لزوم كاهش مصرف آب كشاورزي به ۵۰ ميليارد متر مكعب

عضو پيشين شوراي جهاني آب با تاكيد بر اينكه بدون هيچ‌گونه تعارف مصرف آب كشاورزي بايد كاهش پيدا كند، گفت: اكنون در خصوص لزوم كاهش مصرف آب در بخش كشاورزي اجماع حاصل شده است، طبق اهداف برنامه هفتم مصرف آب كشاورزي بايد به حدود ۵۰ ميليارد متر مكعب برسد. عباسقلي جهاني در گفت‌وگو با ايلنا، در ارزيابي وضعيت آب‌هاي زيرزميني با توجه به تدوام روند خشكسالي در كشور اظهار داشت: طبق آمار و اطلاعات رسمي اكنون شرايط آب نگران‌كننده و بحراني است به گونه‌اي كه مردم هم كه اين موضوع را احساس كرده‌اند، به ويژه كه بارندگي نداريم و وضعيت آب زيرزميني به ماه‌هاي پاييز كه نزديك مي‌شويم بدتر هم مي‌شود، اما در هر حال در ميان‌مدت و درازمدت براي حل بحران آب راه‌حل وجود دارد و نبايد نااميد بود.  وي افزود: اعتقاد من اين است اگر بتوانيم به صورت هوشمندانه تحولات لازم را از نظر ساختاري، قانوني، حقوقي و مهم‌تر از همه اجتماعي ايجاد كنيم؛ مي‌توان در دوران گذار طي دو برنامه ۵ ساله از اين شرايط عبور كرد. حتي بنده به فرهنگستان علوم پيشنهاد كردم كه اين دهه؛ دهه ملي آب نامگذاري شود كه با آن موافقت شده، اما هنوز اعلام رسمي نشده است. بنابراين در يك دوران گذار مشروط به اينكه تحولات ساختاري، قانوني و نهادي صورت گيرد، مي‌توان اميدوار بود شرايط آب‌هاي زيرزميني تا حدي به قبل برگردد و عرضه و تقاضاي آب در كشور متناسب شود.  عضو پيشين شوراي جهاني آب گفت: ما بايد به سمت حل بحران آب برويم و اين نيازمند يك عزم ملي است، ضمن اينكه بايد ابزارها نيز فراهم شود و البته در صدر و راس آنها اصلاحات نهادي و حكمراني آب است.  وي با تاكيد بر اينكه بدون هيچ‌گونه تعارف مصرف آب كشاورزي بايد كاهش پيدا كند، تصريح كرد: اكنون در خصوص لزوم كاهش مصرف آب در بخش كشاورزي اجماع حاصل شده است، طبق اهداف برنامه هفتم مصرف آب كشاورزي بايد به حدود ۵۰ ميليارد متر مكعب برسد هرچند اتفاق نظري بين وزارت نيرو و كشاورزي وجود ندارد و وزارت كشاورزي روي رقم ۷۰ ميليارد متر مكعب متمركز است ولي مهم اين است كه همه به اين نتيجه رسيدند كه بايد كاهش  صورت گيرد. 
 جهاني خاطرنشان كرد: براي حل بحران آب به خصوص در حوزه كشاورزي نيازمند تحولات ريشه‌اي هستيم، آنچه تحت عنوان هم‌بست آب و كشاورزي گفته مي‌شود بايد دوش به دوش پيش برود تا به ثبات برسيم. البته ممكن است در سال‌هاي ابتدايي سخت باشد و به كشاورز و معيشت كشاورزان فشارهايي وارد كند، به همين دليل بايد در تحولات حكمراني به مسائل اجتماعي آب و مشاركت واقعي بهره‌برداران توجه كنيم، مصرف‌كننده نهايي در تصميم‌گيري‌ها حضور داشته باشد، همچنين استفاده از هوش مصنوعي و فناوري نوين براي ارتقاي بهره‌وري آب ترويج شده و به‌طور جدي سرمايه‌گذاري صورت گيرد. به گفته وي؛ ما در حوزه كاهش مصرف آب در بخش كشاورزي نمي‌توانيم حكم واحدي صادر كنيم در هر دشتي يا روستايي شرايط اجتماعي، اقتصادي، محيط زيستي و معيشتي متفاوت است، آب يك مقوله ملي و جهاني است ولي راهكار حل مشكل آن در سطح محلي است، بايد براي هر كدام از دشت‌هاي كوچك يا واحدهاي كشاورزي راهكار مخصوص همان منطقه را با مشاركت بهره‌برداران پيدا كنيم بايد يك نهاد رسمي با حضور كشاورزان و نهادهاي دولتي تشكيل شود و هدف اين باشد كه راهكار مناسب را ويژه همان منطقه پيدا كنند و البته در شروع كار سخت است زيرا بي‌اعتمادي وجود دارد بايد علاوه بر جلب اعتماد كشاورز با رويكرد مديريت محلي چالش آب هر منطقه‌اي را رفع كرد. اين كارشناس حوزه آب درباره برخورد تحكمي در حوزه كشاورزي و مصرف آب در اين بخش گفت: حكم به توقف كشاورزي در مناطق پرچالش تفاهمي است كه بايد ايجاد شود. نمي‌توانيم براي همه مناطق حكم واحد صادر كنيم ممكن است در بخش‌هايي نوع كشت را تغيير دهيم، سوبسيد بدهيم و كمك دولتي صورت گيرد، همه اينها بايد با مشاركت و تفاهم نهادهاي دولتي و بهره‌برداران نهايي صورت گيرد.