فراهم مي‌كند و از سوي ديگر فرصت‌هاي تازه‌اي براي بهبود عملكرد و كاهش هزينه‌ها ايجاد مي‌نمايد. با اين حال، هرچه سازمان‌ها بيشتر به سمت تنوع در ارايه‌دهندگان ابري مي‌روند، پيچيدگي‌هاي امنيتي نيز افزايش مي‌يابد. مديريت يكپارچه سياست‌ها، هماهنگي ميان پلتفرم‌ها و مقابله با تهديدات متنوع، اكنون به دغدغه اصلي مديران امنيتي بدل شده است.
امنيت و انطباق؛ مانعي در مسير تحول ديجيتال
يكي از مهم‌ترين يافته‌هاي گزارش، جايگاه امنيت و انطباق به عنوان بزرگ‌ترين مانع در مسير پذيرش كامل ابر است. حدود شصت درصد سازمان‌ها اين مساله را دغدغه اصلي خود معرفي كرده‌اند. قوانين سخت‌گيرانه‌اي همچون GDPR در اروپا يا CCPA در امريكا موجب شده شركت‌ها همواره نگران باشند كه داده‌هايشان به شكل ايمن نگهداري نمي‌شود يا فرآيندهايشان با الزامات قانوني هم‌راستا نيست. افزون بر اين، پيكربندي‌هاي نادرست و دسترسي‌هاي بيش از حد، ريسك نقض داده را تشديد مي‌كند. بنابراين سازمان‌ها در نقطه‌اي قرار گرفته‌اند كه ناچارند ميان سرعت تحول ديجيتال و اطمينان از امنيت، توازن برقرار كنند؛ امري كه بدون ابزارهاي پيشرفته و سياست‌گذاري دقيق ممكن نيست.
كمبود مهارت‌هاي تخصصي؛ چالشي جهاني
مساله ديگري كه به‌شدت مورد توجه گزارش قرار گرفته، كمبود نيروي متخصص امنيت ابري است. بيش از سه‌چهارم سازمان‌ها اذعان كرده‌اند كه تيم‌هايشان فاقد دانش كافي براي استقرار و مديريت موثر ابزارهاي بومي ابري هستند. اين كمبود تنها به جنبه فني محدود نمي‌شود، بلكه به‌ويژه در حوزه‌هايي همچون DevSecOps، امنيت كانتينرها و مديريت هويت و دسترسي نمود پيدا كرده است. همين ضعف موجب شده توانايي سازمان‌ها در تشخيص و پاسخ بلادرنگ به تهديدات به‌شدت محدود باشد. تنها حدود يك‌سوم شركت‌ها به توانايي خود در شناسايي تهديدات در لحظه و واكنش سريع اطمينان دارند، كه اين خود زنگ خطري جدي براي تاب‌آوري ديجيتال به شمار مي‌رود. در چنين فضايي، سرمايه‌گذاري در آموزش و پرورش نيروهاي متخصص بيش از هر زمان ديگري ضرورت يافته است.
حركت به سوي پلتفرم‌هاي يكپارچه امنيت ابري
پراكندگي ابزارهاي امنيتي در محيط‌هاي چند ابري سبب شده بسياري از سازمان‌ها در ايجاد هماهنگي ميان اين ابزارها ناكام بمانند. بيش از چهل درصد پاسخ‌دهندگان گزارش، عدم توانايي در ادغام راهكارهاي مختلف را يكي از مشكلات اصلي خود معرفي كرده‌اند. همين مساله سبب افزايش تمايل سازمان‌ها به پلتفرم‌هاي يكپارچه شده است. نزديك به همه شركت‌ها اعلام كرده‌اند كه ترجيح مي‌دهند به‌جاي مجموعه‌اي از ابزارهاي پراكنده، از پلتفرمي واحد با داشبورد مركزي استفاده كنند. چنين پلتفرم‌هايي علاوه بر ساده‌سازي مديريت، امكان ديد عميق‌تر نسبت به تهديدات و واكنش سريع‌تر در برابر حملات را فراهم مي‌سازند.
