افسردگي پس از زايمان و ضرورتهاي درماني و حمايتي
افسردگي پس از زايمان، يكي از شايعترين اختلالات خلقي در ميان زنان است كه ميتواند سلامت مادر و نوزاد را بهطور همزمان تهديد كند. به گفته عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشكي شيراز، لزوم شناسايي زودهنگام، درمان مناسب و حمايت خانوادگي و اجتماعي ميتواند در جلوگيري از تشديد علائم افسرگي و حفظ سلامت مادر و نوزاد موثر باشد.
افسردگي پس از زايمان، يكي از شايعترين اختلالات خلقي در ميان زنان است كه ميتواند سلامت مادر و نوزاد را بهطور همزمان تهديد كند. به گفته عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشكي شيراز، لزوم شناسايي زودهنگام، درمان مناسب و حمايت خانوادگي و اجتماعي ميتواند در جلوگيري از تشديد علائم افسرگي و حفظ سلامت مادر و نوزاد موثر باشد.
«پروين يداللهي»، دكتراي تخصصي بهداشت باروري و عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشكي شيراز گفت: افسردگي پس از زايمان، حالتي فراتر از نوسانات خلقي معمول است كه اغلب علائم بيماري از ۱۰ تا ۱۴ روز پس از زايمان ظاهر ميشود. وي با اشاره به عوامل مختلف بروز افسردگي پس از زايمان در مادران، بيان كرد: تغييرات شديد هورموني پس از زايمان يكي از عوامل ابتلا به اين بيماري است. جفت جنين در دوران بارداري هورمونهايي ترشح ميكند كه نقش مهمي در ايجاد حس آرامش و شادي دارد، اما پس از زايمان و خروج جفت، اين سطح هورمونها بهشدت كاهش مييابد و همين ميتواند آغازگر اختلال خلقي باشد. عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشكي شيراز با تأكيد بر نقش تنشهاي خانوادگي، فشارهاي اقتصادي، كمبود حمايتهاي اجتماعي و عوامل فرهنگي در تشديد علائم افسردگي، ادامه داد: مادراني كه سابقه ابتلا به افسردگي يا ديگر اختلالات روانپزشكي دارند يا بارداري اول را تجربه ميكنند، بيشتر در معرض اين نوع افسردگي قرار دارند؛ همچنين بستري طولانيمدت مادر باردار به دليل بيماريهاي مزمني همچون ديابت كنترل نشده، پره اكلامپسي، زايمان زودرس و ساير بيماريها ميتواند زمينهساز بروز افسردگي پس از زايمان شود.
يداللهي با اشاره به اهميت تشخيص بهموقع افسردگي پس از زايمان گفت: علائمي مانند خستگي شديد، بيخوابي يا خواب زياد، اضطراب مداوم نسبت به سلامت نوزاد، از دست دادن انگيزه براي فعاليتهاي قبلي، احساس گناه، احساس بيكفايتي در نقش مادري، كاهش تمركز و اختلال در تصميمگيري، ازجمله نشانههاي افسردگي هستند كه بايد جدي گرفته شوند. اين متخصص بهداشت باروري، بر شناسايي زودهنگام و ارجاع به روانپزشك تاكيد كرد و افزود: گفتوگو با مادر، آموزش به اعضاي خانواده و آگاهيبخشي درباره اين اختلال، از گامهاي اوليه و بسيار موثر براي كمك به درمان اين بيماري است.
به گفته اين عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشكي شيراز، درمان افسردگي پس از زايمان چندوجهي است كه شامل رواندرماني، مشاورههاي فردي يا گروهي، درمان شناختيرفتاري (CBT) و دارودرماني با تجويز روانپزشكي است. وي استفاده از درمانهاي مكمل مانند پيادهروي منظم، يوگا، مديتيشن، تمرينات تنفسي، رژيم غذايي سالم و پرهيز از مصرف مواد قندي را در بهبود حال مادر بسيار موثر دانست و اظهار كرد: همچنين حضور در گروههاي حمايتي، مشاوره خانوادگي و دريافت حمايت عاطفي از اطرافيان، از ديگر اركان مهم در مسير درمان اين اختلال است.
