بررسي الزامات سرمايه‌گذاري در انرژي خورشيدي
در روزهايي كه گرماي تابستان بي‌رحمانه مي‌تابد و صداي غرش كولرها در خانه‌ها پيچيده، ناگهان با قطع برق، همه‌چيز به سكوتي خفه‌كننده فرو مي‌رود. اين روزها، واژه «خاموشي» نه فقط يك اتفاق ساده، بلكه نشانه‌اي از يك بحران عميق در زيرساخت‌هاي توليد انرژي برق در كشور است.
در روزهايي كه گرماي تابستان بي‌رحمانه مي‌تابد و صداي غرش كولرها در خانه‌ها پيچيده، ناگهان با قطع برق، همه‌چيز به سكوتي خفه‌كننده فرو مي‌رود. اين روزها، واژه «خاموشي» نه فقط يك اتفاق ساده، بلكه نشانه‌اي از يك بحران عميق در زيرساخت‌هاي توليد انرژي برق در كشور است. بحراني كه اگر با نگاهي عاقلانه و تصميم‌گيري‌هاي استراتژيك به آن پاسخ داده نشود، آينده‌اي تاريك‌تر از خاموشي‌هاي فعلي در انتظارمان خواهد بود و چه ناجي‌اي بهتر از خورشيد كه هر روز بي‌منت، ميليون‌ها وات انرژي بر سرمان مي‌تاباند؟ در سال‌هاي اخير، رشد بي‌رويه مصرف برق در كشور، در كنار فرسودگي زيرساخت‌هاي نيروگاهي و كمبود سرمايه‌گذاري در توسعه توليد، ما را در لبه پرتگاه بحران انرژي قرار داده است. مصرف بالاي خانگي، صنعتي، كشاورزي و البته كولرهاي گازي پرمصرف، تابستان‌ها را براي شبكه برق كشور به يك كابوس واقعي تبديل كرده است. از‌سوي ديگر، بسياري از نيروگاه‌هاي حرارتي ما با سوخت‌هاي فسيلي كار مي‌كنند كه نه‌تنها آلاينده‌اند، بلكه به‌شدت به منابع تجديدناپذير متكي هستند. اين منابع در حال پايان‌اند، يا بهره‌برداري از آنها ديگر صرفه اقتصادي ندارد. ايران با داشتن بيش از ۳۰۰ روز آفتابي در سال، جزو برترين كشورهاي جهان از نظر پتانسيل انرژي خورشيدي است. مناطقي چون يزد، كرمان، سيستان و بلوچستان، خراسان جنوبي، فارس، بوشهر و حتي بخش‌هايي از تهران، جزو نقاط طلايي توليد انرژي خورشيدي هستند. اين يعني ايران روي دريايي از نور زندگي مي‌كند، اما هنوز براي تبديل اين نور به انرژي پاك و پايدار، اقدامات لازم را به اندازه كافي انجام نداده است.
در نگاه اول، احداث نيروگاه خورشيدي ممكن است پرهزينه به نظر برسد، اما در مقايسه با نيروگاه‌هاي حرارتي و سوخت‌پايه، مزاياي آن بي‌شمار است. پايداري بالا، انرژي خورشيدي تجديدپذير است و هرگز تمام نمي‌شود. برخي از پيشرفته‌ترين كشورهاي جهان، همچون آلمان، چين، هند، امريكا و حتي كشورهاي همسايه ما مانند امارات و عربستان، ميلياردها دلار براي توسعه انرژي خورشيدي سرمايه‌گذاري كرده‌اند. اين كشورها دريافته‌اند كه آينده انرژي، آينده انرژي‌هاي پاك است. در واقع، آنها از هم‌اكنون براي دنياي بدون سوخت فسيلي آماده مي‌شوند. ايران نيز نبايد از اين قافله عقب بماند. تأخير در ورود جدي به عرصه انرژي خورشيدي به معناي از دست دادن فرصت‌هاي اقتصادي، زيست‌محيطي و ژئوپليتيكي خواهد بود. تدوين و اجراي برنامه ملي توسعه نيروگاه‌هاي خورشيدي با هدف توليد حداقل ۱۰ گيگاوات برق تا سال ۱۴۱۰ و حمايت مالي و قانوني از سرمايه‌گذاران بخش خصوصي، از‌جمله اعطاي تسهيلات كم‌بهره، معافيت‌هاي مالياتي و خريد تضميني برق و ترويج نصب پنل‌هاي خورشيدي خانگي و تجاري با يارانه‌هاي دولتي از‌جمله اقدامات مهم در‌خصوص عبور از بحران برق و بهره‌گيري از پتانسيل خورشيدي است. در جهاني كه بحران انرژي، تغييرات اقليمي و آلودگي هوا، چالش‌هاي جدي بشر هستند، انرژي خورشيدي نه فقط يك انتخاب، بلكه يك ضرورت است. احداث نيروگاه‌هاي خورشيدي در ايران، نه يك پروژه لوكس، بلكه يك پروژه حياتي براي آينده كشور است. بياييد نگذاريم در كشوري كه خورشيد اين‌‌چنين سخاوتمندانه مي‌تابد، مردمش در تاريكي خاموشي فرو بروند. بياييد به خورشيد ايمان بياوريم؛ ناجي خاموشي‌ها، منبع طلايي انرژي و چراغي براي مسير آينده.
