هوش مصنوعي منجر به نابرابري جهاني شده است

رقابت بر سر «هوش مصنوعي» (AI) منجر به نابرابري جهاني ميان كشورهاي پيشتاز و كشورهاي ديگر شده است. به گزارش ايسنا، «هوش مصنوعي» يك شكاف ديجيتالي جديد ايجاد كرده است كه جهان را بين كشورهايي كه توان محاسباتي لازم براي ساخت سامانه‌هاي پيشرفته «هوش مصنوعي» را دارند و آنهايي كه ندارند، تقسيم مي‌كند. به نقل از فيوچريسم، اين هشدار بر اساس داده‌هاي جديد دانشمندان دانشگاه آكسفورد است كه توزيع قدرتمندترين مراكز داده جهان را نشان مي‌دهد. اين يك نگاه نادر است كه از لحاظ تاريخي، شركت‌ها و كشورها سعي كرده‌اند اطلاعات مربوط به اين تأسيسات را مخفي نگه دارند. مسوولان آشكار در اين رقابت، اتحاديه اروپا با ۲۸ مركز، ايالات متحده با ۲۶ مركز و چين با ۲۲ مركز هستند. آنها در مجموع، بيش از نيمي از مراكز داده داراي قابليت پردازش «هوش مصنوعي» در جهان را در خود جاي داده‌اند و در كل، تنها ۳۲ كشور داراي تأسيساتي با توان محاسباتي لازم براي اجراي سامانه‌هاي «هوش مصنوعي مولد» (generative AI) هستند. آموزش و اجراي مدل‌هاي «هوش مصنوعي مولد» بسيار گران قيمت است. پروژه زيرساخت «هوش مصنوعي» ۵۰۰ ميليارد دلاري امريكا هم گواهي بر هزينه‌هاي گزاف مربوط به آن و هم گواهي بر هياهوي اين فناوري است.

بزرگ‌ترين هزينه اوليه، «واحدهاي پردازش گرافيكي» (GPU) گران‌قيمت مورد نياز براي آموزش مدل‌هاي «هوش مصنوعي» است. يك مركز داده واحد، ممكن است ده‌ها هزار از اين تراشه‌هاي «هوش مصنوعي» را داشته باشد. تعداد كمي از كشورها و شركت‌ها توانايي چنين سرمايه‌گذاري بزرگي را دارند. «كيت كالوت» (Kate Kallot) مدير اجرايي پيشين شركت فناوري «انويديا» (Nvidia) و بنيانگذار شركت «آميني» (Amini) كه يك شركت نوپا در حوزه «هوش مصنوعي» در كنيا است، گفت: اگر منابع محاسباتي براي پردازش داده‌ها و ساخت مدل‌هاي «هوش مصنوعي» خود را نداشته باشيد، نمي‌توانيد به جايي برسيد. در مجموع، توزيع نابرابر قدرت محاسباتي «هوش مصنوعي» جهان را به دو اردوگاه تقسيم كرده است، كشورهايي كه به چين متكي هستند و كشورهايي كه به ايالات متحده وابسته هستند. هر دو كشور قرار است مراكز داده بسيار بيشتري نسبت به بقيه بسازند. علاوه بر هزينه‌هاي گزاف اين سامانه‌ها، مدل‌هاي «هوش مصنوعي مولد» همچنان به‌شدت مستعد توهم هستند و خطرات قابل توجهي براي ايمني عمومي ايجاد مي‌كنند. آنها همچنين ممكن است به نقطه فروپاشي نزديك شوند، زيرا شركت‌ها با كمبود داده‌هاي آموزشي مواجه مي‌شوند و هيچ مسير روشني براي سودآوري نشان نمي‌دهند. «ويلي لدونويرتا» (Vili Lehdonvirta) استاد دانشگاه آكسفورد كه در زمينه تحقيقات مراكز داده كار كرده است، گفت: كشورهاي توليدكننده نفت، تأثير زيادي بر امور بين‌الملل داشته‌اند و در آينده نزديك كه «هوش مصنوعي» محور اصلي باشد، توليدكنندگان محاسباتي مي‌توانند فناوري مشابهي را داشته باشند، زيرا آنها دسترسي به يك منبع حياتي را كنترل مي‌كنند.