اقتصاد ايران و صنعت احداث
در روزهايي كه ايران از التهاب جنگ عبور كرده و دوباره در مسير بازسازي اميد قدم برمي‌دارد، بد نيست براي لحظه‌اي نگاهمان را از سياست و اخبار روز دور كنيم و به درون اين سرزمين بنگريم؛ به ياراني كه در تمام فرازوفرودها، بي‌ادعا، بي‌هياهو، اما با اراده، در كنار ايران ايستاده‌اند؛ صنعت احداث كشور؛ ارتش پياده توسعه ايران. شركت‌هاي پيمانكاري، مهندسان مشاور و متخصصان فني كشور، نه‌تنها سازندگان، بلكه معماران صبور آباداني بوده‌اند.
در روزهايي كه ايران از التهاب جنگ عبور كرده و دوباره در مسير بازسازي اميد قدم برمي‌دارد، بد نيست براي لحظه‌اي نگاهمان را از سياست و اخبار روز دور كنيم و به درون اين سرزمين بنگريم؛ به ياراني كه در تمام فرازوفرودها، بي‌ادعا، بي‌هياهو، اما با اراده، در كنار ايران ايستاده‌اند؛ صنعت احداث كشور؛ ارتش پياده توسعه ايران. شركت‌هاي پيمانكاري، مهندسان مشاور و متخصصان فني كشور، نه‌تنها سازندگان، بلكه معماران صبور آباداني بوده‌اند. از دل كوه و كوير تا مرزهاي دوردست، هر جا پلي بنا شد، شهري جان گرفت يا ويرانه‌اي پس از جنگ يا زلزله دوباره قد كشيد، صداي گام‌هاي اين ارتش خاموش شنيده شد، بي‌پرچم، بي‌تريبون، اما هميشه حاضر. سال‌هاست كه بودجه‌هاي عمراني كشور يا ناچيز بوده‌اند يا ناپايدار. در هياهوي تصميم‌گيري‌هاي اضطراري، سهم توسعه زيرساخت‌ها آب مي‌رود و نخستين قرباني كسري بودجه، پروژه‌هاي عمراني‌اند؛ رديف‌هايي كه يا تخصيص نمي‌يابند يا در نيمه‌راه رها مي‌شوند. اما در تمام اين سال‌ها، صنعت احداث كشور ايستاده ماند. بي‌حاشيه، بي‌صداي رسانه‌اي، اما با صبوري ملي. با سيلي صورت خود را سرخ نگه داشت تا چهره ايران رنگ اميد بگيرد. ايران بدون داشتن صنعت احداث توانمند، به آينده‌اي آباد نخواهد رسيد. هيچ برنامه توسعه‌اي بدون جاده‌اي كه آن را به حال پيوند دهد، و هيچ روياي ملي بدون مهندسي كه آن را ممكن كند، رنگ واقعيت نخواهد گرفت. صنعت احداث، فقط معمار آباداني نيست؛ بنيانگذار اعتماد، اشتغال و امنيت اقتصادي است. در جهان امروز، كشورها نه با زرادخانه‌ها، بلكه با توان ساختن‌شان شناخته مي‌شوند. سال‌هاست كه مهندسان، مشاوران و پيمانكاران ايراني، با همه دشواري‌ها ساختند و ماندند؛ نه از سر توقع، بلكه براي سربلندي اين كشور. اما اكنون وقت آن رسيده است كه اين فداكاري ديرين، پاسخي درخور دريافت كند.بهترين پاسخ، فراهم كردن زمينه‌اي براي همكاري پايدار با كشورهاي صاحب فناوري و شركت‌هاي معتبر جهاني در حوزه مهندسي و دانش فني است. مهندسي ايران براي پيشرفت بيشتر، نيازمند دسترسي به دانش روز و مشاركت در پروژه‌هاي بين‌المللي است؛ نيازي كه تنها از مسير روابط بين‌المللي فعال و رفع واقعي تحريم‌ها برآورده مي‌شود.
اگر امروز تصميم درستي بگيريم، هم دينمان را به نسل وفادار سازندگان اين كشور ادا كرده‌ايم و هم راه آينده را براي نسل‌هاي بعدي هموار ساخته‌ايم. ايران، با نيروي انساني متعهد و جامعه مهندسي سختكوش خود مي‌تواند فصل تازه‌اي از آباداني را آغاز كند، مشروط بر آنكه اين‌بار، اراده ملي، ديپلماسي توسعه و همكاري‌هاي بين‌المللي در كنار هم قرار گيرند.