افزايش ۱۰ برابري جمعيت كل و بز در حفاظتگاه‌هاي استان يزد
معاون محيط طبيعي و تنوع زيستي اداره كل محيط زيست يزد گفت: مطالعه‌اي هم روي قرق علي‌آباد چهل‌گزي و منطقه حفاظت شده كالمند بهادران انجام شده كه نشان مي‌دهد آمار جمعيت در هر دو منطقه افزايش داشته است.
معاون محيط طبيعي و تنوع زيستي اداره كل محيط زيست يزد گفت: مطالعه‌اي هم روي قرق علي‌آباد چهل‌گزي و منطقه حفاظت شده كالمند بهادران انجام شده كه نشان مي‌دهد آمار جمعيت در هر دو منطقه افزايش داشته است. قرق و حفاظت مشاركتي، مدلي نوين از حفاظت محيط‌زيست است كه در آن، بخش خصوصي با اخذ مجوز قانوني، مسووليت حفاظت از عرصه‌هاي طبيعي را برعهده مي‌گيرد. اين الگو با هدف احياي گونه‌هاي جانوري، كاهش فشار بر مناطق حفاظت‌شده دولتي و ايجاد كريدورهاي حيات وحش شكل گرفته و تاكنون نتايج اميدواركننده‌اي در پي داشته است. يكي از نمونه‌هاي موفق اين شيوه، قرق علي‌آباد چهل‌گزي در استان يزد است؛ منطقه‌اي كه در آن، روند احياي گونه‌ها با موفقيت چشمگيري همراه بوده است. به عنوان مثال، جمعيت آهو از تنها 7 راس در سال 1388، به 170 راس افزايش يافته است. حضور مجدد پلنگ ايراني پس از سال‌ها و همچنين بازگشت گورخر ايراني به اين زيستگاه، گواهي بر موفقيت اقدامات حفاظتي در اين منطقه است. با اين حال، افزايش جمعيت حيات وحش در اين قرق، گاه با انتقاداتي نيز همراه بوده است. برخي منتقدان مدعي‌اند بخشي از گونه‌هاي جانوري، به‌ويژه كل و بز، از منطقه حفاظت‌شده مجاور يعني «كالمند بهادران» به علي‌آباد كوچ كرده‌اند و اين جابه‌جايي عامل افزايش جمعيت در قرق و كاهش آن در منطقه حفاظت‌شده بوده است. اما بررسي داده‌هاي رسمي، اين ادعا را رد مي‌كند. بر اساس آمار سرشماري‌هاي انجام‌شده، جمعيت كل و بز در منطقه حفاظت‌شده كالمند بهادران از سال 1383 تا 1403 نه‌تنها كاهش نيافته، بلكه به 2111 راس در سال 1403 رسيده است. همزمان، در همين دوره، جمعيت اين‌گونه‌ها در قرق علي‌آباد نيز از 200 راس به 1200 راس افزايش يافته است. اين هم‌افزايي جمعيتي، بيش از آنكه ناشي از جابه‌جايي باشد، حاصل برنامه‌ريزي دقيق، حفاظت مداوم و ايجاد شرايط امن براي زيستمندان در هر دو منطقه است.