زنگ خطر تعطيلي جايگاه‌هاي CNG در سراسر كشور
در حالي كه شعار «سوخت پاك، هواي پاك» سال‌هاست به عنوان محور تبليغات توسعه سوخت CNG در كشور معرفي مي‌شود، اين روزها جايگاه‌داران اين صنعت در آستانه خاموشي هستند. بحران اقتصادي، فرسودگي تجهيزات، بي‌توجهي به مطالبات صنفي و كاهش محسوس مصرف، تبديل به گره‌اي كور شده كه نفس اين صنعت را به شماره انداخته است.
در حالي كه شعار «سوخت پاك، هواي پاك» سال‌هاست به عنوان محور تبليغات توسعه سوخت CNG در كشور معرفي مي‌شود، اين روزها جايگاه‌داران اين صنعت در آستانه خاموشي هستند. بحران اقتصادي، فرسودگي تجهيزات، بي‌توجهي به مطالبات صنفي و كاهش محسوس مصرف، تبديل به گره‌اي كور شده كه نفس اين صنعت را به شماره انداخته است.
به گزارش خبرنكار تعادل، بر اساس بيانيه‌اي كه اخيراً توسط جمعي از جايگاه‌داران CNG منتشر شده، بيش از يك‌هزار و ۲۰۰ جايگاه در معرض تعطيلي ناخواسته قرار گرفته‌اند؛ اين هشدار در شرايطي مطرح مي‌شود كه هنوز بسياري از وعده‌هاي حمايتي دولت در سال‌هاي گذشته، تنها در حد مصوبه باقي مانده‌اند.
باور عمومي بر آن است كه CNG يك سوخت اقتصادي و ملي است كه هم در كاهش آلاينده‌ها نقش مهمي دارد و هم به صرفه‌جويي ارزي در واردات بنزين كمك مي‌كند. اما اين نگاه، بدون حمايت عملي از زيرساخت‌هاي آن، چيزي جز شعار باقي نخواهد ماند.
بررسي‌هاي ميداني نشان مي‌دهد كه مصرف CNG در سال‌هاي اخير با كاهش محسوسي مواجه شده است. رشد قيمت خودروهاي دوگانه‌سوز، كاهش توليد اين خودروها توسط خودروسازان داخلي، و همچنين بي‌ثباتي در عرضه گاز در برخي نقاط كشور، منجر به افت تقاضا در جايگاه‌ها شده است.
بسياري از كارشناسان انرژي معتقدند كه تعطيلي جايگاه‌هاي CNG تنها يك بحران صنفي نيست، بلكه تبعات ملي دارد. افزايش فشار بر مصرف بنزين، افزايش واردات آن، رشد آلودگي در كلان‌شهرها، و بيكاري گسترده از جمله پيامدهايي است كه به سرعت خود را نشان خواهد داد.
در شرايطي كه بحران اقتصادي تمامي صنايع كشور را تحت‌تأثير قرار داده، صنعت CNG به دليل خصوصي‌بودن اكثريت جايگاه‌ها، آسيب‌پذيرتر از ديگر حوزه‌هاست. اين جايگاه‌ها بدون حمايت واقعي، توان بقا در بازار را نخواهند داشت.
درخواست جايگاه‌داران براي تعيين فوري كارمزد سال ۱۴۰۴، گوياي يك نياز فوري و نه يك مطالبه صنفي معمولي است. زماني كه نرخ‌هاي هزينه‌اي به‌روز نمي‌شود، استمرار فعاليت تنها به معني ضرردهي مضاعف است.
با توجه به آنچه گفته شد، زنگ خطر براي صنعت CNG به‌صدا درآمده است. ادامه اين روند، چيزي جز فروپاشي تدريجي يك زيرساخت ملي نخواهد بود. آيا دولت در روزهاي پيش‌رو تصميمي جسورانه براي نجات اين صنعت خواهد گرفت؟ يا بايد منتظر صف‌هاي طولاني بنزين، هواي آلوده‌تر و شغل‌هاي از دست رفته باشيم؟
در ادامه، هشدارهاي جدي درباره وضعيت بحراني جايگاه‌هاي CNG در كشور، رضا آسيايي، مالك جايگاه خصوصي CNG، نسبت به نبود نگاه برنامه‌محور و جدي در سياست‌گذاري انرژي ابراز نگراني عميق كرد. وي تاكيد كرد: ما با فروپاشي تدريجي جايگاه‌هاي CNG مواجه‌ايم؛ اين يك بحران مقطعي نيست. سال‌ها با تمام توان تلاش كرده‌ايم اين زيرساخت حياتي را حفظ كنيم، اما با ادامه بي‌توجهي‌ها، ادامه فعاليت در اين شرايط عملاً غيرممكن شده است.
آسيايي افزود: هزينه‌هاي سنگين تعمير و نگهداري، فرسودگي تجهيزات، تأخيرهاي طولاني در پرداخت مطالبات و بلاتكليفي در تعيين تعرفه‌ها، همه دست به دست هم داده‌اند تا مالك جايگاه نه فقط فروشنده سوخت، بلكه قرباني سياست‌هاي ناپايدار انرژي شود. نتيجه اين وضعيت افزايش واردات بنزين، تشديد ناترازي سوخت و آلودگي بيشتر محيط زيست است.
او هشدار داد: اگر دولت برنامه و تدبير مشخصي براي حفظ و تقويت زيرساخت CNG ندارد، بهتر است اين موضوع را صادقانه اعلام كند. ما به جاي وعده‌هاي كلي، نيازمند اقدامات عملي و فوري هستيم.
آسيايي ضمن حمايت از كارزار ملي جايگاه‌داران CNG، از همه فعالان صنفي، مردم و رسانه‌ها دعوت كرد تا در اين كارزار مشاركت كنند و صداي اين صنعت استراتژيك را به گوش مسوولان برسانند.
آسيايي در پايان گفت: از دولت انتظار داريم همين امروز به اين هشدار پاسخ دهد. آينده سوخت كشور نبايد قرباني بي‌تصميمي و بي‌توجهي شود. زمان اقدام، همين حالاست.