طلاي سياه در نبرد با آينده تسليم نمي‌شود
در جهاني كه واژه‌هايي چون «انرژي‌هاي پاك»، «كاهش آلاينده‌ها» و «صفر كربن» روز‌به‌روز پررنگ‌تر مي‌شوند، نفت همچنان با قدرت در صدر تقاضاي جهاني ايستاده است؛ گويا طلاي سياه قصد ندارد به اين زودي‌ها ميدان را به رقباي نوظهور واگذار كند.
در جهاني كه واژه‌هايي چون «انرژي‌هاي پاك»، «كاهش آلاينده‌ها» و «صفر كربن» روز‌به‌روز پررنگ‌تر مي‌شوند، نفت همچنان با قدرت در صدر تقاضاي جهاني ايستاده است؛ گويا طلاي سياه قصد ندارد به اين زودي‌ها ميدان را به رقباي نوظهور واگذار كند.
به گزارش «تعادل» دبيركل سازمان كشورهاي صادركننده نفت (اوپك) در جريان «نمايشگاه جهاني انرژي» در كلگري كانادا اعلام كرد كه برخلاف تصورات عمومي، تقاضاي جهاني براي نفت نه تنها كاهش نمي‌يابد، بلكه تا سال ۲۰۵۰ نيز روندي صعودي خواهد داشت.
هيثم الغيص تأكيد كرد: «هيچ نشانه‌اي از اوج گرفتن تقاضا مشاهده نمي‌شود» جمله‌اي كه مانند پتكي بر سر آن دسته از سياستگذاران انرژي فرود مي‌آيد كه آرزوي جهان بدون نفت را در سر مي‌پرورانند. اوپك پيش‌بيني كرده است كه جمعيت در حال رشد جهان و افزايش نياز به انرژي، تقاضا را به بيش از ۱۲۰ ميليون بشكه در روز خواهد رساند و براي پاسخ به اين نياز، جهان بايد بيش از ۱۷ تريليون دلار در صنعت انرژي سرمايه‌گذاري كند.
از سوي ديگر، كانادا نيز با تكيه بر پروژه‌هاي توسعه‌اي مانند خط لوله ترنس مانتين، به ركورد جديدي در توليد نفت دست يافته و عزم خود را براي دو برابر كردن توليد تا ۲۰۵۰ جزم كرده است. اين در حالي است كه قيمت نفت تحت‌تأثير عواملي چون افزايش توليد اوپك‌پلاس و نگراني‌هاي ژئوپوليتيكي، در نوسان است و اداره اطلاعات انرژي امريكا پيش‌بيني كرده كه قيمت نفت برنت تا پايان سال به حدود ۶۰ دلار برسد.
الغيص همچنين نسبت به «اهداف غيرواقع‌بينانه زيست‌محيطي» هشدار داد و گفت: «كاهش آلايندگي مهم است، اما نبايد با حذف شتاب‌زده نفت و گاز اشتباه گرفته شود.» او از دولت‌ها خواست به جاي تقابل با نفت، روي فناوري‌هاي نوين براي كاهش آلاينده‌ها تمركز كنند؛ فناوري‌هايي مانند جذب و ذخيره كربن كه مي‌توانند تعادلي هوشمندانه ميان نياز انرژي و مسووليت زيست‌محيطي برقرار كنند. در ميانه هياهوي انرژي‌هاي تجديدپذير، اين سخنان نشان مي‌دهد كه نفت هنوز زنده است؛ نه‌فقط به عنوان منبعي براي سوخت، بلكه به عنوان بازيگري پرقدرت در اقتصاد و سياست جهاني.
