انقلاب در صندوقهاي كالايي
مدير بازارهاي مشتقه و ابزارهاي نوين مالي بورس كالا گفت: تصميم مهم امروز سازمان بورس با تلاشهاي مستمر و كارشناسي دقيق رقم خورد كه با هدف توسعه ابزارهاي مالي، ارتقاي شفافيت و افزايش تنوع در فرصتهاي سرمايهگذاري انجام شده است؛ ما در بورس كالا، اين گام را به عنوان نقطه عطفي در مسير تكامل بازارهاي كالايي ميبينيم.
رحمان آراسته، مدير بازارهاي مشتقه و ابزارهاي نوين مالي بورس كالا گفت: تصميم مهم امروز سازمان بورس با تلاشهاي مستمر و كارشناسي دقيق رقم خورد كه با هدف توسعه ابزارهاي مالي، ارتقاي شفافيت و افزايش تنوع در فرصتهاي سرمايهگذاري انجام شده است؛ ما در بورس كالا، اين گام را به عنوان نقطه عطفي در مسير تكامل بازارهاي كالايي ميبينيم. او با اشاره به مزاياي مدل Multi-NAV گفت: امكان محاسبه خالص ارزش داراييها (NAV) به صورت جداگانه براي هر شاخه كالايي، انعطافپذيري بيسابقهاي براي مديران صندوق و سرمايهگذاران ايجاد ميكند. اين ساختار به صندوقها اجازه ميدهد در قالب يك نهاد مالي، چندين دارايي كالايي مانند طلا، نقره يا ساير كالاها را بهطور همزمان مديريت كنند، بدون آنكه سرمايهگذاران ناچار به ورود به تركيبهاي از پيش تعيينشده باشند. هر شاخه نماد و كد معاملاتي مجزاي خود را دارد و سرمايهگذار ميتواند دقيقا همان كالايي را انتخاب كند كه مدنظر دارد. آراسته افزود: به عنوان مثال، تركيب صندوقهاي طلا و نقره در قالب Multi-NAV، فرصت كمنظيري براي مديريت ريسك و افزايش بازده ايجاد ميكند. طلا بهطور سنتي به عنوان پشتوانهاي امن در برابر تورم و نوسانات اقتصادي شناخته ميشود، در حالي كه نقره علاوه بر ويژگيهاي مشابه طلا، كاربرد صنعتي گستردهاي دارد و ميتواند در دورههاي رشد اقتصاد جهاني، بازده بالاتري داشته باشد؛ اين تركيب، هم ثبات و هم پتانسيل رشد را براي سرمايهگذاران به ارمغان ميآورد. مدير بازارهاي مشتقه و ابزارهاي نوين مالي بورس كالا در ادامه با اشاره به برنامههاي توسعهاي بورس كالاي ايران گفت: در آيندهاي نزديك، گواهي سپرده كالايي روي داراييهايي همچون گندله، خودرو، ميلگرد، سرب و روي به فهرست داراييهاي گواهي سپرده بورس كالا اضافه خواهد شد. اين اقدام زمينه را براي راهاندازي صندوقهاي مبتني بر اين كالاها فراهم ميكند كه ميتواند نقش مهمي در تامين مالي گسترده براي توليدكنندگان ايفا كند. آراسته گفت: اين صندوقها علاوه بر ايجاد سرمايه در گردش، امكان سرمايهگذاري مستقيم و غيرمستقيم در فرآيند توليد را فراهم ميكنند و به اين ترتيب، پيوندي موثر ميان بازار سرمايه و بخش واقعي اقتصاد ايجاد ميشود.