فناوري‌هاي نوين در خط مقدم دفاع سايبري
يكي از نكات برجسته گزارش، معرفي و بررسي فناوري‌هايي است كه هر يك نقش خاصي در تقويت امنيت ابري ايفا مي‌كنند. براي نمونه، مديريت وضعيت امنيت ابري يا CSPM ابزاري است كه پيكربندي‌هاي نادرست را شناسايي كرده و به‌طور مستمر بر زيرساخت نظارت دارد. پلتفرم حفاظت از برنامه‌هاي بومي ابري يا CNAPP نيز با ادغام قابليت‌هاي مختلف، از مرحله توسعه تا زمان اجرا از بارهاي كاري محافظت مي‌كند. در كنار اين‌ها، CWPP مسوول ايمن‌سازي بارهاي كاري متنوع، DSPM وظيفه شناسايي و حفاظت داده‌هاي حساس، و CDR مامور تشخيص سريع تهديدات در محيط‌هاي ابري است. همچنين فناوري CIEM با تمركز بر مديريت دقيق مجوزها، اصل حداقل امتياز را اجرايي مي‌كند. اين ابزارها زماني بيشترين اثرگذاري را دارند كه به‌صورت يكپارچه و هماهنگ مورد استفاده قرار گيرند، چرا كه استفاده جداگانه از آنها ممكن است خود به منبع جديدي از پيچيدگي بدل شود.
اتوماسيون و نقش آن در كاهش ريسك‌ها
پيكربندي‌هاي نادرست از جمله متداول‌ترين تهديدهاي امنيتي در فضاي ابري محسوب مي‌شوند. بر همين اساس، دو سوم سازمان‌ها يا در حال استفاده از ابزارهاي خودكار براي اصلاح اين خطاها هستند يا در آينده نزديك چنين برنامه‌اي دارند. خودكارسازي فرآيندها به‌ويژه از طريق ابزارهايي مانند CSPM و رويكرد Policy-as-Code موجب مي‌شود ريسك‌ها پيش از بروز حادثه شناسايي و برطرف شوند. اين روش علاوه بر صرفه‌جويي در زمان و هزينه، دقت تشخيص را افزايش داده و به تيم‌هاي امنيتي امكان مي‌دهد منابع خود را بر تهديدات پيچيده‌تر متمركز كنند .
حفاظت از داده‌ها در جريان انتقال
با توجه به اينكه در محيط‌هاي چند ابري، داده‌ها به‌طور مداوم ميان پلتفرم‌ها جابه‌جا مي‌شوند، حفاظت از آنها به مساله‌اي حياتي بدل شده است. بيش از نيمي از سازمان‌ها اعلام كرده‌اند كه امنيت داده و حريم خصوصي از اصلي‌ترين نگراني‌هاي آنهاست. در اين زمينه، ابزارهاي DSPM مي‌توانند ديد جامعي از جريان داده‌ها ارايه دهند، خطرات احتمالي را شناسايي كنند و از دسترسي‌هاي غيرمجاز جلوگيري كنند. اهميت اين مساله در صنايعي كه با اطلاعات حساس سروكار دارند، همچون بانكداري و سلامت، دوچندان است؛ چرا كه هرگونه نقض داده در اين حوزه‌ها مي‌تواند تبعات سنگيني به همراه داشته باشد.