دبيركل سازمان كشورهاي صادركننده نفت (اوپك) روز سه‌شنبه اعلام كرد كه رشد تقاضاي جهاني نفت در دو و نيم دهه آينده نيز به قوت باقي خواهد ماند، زيرا جمعيت جهان رو به افزايش است. به گزارش رويترز، اوپك پيش‌بيني مي‌كند نياز انرژي جهاني تا سال ۲۰۵۰ حدود ۲۴ درصد افزايش يابد و تقاضاي نفت از ۱۲۰ ميليون بشكه در روز فراتر رود. اين پيش‌بيني با چشم‌انداز جهاني نفت در سال ۲۰۲۴ كه از سوي اين سازمان منتشر شده، هم‌راستا است. هيثم الغيص در سخنراني خود در «نمايشگاه جهاني انرژي» در كلگري، آلبرتاي كانادا گفت: «در افق پيش رو، هيچ نشانه‌اي از رسيدن به اوج تقاضاي نفت وجود ندارد.»
وي افزود كه اوپك از عملكرد صنعت نفت كانادا در افزايش توليد نفت در سال‌هاي اخير قدرداني مي‌كند.
كانادا در سال ۲۰۲۴ به ركورد توليد نفت دست يافت، چرا كه تكميل پروژه توسعه خط لوله «ترنس مانتين» سبب افزايش ظرفيت شركت‌هاي نفتي براي رساندن محصول‌شان به بازار شده است.
دانيل اسميت، نخست‌وزير استان نفتخيز آلبرتا، پيش‌تر تمايل خود را براي دو برابر كردن توليد نفت و گاز اين استان تا سال ۲۰۵۰ اعلام كرده بود. دبيركل اوپك تأكيد كرد كه اين سازمان همواره درباره خطرات ناشي از كمبود سرمايه‌گذاري جهاني در بخش نفت و گاز به‌ويژه با در نظر گرفتن پيش‌بيني افزايش تقاضا هشدار داده است. وي گفت: «سرمايه‌گذاري ناكافي براي پاسخ به رشد تقاضا، امنيت انرژي را تضعيف مي‌كند و سبب نوسان بازار براي توليدكنندگان و مصرف‌كنندگان مي‌شود. اوپك برآورد مي‌كند جهان به حدود ۱۷.۴ تريليون دلار سرمايه‌گذاري در بخش انرژي طي ۲۵ سال آينده نياز دارد.»
اوپك‌پلاس در حال كاهش تدريجي محدوديت‌هاي توليد خود با سرعتي بيش از پيش‌بيني‌هاست و در ماه‌هاي مه، ژوئن و جولاي، توليد را به ميزان ۴۱۱ هزار بشكه در روز افزايش داده است. اين افزايش‌ها به همراه نگراني‌ها از جنگ تجاري رييس‌جمهور امريكا، دونالد ترامپ، كه ممكن است اقتصاد جهاني را تضعيف كند، فشارهايي را بر قيمت نفت در ماه‌هاي اخير وارد كرده است. قيمت نفت برنت در معاملات روز سه‌شنبه به ۶۶.۸۷ دلار به ازاي هر بشكه رسيد. اداره اطلاعات انرژي امريكا (EIA) نيز روز سه‌شنبه پيش‌بيني كرد قيمت نفت برنت تا پايان سال به حدود ۶۰ دلار به ازاي هر بشكه كاهش يابد و ميانگين قيمت در سال آينده به ۵۹ دلار برسد كه اين موضوع روي توليد نفت امريكا تأثير خواهد گذاشت. الغيص همچنين اظهار كرد: «اوپك از واكنش‌هاي اخير عليه آنچه وي «اهداف غيرواقع‌بينانه آب و هوايي» ناميد كه بيش از حد بر رسيدن به مهلت‌هاي زماني خاص تمركز دارند، استقبال مي‌كند.» وي گفت: «كاهش انتشار گازهاي گلخانه‌اي ضروري است، اما اين به معناي حذف يا ترجيح دادن برخي منابع انرژي بر ديگران نيست. دولت‌ها و شركت‌ها بايد به دنبال راه‌هايي براي كاهش انتشار آلاينده‌ها از نفت و گاز باشند، ازجمله از طريق فناوري‌هايي مانند جذب و ذخيره كربن.»