امنيت برنامه‌هاي كاربردي؛ اولويتي رو به رشد
افزايش استفاده از ميكروسرويس‌ها، كانتينرها و معماري‌هاي بدون سرور سبب شده امنيت در سطح برنامه‌هاي كاربردي به يكي از اولويت‌هاي اصلي سازمان‌ها بدل شود. بسياري از شركت‌ها در نظر دارند از پلتفرم‌هاي حفاظتي جامع بهره بگيرند تا امنيت برنامه‌ها از مرحله طراحي تا استقرار تضمين شود. در اين مسير، راهكارهايي مانند CNAPP و CWPP نقش مهمي در يكپارچه‌سازي امنيت چرخه عمر برنامه‌ها دارند و مي‌توانند از بروز آسيب‌پذيري در زمان اجرا جلوگيري كنند.
مديريت هويت و دسترسي؛ گلوگاهي حساس
يكي ديگر از چالش‌هاي پرتكرار در گزارش، مديريت هويت و كنترل دسترسي است. در محيط‌هاي ابري توزيع‌شده، حفظ انسجام در سياست‌هاي دسترسي دشوار است و همين امر به يكي از نقاط ضعف امنيتي بدل مي‌شود. نزديك به شصت درصد سازمان‌ها با اين مشكل دست به گريبان‌اند. به‌كارگيري پلتفرم‌هاي هويت يكپارچه و استفاده از فناوري CIEM به سازمان‌ها كمك مي‌كند تا ضمن كاهش خطر سوءاستفاده از مجوزهاي اضافي، اصل حداقل امتياز را در سراسر محيط‌هاي ابري خود پياده‌سازي كنند.
سرمايه‌گذاري رو به افزايش در امنيت ابري
داده‌هاي گزارش نشان مي‌دهد كه به‌طور ميانگين بيش از يك‌سوم بودجه امنيتي سازمان‌ها به امنيت ابري اختصاص يافته و بيش از شصت درصد شركت‌ها قصد دارند اين بودجه را در سال آينده افزايش دهند. اين روند حاكي از آن است كه امنيت ابري به بخشي جدايي‌ناپذير از راهبردهاي كلي كسب‌وكارها بدل شده است. در جهاني كه تحولات ديجيتال با سرعتي بي‌سابقه پيش مي‌رود، چنين سرمايه‌گذاري‌هايي ديگر انتخابي اختياري نيستند، بلكه لازمه بقا و رشد محسوب مي‌شوند.
تصويري روشن از مسير پيش روي سازمان‌ها
گزارش «وضعيت امنيت ابري ۲۰۲۵» تصويري روشن از مسير پيش روي سازمان‌ها ارايه مي‌دهد. استفاده روزافزون از محيط‌هاي چند ابري و تركيبي، اگرچه مزاياي فراواني از جمله انعطاف‌پذيري و تاب‌آوري به همراه دارد، اما همزمان چالش‌هاي امنيتي متعددي را نيز پديد آورده است. كمبود مهارت‌هاي تخصصي، پيكربندي‌هاي نادرست، مشكلات مربوط به انطباق و فقدان هماهنگي ميان ابزارهاي امنيتي از مهم‌ترين اين چالش‌ها هستند. راه برون‌رفت از اين وضعيت در چند محور خلاصه مي‌شود: حركت به سمت پلتفرم‌هاي يكپارچه، بهره‌گيري از ابزارهاي نوين مانند CSPM و CNAPP، اتوماسيون فرآيندهاي امنيتي، سرمايه‌گذاري در آموزش نيروهاي انساني و تقويت سياست‌هاي دسترسي و حفاظت داده‌ها. در نهايت، سازمان‌هايي كه بتوانند اين راهبردها را به‌طور موثر به كار گيرند، نه‌تنها دارايي‌هاي حياتي خود را محافظت خواهند كرد، بلكه قادر خواهند بود با اطمينان و سرعت بيشتري مسير تحول ديجيتال را طي كنند. در دنيايي كه سرعت تغييرات فناورانه هر روز بيشتر مي‌شود، امنيت ابري ديگر يك گزينه فرعي نيست، بلكه شالوده‌اي است كه آينده پايدار و موفقيت‌آميز هر كسب‌وكاري بر آن استوار خواهد بود.
